ผมขังตัวเอง….ในห้องเหมือนห้องขัง
ผมขังตัวเอง&.
ใช่&ผมขังตัวเองในห้องเหมือนห้องขัง เพราะผมอยากให้รู้สึกว่าผมอยู่ในห้องขัง
คุณไม่รู้หรอกว่าบรรยากาศในห้องขังเป็นอย่างไร
ห้องเล็กๆ แคบ ๆ อับ ๆ
ผมพยายามจำลองเหตุการณ์ในห้องขัง
จำลองสภาพและบรรยากาศให้เหมือนห้องขังที่สุด
หลายคนอาจคิดว่าผมเป็นโรคจิต หรือไม่ผมก็คงผมบ้าเสียสติไปแล้ว
แต่ผมชอบจริงๆ กับสภาพเช่นนี้
คุณรู้ไหมว่า ผมมีเหตุผลอะไรที่ต้องมาทรมานตัวเองในห้องแคบ ๆ ที่ผมสร้างขึ้นเอง เหตุผลนั่นหรือ มีมากมายในหัวผม เอาเท่าที่ผมจะนึกออกตอนนี้ ผมอยากให้รู้สึกได้ถึงเสรีภาพอย่างดื่มด่ำ ได้รู้รสชาติของการถูกกักขังความอิสระเสรี และทำให้ผมเห็นอกเห็นใจผู้คนที่ต้องตกอยู่ในสถานเหล่านี้ไปด้วย ถ้าคุณไม่เคยถูกจำกัดพื้นที่ในการอยู่บนโลกใบนี้มาก่อนคุณไม่มีทางรู้หรอกว่าการถูกจำกัดนั้นมันขมขื่นเพียงใด คุณคงอยากรู้แล้วซิว่า ผมอยู่ในสภาพแบบนี้นานแค่ไหนแล้ว นานมาก นานพอๆ กับการมีห้องขังครั้งแรกในโลกนี้เลยแหละ
ผมมานั่งนึกย้อนทบทวนความคิดของตัวเอง ผมเกิดความคิดประหลาดๆ ผมไม่อยากให้มีห้องขังในโลกนี้ มนุษย์สักคนถึงจะเลวต่ำช้าเพียงใด เขาไม่น่าจะต้องถูกพิพากษาด้วยการถูกกักบริเวณเช่นนั้น แน่ละ&ความคิดของผมคงไกลสุดกู่กับอีกหลายๆ คน โดยเฉพาะพวกนักจิตวิทยา ตำรวจ ผู้พิพากษา และคนอื่น ๆ (ร่วมถึงคุณด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้) ความคิดของผมอยู่อีกฟากหนึ่งของโลกแห่งความเป็นจริง
มันน่ากลัวไหมละ ถ้าสักวันหนึ่งมีคนมาขอจับคุณ แล้วบอกคุณว่า เราขอจำกัดพื้นที่ของคุณบนโลกใบนี้ พวกเขาใส่กุญแจมือคุณ แล้วนำไปฝากขังในโรงพักก่อน แล้วในอีกหลายวันต่อมา คุณต้องเดินเข้าเดินออกจากศาล เพื่อฟังคำสั่งอันศักดิ์สิทธิ์ ของผู้พิพากษา ถ้าโชคดีหน่อย คุณมีทนายเก่ง ๆ คุณก็อาจรอด(ไม่ว่าคุณจะเลวหรือดี) ถ้าทนายคุณไม่เก่ง ถึงคุณไม่ได้ทำผิด คุณก็อาจต้องได้มานอนในห้องอันคับแคบอย่างที่ผมจำลองไว้
คุณๆ ทั้งหลายคงไม่ชอบ ห้องแคบๆ ไม่มีหน้าต่างเปิดสู่โลกภายนอก
มองไปทางไหนมีแต่กำแพงรอบด้าน ยังไม่พอพวกเขายังซอยห้องเล็ก ห้องน้อยให้คุณอีกต่างหาก
ในความคิดของผม ผมไม่อยากให้มีคุก หรือห้องขังสักแห่งหลงเหลืออยู่ในโลกนี้ ผมผ่านเรือนจำคราใดผมนึกถึงเสรีภาพทุกคราไป
คุณอาจคิดว่าผมกำลังมองโลกในแง่ดีเกินไป ผมเปล่ามองในแง่ดี ผมเพียงแค่อยากให้มนุษย์คนหนึ่งเป็นมนุษย์ เคารพสิทธิ์เสรีภาพของเขาเท่านั้นเอง คุณก็อาจบอกว่า คนคุกเหล่านั้น พวกเขาละเมิดสิทธิ์เสรีภาพของผู้อื่นมาแล้วทั้งนั้น พวกเขาจึงสมควรถูกจองจำ ผมนึกถึงพุทธวจนะ เวรย่อมไม่ระงับด้วยเวร
ผมท่าอากาศจะหนัก สงสัยต้องไปหาจิตแพทย์ ผมจำลองห้องขังให้แก่ตัวเองยังไม่พอ ผมยังอยากทำลายห้องขังทุกแห่งบนโลกใบนี้อีกด้วย
คุณมีความคิดอย่างไรบ้างละ ทัศนะของคุณ มีประโยชน์ต่อผมและผู้ถูกจองจำเสมอ ว่าแต่ว่าคุณพร้อมที่จะถูกจำกัดพื้นที่หรือยัง