M-e-e P-e-d

ผมยังนั่งมองไอ้เอก .. คนที่เป็นเพื่อนรักของผม

เวลามันร้องเพลง ไอ้หมอนี่มันใส่อารมณ์มาก ๆ เลย

จนบางทีดูเป็นการโอเวอร์แอ๊คติ้งไปหน่อย แต่เสียงมันก็ดี ถึงดีมาก ๆ ..

พวกกำลังยืนโยกเคลิ้มไปตามจังหวะดนตรี

เพลงนี้เป็นเพลงโปรดของมันซะด้วยสิ

" My Way "

And more, much more than this, I did it my way "

.

" เฮ้ย โจ .. มึงมาช่วยงานกูดีกว่าว่ะ " ไอ้เอก ยกแก้วเหล้าขึ้นซดเกือบหมดแก้ว

ผมจำได้ว่าผมกินเหล้าเมาอ๊วกแตกอ๊วกแตนครั้งแรกในชีวิตก็ที่บ้านเขานั่นแหละ

บ้านเอกอยู่แถวฝั่งธน พ่อแม่ของเอก จริง ๆ แล้วเป็นพ่อแม่บุญธรรม แต่ก็รักเอกมาก

แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้ช่วยเรื่องความอัดอั้นตันใจของเอกลงสักเท่าไหร่

เขาพยายามลบปมด้อยในใจด้วยการที่ต้องอยู่เหนือคนอื่น ให้คนอื่นยอมรับในความสามารถ

ซึ่งผมว่า เขาเองก็ทำได้ดีซะด้วย

.

" จะให้กูไปทำงานอะไรกับมึง " ผมคีบน้ำแข็งใส่ลงไปในแก้วของเขา พลางยกขวดชีวาส รีกัล

ส่งให้ เอกไม่ชอบให้ใครรินเหล้าให้ เพราะว่ามันจะได้ปริมาณที่ไม่ถูกใจเขา เรื่องนี้ในหมู่เพื่อน ๆ

รู้กันดี

.

" มึงมาเป็นการ์ดให้กู เอาป่ะ "

" ก๊ากก .. มึงจะให้กูเอาตัวไปบังกระสุนให้มึงเนี่ยนะ " ผมแทบสำลักเหล้าที่กำลังจะปล่อยให้ไหลผ่านลำคอ

เอกดูจะมีสีหน้าที่จริงจัง

" มึงก็รู้ กูกำลังจะลงสมัคร สข. แล้วไอ้แถวนี้แม่งก็มีแต่เหี้ย ๆ กันทั้งนั้น กูอยากได้คนที่กูไว้ใจได้ "

ผมส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะรินเหล้าแก้วใหม่ให้ตัวเอง

" กูรับราชการอยู่นะโว๊ย จะให้เอาเวลาหลวงมาตามมึงไปลงพื้นที่หาเสียงเนี่ยนะ แถมกูไม่ได้อยู่ประจำที่

กรุงเทพฯ มึงก็รู้ พรุ่งนี้กูก็กลับสัตหีบแล้ว ถ้าไม่ติดมาทำธุระเรื่องงานที่กรุงเทพฯ กูคงไม่ได้โทร.เรียก

มึงออกมาแดกเหล้ากันอย่างนี้หรอก "

.

เอกมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย เขายกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

ผมตบบ่าเขาเบา ๆ ..

" มึงก็ต้องระวังตัว ให้มาก ๆ นะ อย่าไว้ใจใคร จริง ๆ มึงก็ฐานะดีอยู่แล้ว

ไม่เห็นต้องไปแสวงหาอำนาจห่าเหวจอมปลอมอะไรนั่นเลยนี่หว่า "

เอกยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปาก

" โจ มึงกับกูรู้จักกันมา 20 กว่าปีแล้วนะ มึงก็น่าจะรู้นี่ ว่าเพราะอะไร "

ใช่ .. ผมรู้สิ ผมรู้ดีด้วยว่าอำนาจ มันจะผลักดันให้เอก ก้าวสูงขึ้นไปอีก สูงขึ้นไป

อำนาจที่หอมหวน ที่กองทับถมด้วยแรงทะยานอยาก

อำนาจที่จะได้อยู่เหนื่อคนอื่น ..

.

" Yes, there were times, I'm sure you knew

I faced it all and I stood tall and did it my way "

.

ผมยกแก้วขึ้นชู เสียงกริ๊กเบา ๆ เมื่อเราชนแก้วกัน

" แด่ .. ความสำเร็จของมึง "

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ผมยังยืนมองไอ้เอก .. คนที่เป็นเพื่อนรักของผม

เหมือนเขายังจ้องมองมาที่ผม แววตาที่ดูเลื่อนลอย

เลือดยังไหลออกมาจากรูกระสุนขนาด 11 มม. ที่ทะลวงออกเปิดกระโหลกศรีษะทางด้านหลัง

มันสมองข้น ๆ บางส่วนไหลเยิ้มนองอยู่ที่พื้น

" ไอ้เอกเอ๊ยยย .. กูบอกให้มึงระวังตัว มึงก็ไม่เชื่อกู "

ผมบอกเขาเบา ๆ แต่มันจะไปมีประโยชน์อะไร เขาคงกลับขึ้นมายืนร้องพลงโปรดของเขาไม่ได้อีกแล้ว

.

" For what is a man, what has he got?

The record shows I took the blows and did it my way ! "


Yes, it was . . . my way

.

ผมเก็บปืนเข้าซองที่ซอกเอวด้านหลัง ก่อนจะหันหลังเดินมาจากศพของเอก

ผมก็มีทางเดินของผมเหมือนกัน