ไม่ใช่ฉัน
เป็นแค่ผู้ชายคนนี้ บนพื้นฐานวิถีที่แตกต่าง สวนกระแสความคิดสวนทิศทาง ทุกก้าวย่าง..ถ่อย..เถื่อนไม่เหมือนใคร
แต่เป็นคนดื่มด่ำธรรมชาติ จนมิอาจเก็บซ่อนความอ่อนไหว แค่เป็นคนละเอียดละเมียดละไม ทั้งหัวใจชีวิตจิตวิญญาณ
แค่รักจันทร์รูปเคียวเกี่ยวกิ้งไม้
รักแสงดาวพราวพรายในหมอกม่าน
รักแสงสีคีตศิลป์จินตการ
รักเพลงหวานแห่งความหวังพลังใจ
รักสีสันพรรณรายของสายรุ้ง
กลิ่นดินคลุ้งเวลาฟ้าเริ่มใส
รักจักจั่นเสียงเซ็งแซ่มาแต่ไกล
ต่างจากคน -ศิวิไลซ์- ในราตรี
ไม่ใช่คนที่บูชาค่าสิ่งของ ที่จะต้อง -ติดล้อ- ถือ -จอสี- ไม่ได้หล่อลากดินสิ้นความดี ไม่ได้มีเงินตราไว้ฆ่าฟัน
ไม่ได้เก่งหรือเท่แบบเสแสร้ง ไม่ได้แล้งศีลธรรมหวังห้ำหั่น ไม่ได้หวังสั่งสมพรหมจรรย์ ไม่ใช่ -ฉัน- ที่เธอ จะเผลอมอง