" ... มีคนผูกคอตาย ใต้ต้นลั่นทม ... "
ไปเร็วโว๊ยย... รีบ ๆ ไปดูกัน โน่นไง เดินตามยายเมี้ยนไปเลยก้ได้
แกเดินตัวปลิวไปโน่นแล้ว
ที่ต้นลั่นทมข้างวัดไง ไอ้ที่ถัดจากกอไผ่ข้างกำแพงวัดน่ะ
เลยไปนิดนึงก็ถึงเมรุแล้ว
เห็นตาอ่วมสัปปะเหร่อแกบอกว่า ไอ้แช่มมันแอบมาผูกคอตายตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
แกจะไปรู้อะไร วัน ๆ เมาเดินเอียงไปเอียงมา เซ็นเหล้าร้านโกเหว่_ยกิน
จนไอ้โกเหว่_ยมันจะไม่ให้เซ็นแล้ว
แต่ตาอ่วมแกบอกนะ ว่าเมื่อคืนตอนแกกลับไปนอนเมาที่ศาลา แกไม่เห็นอะไรเลย
นอกจากปลายหัวแม่โป้งตีนแก
ปั๊ดโธ่ .. ก็เล่นเมาเดินคอตกขนาดนั้น มันจะไปเห็นอะไรได้
น่าสงสารไอ้แช่มมันเหมือนกันแหละ จริง ๆ มันก็เป็นคนดี กฐิน ผ้าป่า มาที่วัดทีไร
มันก็ไปช่วยงก ๆยกของ แบกอ้อยไปผูกข้างประตูวัด ก่อนวันงานยังเห็นมันไปขัดส้วมวัดอยู่เหยง ๆ
มันกลัวคนมางานไม่กล้าเข้าส้วมเหม็น ๆ
เงินทองอะไร มันก็ไม่ค่อยมี รับจ้างตัดปอ ดำนาเกี่ยวข้าว มันก็เอาหมด ลำพังอยู่ตัวคนเดียวก้ไม่เดือดร้อน
พ่อแม่มันก็ตายไปหมดแล้ว เมื่อคราวที่น้ำท่วมหนักปีนั้นแหละ ไอ้แช่มมันร้องไห้จะเป็นจะตาย ที่มันช่วยพ่อแม่มันไม่ได้
กว่าจะเจอก็อีกสองวัน ลอยไปติดที่โคกจอมปลวกปลายนาโน่น...
เมื่อปีก่อน พอตัดถนนใหญ่เลาะข้างหมู่บ้านเสร็จ แถวนี้มันก็เจริญ รถขนมันจากบ้านโคกปืนไปส่งตัวจังหวัด
ก็ต้องผ่านทางนี้ ร้านรวงข้างทาง ขึ้นกันเหมือนดอกเห็ด ไอ้ที่เป็นตู้เพลงหยอดเหรียญน่ะเรอะ โอ๊ยย .. ไม่มีแล้ว
เดี๋ยวนี้มันกลายเป็นคาราโอเกะกันหมดแล้ว บางทีเห็นหยอดเหรียญแล้วก็ไม่ยอมร้อง
นั่งดูนางแบบค่อย ๆ แก้ผ้าบนชายหาด ส่งเสียงเชียร์กันหยั่งกับดูมวยช่อง 7
ไอ้น้อยแหละตัวดี มันคงกลัวเพื่อนมันจะเหงา แวะมาชวนไอ้แช่มมันไปนั่งกินเหล้าด้วยกันบ่อย ๆ
โถ .. เมื่อก่อนไอ้แช่มมันกินเหล้าซะที่ไหน มันเพิ่งมาหัดกินก็หลังจากพ่อแม่มันตายนั่นแหละ
แต่หลัง ๆ มานี่ มันกินเหล้าบ่อย บางทีไอ้น้อยมันโดนเมียใช้ให้ซักผ้า ไปด้วยไม่ได้ มันก็ไปนั่งกินของมันคนเดียว
ไอ้น้อยมันบอกว่า .. ไอ้แช่มมันไปติดนังน้อยหน่า
โอ๊ยย.. เขาก็รู้กันทั่วแหละ ว่านังนี่มันตอแหลขนาดไหน ร้านคาราโอเกะที่มันทำงานอยู่ คนแน่นก็เพราะนังน้อยหน่า
นี่แหละ อาศัยหน้าตามันดี พูดจาฉอเลาะเก่ง ไอ้พวกขี้เมามันจะโอบหลัง ลูบขามันบ้าง มันก็ไม่ถือตัว
บางคนที่มันถูกใจหน่อย บางทีมันก็ให้เขาจับนมมันซะหยั่งงั้นแหละ
แต่ดูเหมือนมันจะมีใจให้ไอ้แช่มด้วย ตอนมีหนังกลางแปลงที่วัดคืนนั้น มีคนเห็นนังน้อยหน่านั่งดูหนังกับไอ้แช่ม
ก่อนจะพากันแอบ ๆ เดินไปทางท้ายวัด แถว ๆ ต้นลั่นทมนั่นแหละ
วันดี คืนดี ไอ้แช่มมันก็ไปซื้อเสื้อจากตัวจังหวัดมาให้นังน้อยหน่า มันคงอยากให้ใส่ให้มันดูมั่งแหละ
แต่น้อยหน่ามันก็ไม่เคยใส่ เสื้อออกสวยมีตัวหนังสือด้วยว่า " มีแฟนแล้ว " ...
2 เดือนก่อน มีพวกรังวัดเข้ามาวัดที่แถวนี้ เห็นว่าจะทำโรงงานอุตสาหกรรม มากันหลายคน
หัวหน้าทีมหน้าตาหล่อ ๆ ขับรถปิ๊คอัพโพร์วีลอย่างโก้เลย เสร็จงานค่ำ ๆ ก็มานั่งกินเหล้ากัน
จะร้านไหนเล่า ก็ร้านที่นังน้อยหน่าทำงานนั่นแหละ นังนี่ก็ได้ทีเลย วนเวียนเสริฟ์แต่โต๊ะนี้แหละ
จะไปว่ามันก็ไม่ได้ นายช่างเขาทิปหนัก ให้ทีละร้อย ...
คนเรามันต้องอยู่ ต้องกิน เห็นเงินใครจะไม่เอา
หลัง ๆ มาไอ้แช่มต้องออกมานั่งกินเหล้าคอตกคนเดียวที่หน้าร้าน เพราะเจ้าของร้านขอ
บอกว่าโตีะตรงหน้าเครื่องคาราโอเกะ ให้พวกนายช่างเขานั่งกันเถอะ เขามากันหลายคน
เช็คบิลกันที เกือบพัน ไอ้แช่มนั่งกินทีละแบน ไปนั่งหน้าร้านแหละดีแล้ว ...
ตอนที่เสร็จงานรังวัด พวกเซอร์เวย์มาเลี้ยงปิดงานกันใหญ่
พากันกลับไปตอนใกล้ ๆ รุ่ง ไอ้แช่มเมาฟุบหลับอยู่หน้าร้าน เลยไม่ทันเห็นนังน้อยหน่า
ขึ้นรถปิ๊คอัพไปกับนายช่าง ... มีกระเป๋าเสื้อผ้าติดไปด้วย
7 โมงแล้ว เจ้าของเก็บร้านเก็บข้าวของ เดินมาปลุกไอ้แช่ม บอกให้กลับไปนอนที่บ้านเหอะ
กูจะเช็ดโต๊ะ ไอ้แช่มยังนั่งงัวเงีย ถามหานังน้อยหน่า
" มันลาออกแล้ว ... " เจ้าของร้านบอกไอ้แช่ม
พลางเช็ดโต๊ะด้วยเสื้อยืดที่มีตัวหนังสือที่หน้าอกว่า ... มีแฟนแล้ว
ไปเหอะ .. รีบ ๆ ไปดูมัน ก่อนเขาจะมาเอามันลงมาจากใต้ต้นลั่นทม
นาน ๆ จะมีคนผูกคอตายให้ดูสักที ดูสิ ขนาดมันจะตาย ไอ้แช่มมันยังไม่อยากให้ใครต้องเดือดร้อนเลย
ไปตายใกล้ ๆ เมรุ ... ไอ้นี่มันเป็นคนดีเนอะ
...