บ่น...ก่อนจะเริ่มต้น
ผมคิดเริ่มต้นอะไรใหม่ๆอีกครั้ง ใช่ครับ...อีกครั้ง...หลังจากหลายๆครั้งผ่านไป คราวนี้..อาจเป็นจริงเป็นจังสักที ประจวบเหมาะกับหลายๆสิ่งที่ประเดประดังเข้ามา ก็ดี...ที่ทุกอย่างมาเริ่มต้นกับอะไรใหม่ๆ ก็ดี...ที่ต้องหยุดบางสิ่งบางอย่างไปพร้อมๆกัน
ผมคิด...คิด...แล้วก็คิด คิดถึงความผิดพลาดหลายๆอย่างที่ผ่านมา เปล่าเลย...ไม่ได้เอามันมา...กร่อนจิตใจ...เหมือนบางคนเคยบอกผม ผมกำลังทบทวน...เพื่อเริ่มต้นต่างหาก บทเรียนในแต่ละเรื่อง...สอนผมได้ดี การตัดสินใจบางอย่างที่คิดสั้นๆ... มองภาพข้างหน้าไว้สวยงาม...ไกลตา... แต่...เพราะคิดอะไรสั้นๆนี่ละ...ผมต้องรับชะตากรรมกับมัน ก็ต้องยอมรับละครับ... สุดท้าย...ก็ต้องเริ่มต้นอีก
คิดถึงหลายๆคนในชีวิต ที่เขารัก..ปราถนาดี...ให้กำลังใจดีดีกับผม คิดถึงคนร่วมทุกข์ร่วมสุข ที่ไม่เคยทอดทิ้งผม...จริงใจต่อผมทั้งต่อหน้าและลับหลัง แม้บางครั้งผมจะหลงลืมพวกเขาไปบางเวลา หรือคิดถึงบางคนที่ตอบแทนความจริงใจ..และปราถนาดีของผม ด้วยบทเรียนใหม่ที่ไม่เคยได้รับจากไหน
แต่ผมพร้อม...พร้อมแล้วที่จะเริ่มต้นใหม่ เริ่มต้นกับอะไรใหม่ๆอีกครั้ง... ครับ...สิ่งเดิมๆคงจะไม่กลับไปแล้ว ผมย่ำอยู่กับที่มานานแล้ว... ปัญหา...แก้มันมาเยอะแล้ว... โอกาส...ก็ให้มันมามากแล้ว... จะมาตัดพ้อต่อว่าผมไม่ได้... "ปัญหามีไว้แก้...แต่บางอย่างก็ไม่รู้แก้ไปทำไมนี่นา"
ครับผมเริ่มต้นอาจจะดูแย่หน่อย... แต่ขอแค่เริ่มต้น...ละครับ ต่อไปอาจมีสิ่งดีดีเกิดขึ้นมาก็ได้...หวังไว้นะครับ
ขอบคุณ...สหายหมี่...ที่แนะนำทางเริ่มต้นใหม่อีกทาง