M-e-e P-e-d

.....หนทางคิดย่างก้าว......แสนยาว ไกลนา เดินเดี่ยวในอุรา...............เหว่ว้า แอบพักกับวนา................ยามเหนื่อย กายแฮ แสงแห่งตะวันจ้า..............อ่อนล้าหมดไป

.....เส้นทางทอดยาวไกล.........เดินต่อไปอย่างเหน็บหนาว เจ็บปวดแสนรวดร้าว................ต้องย่างก้าวเพียงลำพัง .....ถึงกายจะเหนื่อยล้า............สู้ฟันฝ่าให้ถึงฝั่ง ความทุกข์และความหลัง...........เป็นพลังให้ก้าวไป .....เหนื่อยนักขอพักก่อน...........แนบใจอ้อนกับแนวไพร ฟังเสียงธารน้ำไหล..................ขับกล่อมใจให้นิทรา .....ยินสายลมโบกโบย.............เม็ดฝนโปรยปรายลงมา เย็นชื่นในวนา.........................ใจอ่อนล้ากลับมีแรง .....เมื่อถึงซึ่งวันใหม่................ฟ้ามืดไปก็กลับแจ้ง หัวใจต้องกล้าแกร่ง..................ดุจดั่งแสงแห่งตะวัน