M-e-e P-e-d

สานุศิษย์ยังคงหลั่งไหลกันเข้ามาในห้องพิเศษของโรงพยาบาลประจำจังหวัด จึงแน่นขนัดด้วยศิษย์ในเพศบรรพชิตและฆารวาสทุกรูป,คน ต่างพกดวงตาที่ห่วงกังวลในสุขภาพของหลวงพ่อและในหัวใจของพวกเขากำลังสวดภาวนาอยู่เงียบๆ ให้ความเลวร้ายทั้งปวงผ่านพ้นไป เมื่อห้องเปิดและปิดลง ทุกสรรพสิ่งคล้ายนิ่งสงัดและจมอยู่ในห้วงภวังค์ของตนเองฟังการขยับของช่วงอกที่คลายและผ่อนลมหายใจอย่างอ่อนล้า ร่างของหลวงพ่อนอนทอดยาวมีสายระโยงระยางพันธนาการทั่วร่างอันบ่มโรคภัยในวัยกลางคน การดำรงอยู่ของชีวิตบอกผ่านจอภาพที่ตั้งอยู่มุมหนึ่งของห้อง เป็นคลื่นถี่ของลมหายใจที่รวยรินและสิ้นแรง แอร์ในห้องมิอาจทำให้หัวใจทุกดวงพบกับความเย็นได้

หลวงพ่อเผยเปลือกตามองผ่านใบหน้าอมความทุกข์ของลูกศิษย์ลูกหาอุบาสกอาบาสิกาผู้มีศรัทธาแรงกล้าต่อท่าน ไม่มีคำพูดใดๆ ทั้งสิ้นแต่ดูเหมือนทุกรูปนามเขียนคำตอบไว้ในดวงตาแล้ว จากคนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่งและจบลงที่คนสุดท้าย ดวงตาของท่านคล้ายปวดปร่าพลอยทำให้คลื่นความถี่ของหัวใจกระชั้นตามห้วงอารมณ์และค่อยๆ สงบลงอีกครั้งพร้อมการปิดเปลือกตา ในหัวใจของหลวงพ่อรำพึงแผ่วเบา...ยังไม่มา...ยังไม่มา.....

หมู่บ้านดงสักถึงวาระแห่งความสงบ สันติมาเยือนพวกเขาอย่างไม่รู้ตัวเมื่อไอ้สอนหนุ่มหัวไม้ประจำหมู่บ้านตัดสินใจบวชราวปฏิหาริย์ สร้างความปลื้มปีติแกนางพาผู้เป็นแม่ยิ่งนัก นางเฝ้ารอการตัดสินใจของลูกชายค่อนวัยชรา เสียงบทสวดมนต์ที่แว่วมาตามลมทุ่งนั้นทำให้ผู้เป็นแม่มองเห็นประตูสวรรค์อยู่รำไร หัวใจของนางสุขเกษมเต็มตื้นด้วยกุศล แอบหลั่งน้ำตาเงียบๆผ่านร่องแก้มเหี่ยวย่น
เสียดายพ่อของมันไม่อยู่รอฟังคำตอบอันชื่นมื่นนี่ นางเอ่ยขึ้นแผ่วเบา คนเกเรอย่างอ้ายสอนคนบวชไม่ได้นานหรอกแม่เดี๋ยววัดก็แตก สร้อยลูกสาวของนางขัดขึ้น อีนี่ปากจังไฮหลายน๊อ นรกจะกินหัวมึงเอาพี่ชายมึงบวชเป็นบุญหลายแล้ว อย่าให้อ้ายเขาได้ยินมันจะเสียความตั้งใจอันดีงาม
นางปรามลูกสาว ก่อนจัดแจงเตรียมกองบวช มือของนางสัมผัสผ้าไตร ยกมือขึ้นเหนือหัวอธิษฐานจิตขอให้ได้จับชายผ้าเหลืองลูกชายขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า งานบวชของสอนผ่านไปไม่เอิกเกริกนัก มีแต่คนบ้านเดียวกันมาร่วมอนุโมทนาบุญ

สามปีแล้วที่หลวงพี่สอนไม่ยอมสิกขาลาเพศตามคำพยากรณ์ของชาวบ้าน เมื่ออยู่ในร่มผ้ากาสาวพัตร์แล้ว คล้ายเป็นคนใหม่สงบงามเคร่งในข้อวัตรปฏิบัติไม่ให้ขาด ใบหน้าจึงอาบด้วยเมตตาธรรมตลอดเวลา ทำให้อคติที่มีต่อพระหนุ่มเมื่อสมัยเป็นฆารวาสนั้นเสื่อมถอยไป คนที่เคยด่าว่าอย่างหมูหมานั้น ตอนนี้ก้มกราบลงด้วยความกำซาบใจ แม้กระทั่งหญิงสาวที่เคยหมิ่นกลับเปลี่ยนเป็นเหม่อมอง

แต่ศรัทธาของเธอก็เคลือบด้วยยาพิษหิ้วปิ่นโตส่งเช้าเพล ดวงตากลมโตริมฝีปากที่แต้มรอยยิ้มไว้นั้น ทำให้หัวใจของพระหนุ่มสะท้านขึ้นเป็นครั้งครา หนทางแห่งนิพพานถูกดงกุหลาบขวางกั้นเสียแล้วกระมัง ยามดึกกุฏิท้ายป่าช้าเงียบสงัดมีเพียงเปลวเทียนวูบไหวตามจังหวะดนตรีแห่งสายลม กลิ่นธูปกำจายว่ายวนเป็นรูปลักษณ์อันพิสดารราวสัตว์ในเทพนิยาย พระหนุ่มลืมตาขึ้นช้าๆ ออกจากอานาปาณสติปัฏฐานอันอยู่ในภวังค์แห่งความสุขจากความว่างในจิตวิญญาณ ก้าวเท้าออกจากกุฏิมุงฟางมุ่งตรงไปลานจงกรม กาลเวลาได้ยุติลงอีกครั้งจนดึกดื่นเที่ยงคืนค่อยยุติกิจวัตร พอมาอยู่ในห้วงเวลาแห่งปุถุชนวิสัย ใบหน้าอันหวานซึ้งล่องลอยมาอีกครั้งปฏิกิริยาของวัยหนุ่มทำงานของมันโดยกลไกของธรรมชาติอารมณ์ที่ข่มกลั้นมานานปีส่อแววประทุและคุกคาม พระสอนมองดวงดาวบนฟ้าจุดมุ่งหมายของอาตมาย่อมอยู่ที่นั่นมิอาจมีสิ่งใดมาขวางกั้นเส้นทางสายพุทธิปัญญาไว้ได้

เมื่อเท้าของอาตมาได้เดินมาไกลแล้วจากปลักตมแห่งความทุกข์อันโสมมจะไม่กลับไปสู่หนองน้ำเน่าแห่งชีวิตอีก แม้นการเดินผ่านดงกุหลาบอาจถูกความงามและหนามไหน่ทิ่มตำระยะทางแห่งกาลเวลาก็จะเยียวยา จุดดำในหัวใจปลาสนาการไปสิ้นแล้ว พระสอนตัดสินใจแน่วแน่จะธุดงค์ไปสู่หมู่บ้านหลังใหญ่ในป่าเขาลำเนาไพร ที่ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างอยู่กันอย่างสันติวิธี ในช่วงเช้าพระหนุ่มกล่าวร่ำลาญาติโยม มิอาจห้ามดวงตามองดูใบหน้างามซึ้ง หัวใจของเธออาจสะท้านบ้างชั่วขณะแห่งความหลง ญาติโยมต่างอนุโมทนาต่อเจตนารมณ์อันแน่วแน่

อย่าลืมกลับมาโปรดโยมบ้างนะหม่อมสอน ยายจะรอฟังธรรม
จะรอไหวเร๊อยายน้อยแก่ปูนนี้แล้ว เสียงหัวเราะผสมแทรกขึ้นมาบ้าง ไปครั้งนี้คงอีกนานกว่าอาตมาจะกลับ การแสวงหาในสิ่งที่ตนมุ่งหวัง คงต้องอาศัยเวลาพอสมควรนะโยม วัดนี้ไม่ต้องห่วงหรอกยังมีญาครูญาซาอีกหลายองค์เท่านี้ก็หมั่นมาทำบุญเถิดจะได้เป็นกุศลติดตัว อาตมาคงลาโยมเพียงแค่นี้
หลวงพี่เดินทางไกลแก้วขอถวายปัจจัยในการเดินทางคะ
เสียงนั้นแฝงความห่วงใยทั้งเศร้าสร้อยอยู่ในที หัวใจพระหนุ่มสะท้านเป็นระลอกคลื่นที่กระหน่ำอก เจริญพรโยม อาตมาจะเดินไปเรื่อยๆบางสิ่งมิอาจค้นพบได้ด้วยความสุขสบาย
ภาพของหลวงพี่สอนแบกกลดพายบาตรเดินเท้าเปลือยลัดไปตามคูคันนาเป็นภาพสุดท้ายที่ชาวบ้านดงสักเห็น ข่าวคราวเงียบหายไป ปีแล้วปีเล่าไม่มีใครได้ยินข่าวของท่านอีกเลย จนกระทั่ง................


วัดป่าบ้านม่วงใครบ้างที่ไม่รู้จักชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วทุกหัวระแหงตำบลเมือง ด้วยบารมีของหลวงพ่อและเมตตาธรรมที่แผ่ไปอย่างไร้ขอบเขตนั้น บ้านใกล้บ้านไกลต่างหลั่งไหลกันเข้ามาเนืองนิตย์ ชาวบ้านตาดำๆแถบวัดป่าที่ชั่วนาตาปีรถจะวิ่งผ่านเข้ามาสักคันหนึ่ง ก็ได้มีโอกาสเห็นรถหลากชนิดหลากยี่ห้อวิ่งเข้ามาแทบทุกวันจนลานวัดที่ว่ากว้างก็ต้องขยายเขตออกไปอีก หญิงชายชาวเมืองกรุงคนมั่งมีศรีสุขที่แต่งองค์ทรงเครื่องงามเพลิดพริ้งนั้น ไหนเนื้อตัวจะสะอาดสะอ้านกลิ่นน้ำห้อมราคาเรืองหมื่นเรืองแสนก็หอมชื่นจิตชื่นใจคนจนนัก เด็กน้อยบ้านป่าต่างมามุงดูผู้คนที่มาจากแดนไกลด้วยความคาดฝันว่าสักวันหนึ่งตนจะเป็นเช่นนั้น

มีสิ่งเดียวที่ทุกคนในสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์นี้ได้รับกันอย่างเท่าเทียมก็คือธรรมะจากหลวงพ่อ ธรรมะของท่านไม่เคยแบ่งว่าใครมีใครรวยต้องได้บทนั้นบทนี้ ขึ้นอยู่ที่ว่าใครจะมีปัญญาพินิจพิเคราะห์หัวข้อแห่งธรรมนั้นได้กระจ่างกว่า เมื่อชื่อเสียงของท่านโด่งดังไปทั่ว ญาติโยมก็หมุนเวียนกันมาฟังธรรมท่านไม่ขาดสาย เป็นเหตุให้เวลาปฏิบัติธรรมกรรมฐานน้อยลง ได้แต่เฝ้าเทศนาพรมน้ำคำแห่งธรรมดับความร้อนในจิตของผู้หลงอยู่ในโลกแห่งกลไก วัตถุอันหลากนิยม ท่ามแมกไม้ที่เขียวชอุ่มและสายลมเย็นอันชโลมผ่าน
หัวใจที่ร่ายทุรนร้อนนั้นก็ผ่อนปรน กลับไปพร้อมใบหน้าที่อิ่มเอิบ จะมีกี่ครั้งของชีวิตที่จะได้สัมผัสความสุขแท้ที่เกิดจากภายใน วัฏจักรแห่งธรรมเป็นไปเชนนี้มีกี่คนหนอที่อยู่ในวัฏจักรนี้ได้อย่างถาวร ในช่วงกลางวันเทศน์สอนญาติโยม พอตกพลบค่ำก็สนทนาธรรมกับพระลูกวัดเพื่อตอบปัญหาที่ข้องอยู่ในหนทางสายนิพพานอันเป็นที่หมายของผู้ใฝ่ธรรม เมื่อมีผู้ชี้แสงสว่างผู้ตามย่อมเห็นทางชัดและไม่หลงทางเดิน ดึกดื่นค่อนคืนถึงได้แยกย้ายกันไปจำวัด

หลวงพ่อคงทำเช่นนี้เป็นกิจวัตรมาช้านาน และท่านมิอาจปฏิเสธยศฐาบรรดาศักดิ์ที่ทุกฝ่ายต่างเห็นว่าท่านเหมาะสมที่จะได้รับ ท่านจึงจำใจต้องได้รับตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอ เงินทองก็หลั่งไหลกันเข้ามาราวน้ำป่าไหลหลากเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ท่านต้องแก้ปัญหา ด้วยการจัดช่องทางให้เงินที่เต็มไปด้วยศรัทธาเหล่านี้ไหลไปในช่องทางที่สะอาดด้วยการสร้างสิ่งอำนวยประโยชน์แก่ชุมชนพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกสบายต่างๆ ขึ้นมา ทั้งในบวรพุทธศาสนาและนอกบวร กลิ่นแห่งความดีกำจายฟุ้งถึงด้าวแดนสวรรค์ภูตผีเทวดาก็รักใคร่ปกปักษ์รักษา

ไม่นานชาวบ้านดงสักผู้เป็นญาติโกโหติกาก็ได้ยินข่าวต่างปลื้มปีติกันล้นพ้น ออกเงินเหมารถสองแถวคันโตจุคนเกือบครึ่งหมู่บ้าน ตื่นแต่ดึกจัดเตรียมอาหารหวานคาวเพื่อให้ไปทันเพลที่วัดป่าบ้านม่วง อะไรที่ท่านเคยชอบในวัยหนุ่มถูกจัดหาและทำประณีตเป็นพิเศษ บรรดาหลานเหลนต่างดีอกดีใจที่จะได้ไปเที่ยวดูต่างบ้านต่างเมือง พากันแต่งชุดใหม่สุดรีบขึ้นไปนั่งรอบนรถคุยกันโขมงโฉงเฉงว่าตนจะไม่หลับระหว่างทางพอรถออกได้สักพักหนูน้อยเหล่านี้ซบหลับเป็นแถบแถว ความเงียบจึงผ่านเข้ามาอีกวาระหนึ่งพร้อมเสียงลมที่กระพือโหม ด้วยว่าหนทางสะดวกสบายไม่ได้ใช้เกวียนเทียมวัวเหมือนอดีต ใช้เวลาไม่นานนักก็มาถึงวัดก่อนเพลเล็กน้อย

หลวงพ่อเองก็ปีติปลื้มต่อการได้พบ ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันอยู่นานโขและท่านก็ได้ทราบว่ามารดาสิ้นบุญไปหลายปีแล้ว อัฐิป่นเป็นเถ้าสีขาวของแม่อยู่ในมือของท่าน หัวใจที่หนักแน่นดังหินผาถูกโยกครอน เพียงชั่วขณะอนิจจังแห่งทุกขังท่านก็กำหนดรู้ถึงความไม่เที่ยงและการจากลา พรัดพรากของสิ่งทั้งปวงในโลกได้กระจ่างใจ แล้วความสงบก็มาเยือนระลอกแห่งกิเลสสงบคลื่นลง การมาเยือนครั้งแรกก็ผ่านไปด้วยดีแต่ญาติบางคนปลายสายตามองตู้บริจาคที่จุเต็มไปด้วยเงินหลากสีหลายแสนนั้นด้วยความโลภในหัวใจ

พวกเขากลับบ้านไปได้สักระยะหนึ่งของวันเวลาอันหมุนซ้ำ ก็กลับมาอีกพร้อมปัญหาสารพัดอย่างมาเล่าความทุกข์ยากให้ท่านฟังสารพัดเรื่อง
หลวงพ่อก็เป็นน้องของกระผมเราเป็นลูกแม่เดียวกันถ้าพี่น้องไม่ช่วยกันก็ไม่รู้จะไปพึ่งพิงใครเขาแล้ว เงินกู้ก็เสียดอกเบี้ยแพงหลาย พี่ชายเอ่ยขึ้น
ไม่ต้องไปพึ่งคนอื่นดอกโยมพี่ อาตมาพอมีเงินส่วนตัวที่เก็บเอาไว้สร้างคุณูปการให้ศาสนาอยู่เล็กน้อยเอาไปใช้ก่อนก็ได้จะเอาเท่าไหร่ละ
สักห้าหมื่นนี่แหละหลวงพ่อเขายิ้มอายๆหัวเราะแหะๆไม่เต็มปากนัก
หลวงพ่อสูดลมหายใจเข้าปอดบุญกรรมแต่ชาติปางก่อนของท่านยังคงไม่หมด ให้เด็กวัดไปหยิบเงินจำนวนมากโขนี้มาให้พี่ชาย สำหรับคนทำนาได้ข้าวไม่ถึงหมื่นในแต่ละปีเช่นญาติของท่าน พี่ชายกลับบ้านหน้าบานเป็นกระด้ง เที่ยวไปเล่าอวดชาวบ้านย่านถิ่นเลี้ยงเหล้าเลี้ยงยากันเป็นที่ครื้นเครง ทราบข่าวมาถึงครอบครัวของน้องสาวบ้าง ก็ให้อิจฉาตาร้อนผู้เป็นพี่คนโต ใจจึงอยากได้เงินจำนวนมากนั้นเช่นเดียวกันเพื่อมาไถ่ที่นาแปลงเดียวที่แม่แบ่งเอาไว้ให้ แต่ผัวของนางกับคิดว่าควรออกรถกระบะมาวิ่งขายของตามหมู่บ้านดีกว่าเลยเอาที่ไปจำนองเถ้าแก่ในตลาดค้างเขาไว้อยู่หลายหมื่น

เมื่อเห็นช่องทางที่ได้เงินก็มุ่งตรงไปหาหลวงพ่อให้ช่วยเหลือ นางจอดรถไว้หน้ากุฏิพักของหลวงพ่อเข้าไปกราบถามสารทุกข์สุกดิบได้สักพักก็เข้าเรื่อง ไม่มีเงินผ่อนนาที่เป็นสมบัติของแม่มาแต่บรรพชน หรือจะให้นางขายเสียล่ะหลวงพ่อ ถ้าขายก็ว่าจะขายเอาเงินมาผ่อนรถให้หมดเสีย ทุกวันนี้ทำนามันไม่รวยแล้วมีแต่ขาดทุนทุกปีนางเลยว่าจะค้าขายดูสักพักก่อน
ที่นามันเป็นของมรดกตกทอดมาจากรุ่นทวดสืบต่อกันมายาวนานจะขายไม่ได้หรอกอาตมาไม่เห็นด้วย ให้เก็บเอาไว้เป็นสมบัติสืบลูกสืบหลานเถิดนาง มันจะได้มีแผ่นดินอาศัยกันบ้าง
หลวงพ่อบอกออกไปด้วยความห่วงใยและเล็งเห็นอนาคตอันไกล น้องสาวของท่านเหลือบดูตู้บริจาคนั้น ดวงตาของนางเบิกโพลงต่อจำนวนเงินถ้าได้มันมาคงดีไม่น้อย
ถ้าอย่างงั้นหลวงพ่อต้องช่วยนางแล้วล่ะคะ
จำนวนเท่าใดกันบอกมาเถิดอาตมาพอช่วยได้ก็จะช่วย
แสนบาทเจ้าค่ะจึงจะพอต่อค่าจำนองที่นาทั้งหมด

นางพูดไม่เต็มปากนักได้ยินกันเพียงไม่กี่คน หลวงพ่อสูดลมหายใจเข้าลึกๆ กรรมเมื่อชาติปางก่อนของเรายังไม่หมดจริงๆ กวักมือเรียกลูกศิษย์ให้ไปเอาเงินในกุฏิมาให้น้องสาวผู้ตกทุกข์ได้ยาก เมื่อน้องสาวกลับไปถึงบ้านก็ไปเล่าอวดกันทั้งคุ้มซอย ว่าตัวเองได้เงินมาแสนบาทมากกว่าพี่ชายกว่าครึ่ง เป็นเหตุให้พี่น้องมองหน้ากันไม่ติดนัก บ้างก็ว่าหลวงพ่อลำเอียงรักน้องสาวมากกว่าพี่ชาย บ้างก็ว่าน้องสาวทำเช่นนี้ เพื่อตัดหน้าพี่ชายให้ได้อายชาวบ้านดงสักและบ้านใกล้เรือนเคียง ทำให้ญาติที่เคยกลมเกลียวกันมาคราทุกข์ยากนั้น ต่างคนต่างอยู่ไม่พูดไม่จากันและต่างคนต่างไปขอปัจจัยเงินทองหลวงพ่อมาถลุงเป็นว่าเล่น


หลวงพ่อหยั่งรู้ด้วยสภาวะจิตอันเป็นสมาธินั่น แต่ท่านก็ยังมิอาจปฏิเสธญาติพี่น้องได้ สายเลือดข้นยิ่งกว่าน้ำ ความหนักใจทำให้ท่านเศร้าหมองและความละอายต่อสิ่งที่ทำอันเป็นมลทินต่อชีวิตของบรรพชิตนั้น ท่านถึงกับล้มป่วย อีกทั้งต้องต้อนรับขับสู่คณะศรัทธาอยู่ตลอดเวลา การพักผ่อนจำวัดก็มีน้อยเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ท่านทรุดหนักต้องเข้าโรงพยาบาล สภาพร่างกายที่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงบวกกับสภาพจิตอันบ่มทุกข์ ต่อการไม่สามารถปฏิเสธพี่น้องได้ทำให้ท่านทุกข์หนัก ท่านยังคงนอนทรุดอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลดวงตาของท่านยังคงมองที่ประตูเผื่อว่าญาติของท่านจะมาเยี่ยม

แต่ไม่มีใครมา เหล่าญาติๆ ของท่านเมื่อรู้ข่าวว่าท่านป่วยต่างเพิกเฉยเสีย ปัดความรับผิดชอบให้อีกฝ่ายต้องไปดูแลรักษา ค่าพยาบาลน้อยๆ เมื่อไหร่กันเล่า คนจนเช่นพวกตนไม่มีปัญญาหรอก ต่างไม่สนใจที่จะไปเยี่ยมเยียนแต่ก็กลัวว่าคนในหมู่บ้านจะว่าเอาได้ พี่ชายและน้องสาวของท่านจึงมาด้วยกันอย่างไม่เต็มใจนักด้วยรถคันงามของน้องสาว ให้ผู้เป็นพี่นั่งข้างหลังราวคนไม่รู้จัก

ญาติของหลวงพ่อไม่มาเยี่ยมหรือขอรับกระผมลูกศิษย์เอ่ยขึ้นภาษาซื่อ หัวใจของท่านคล้ายถูกเข็มทิ่มตำ พวกเขามาแต่ว่าคงไม่ถึงหรอก อาตมานัดแนะกับพวกเขาไว้แล้ว หลวงพ่อเงียบ หลังจากนั้นไม่ได้ยินท่านกล่าวว่าอะไรอีกจนผ่านมาถึงช่วงบ่ายทุกคนก็ร้องไห้โฮเมื่อรู้ว่าท่านมรณภาพแล้วอย่างสงบ................

รถของน้องสาวท่านยังคงพุ่งตรงมาโรงพยาบาลในจังหวัด ชั่วระยะของทางโค้งรถเจ้ากรรมยางระเบิดดังกัปนาทเสียหลักพุ่งชนต้นโพธิ์ใหญ่ริมทางทุกสิ่งทุกอย่างยุติลงที่นั่น...........

ญาติของท่านยังไม่มาอีกหรือ เสียงหนึ่งดังขึ้น หลวงพ่อบอกว่าได้นัดกับพวกเขาเอาไว้แล้ว ลูกศิษย์ที่คอยปฏิบัติรับใช้บอกต่อทุกคน ไม่นานประตูก็เปิดออกเผยเห็นชายใบหน้าตื่นและเขาพูดอย่างเร่งร้อน ญาติของหลวงพ่อรถเสียหลักตรงทางโค้งใกล้จะเข้าตัวจังหวัดตายไม่มีใครเหลือ ยังไม่ได้โทรบอกญาติทางบ้านท่านเลย

ทุกรูปนามจ้องมองไปที่หลวงพ่อขนลุกเกรียวก่อนก้มกราบโดยพร้อมเพรียง.....................