M-e-e P-e-d

ราคาคนสวย

คนอื่นกินเนื้อเหลือแต่ก้างแต่กาก  เอ็งยังเก็บเอามาฝากข้าคนซื่อกระบือบ้านนา    ข้าเซ่อข้าเซอะ
อย่าสะเออะมาเที่ยวตบตา  สีสวยสวยของเสื้อและผ้า  แต่งตบตาได้เพียงบางคน

ข้าอ้อนงอนง้อขอร้องเอ็งแต่แรก  เอ็งยังกำลังใจแตกด่าข้าแหลกหน้าหนาหน้าทน      ข้าโง่ข้า เขลาผิวงูเห่าแต่ใจเป็นคน  ผิวเหลืองเหลืองเอ็งเหมือนส้มหล่น    ราคาคนเอ็งอยู่ตรงไน

เนื้อแท้แท้ที่พ่อแม่ท่านให้เอ็งมา    เมื่อครั้งทำไร่ไถนาสวยสะดุดตาน้อยเสียเมื่อไหร่    เอ็งไปบาง กอกลอกคราบออกจะเอาเนื้อใหม่  ข้าดูเอ็งนานไม่ได้    มันปวดหัวใจปวดลูกนัยน์ตา

ให้ใครกินเนื้อเหลือแต่ก้างแต่กาก    เอ็งหอบสังขารมาฝากลูกผู้ชายไอ้ควายบ้านนา      ข้าเซ่อข้า เซอะอย่าสะเออเมาเที่ยวตบตา  สีหลายสีที่เอ็งพอกหน้าตบตาข้าไม่ได้ดอกเหวย&

เราข้ามมาฟังเพลงในยุคกลางกันเลยสักเพลง  ด้วยแฟนๆจำนวนมหาศาลเรียกร้องเพลงที่ใกล้เคียง กับยุคสมัยของเขาบ้างน่ะครับ    เมื่อกล้าขอ  เราก็กล้าพอที่จะจัดให้อย่างไม่มีเกรงใจกันล่ะ

เพลงในยุคกลางนอกจากดนตรีจะมีการปรับเปลี่ยนให้เป็นวงคอมโบ  เน้นเครื่องเป่าและเพอร์คัส ชั่นแล้ว    ยังก่อกำเนิดหางเครื่องที่ตะละนางมักจะดำๆไม่ก็กรนะดำกระด่าง  รูปทรงแปลกตาหน้าตาแปลกใจ    ผมเคยปีนดูหางเครื่องวงสายัณห์  สัญญา  เปลี่ยนชุดหลังฉากเมื่ออยู่ประมาณ ม.๓    หล่อนทั้งหลายไม่มีสะทกต่อสายตาหื่นๆของเด็กหนุ่มหล่อๆอย่างผมแม้สักนิด    หางเครื่องวงสายัณห์นั้นจัดเป็นหางเครื่องที่ครบเครื่องและยิ่งใหญ่สุดในยุคสมัยนั้นเลยทีเดียว    นอกจากเป็นวงคอมโบและหางเครื่องแล้ว  เพลงยุคกลางยังปรับเปลี่ยนสำนวนภาษาถ้อยคำให้เข้ากับยุคสมัยนั้นด้วย    จากเนื้อเพลงสวยๆไม่ก็พิถีพิถันในการเลือกเฟ้นถ้อยคำ  เพลงยุคกลางก็ใช้ภาษาธรรมดาๆแต่มองเห็นภาพ    อันเป็นอิทธิพลของครูไพบูลย์  บุตรขัน  ในยุคคลี่คลายทางภาษาแล้ว  และสืบเนื่องมาจนกระทั่งปัจจุบันที่เพลงลูกทุ่งไทยยังดิ้นไม่หลุดจากแนวทางครูไพบูลย์  โดยเฉพาะในเรื่องของทำนอง

หากเอ่ยชื่อ  เสกศักดิ์  ภู่กันทอง      หลายคนอาจทำหน้าเป็นหมาสงสัย  แต่หากเอ่ยชื่อเพลง  ทหาร อากาศขาดรัก , ขันหมากเศรษฐี ,โสภาใจดำ , รักพี่เสียดายน้อง  แล้วคงต้องร้องอ๋อกันยาวเหยียด    เสกศักดิ์เป็นนักร้องที่ยอดโฆษกชื่ออะไรแล้วผมจำไม่ได้  (ที่เคยเป็นโฆษกรายการ ถนนดนตรี  ของช่อง 5  เมื่อสัก 20 ปีก่อน  และเป็นผู้บุกเบิกการ ปิดถนนเล่นดนตรี ) ปลุกปั้นและส่งเสริมขึ้นมาจนโด่งดัง

เพลงลูกทุ่งที่ ก่นด่า ผู้หญิงเจ็บแสบนั้นมีมานานแล้ว  โดยเฉพาะเพลง มึงมันเลว ของ  เมือง มนต์  สมบัติเจริญ  หรือ  มึงมันชั่วนัก ของ  ยงยุทธ  เชี่ยวชาญชัย  หรือ จดหมายแค้นสีเลือด ของ  คำรณ  สัมบุณนานนท์    แต่ก็ยังคงมีกระปริบกระปรอยมิได้เอิกเกริกเหมือนอย่างยุคกลาง  ที่แม้กระทั่ง ชาย  เมืองสิงห์  ที่ยืนยงจนยุคกลางก็ยังต้องมีเพลง เมียพี่มีชู้  จนมีอีกมากมายหลายเพลงที่เกี่ยวกับชู้ออกมารองรับความต้องการของตลาด

ยุคกลางที่ด่าสาวๆได้แสบทรวงก็คงจะหนีไม่พ้นกลุ่มแคมป์จีไอ    เปล่าหรอก-ไม่ได้หมายความว่า นักร้องกลุ่มนี้อันประกอบด้วย  ระพิน ภูไท , จีระพันธุ์  วีรพงศ์ ,ชายธง ทรงพล  เป็นหลัก  จะเป็นนักร้องในแคมป์มาก่อน  แต่เป็นเพราะนักร้องเหล่านี้โด่งดังในยุคสมัยที่จีไอมาตั้งแคมป์ในเมืองไทยเยอะแยะ    เพลงที่ก่นด่าผู้หญิงเมียเช่า  เพลงที่ก่นด่าผู้หญิงเห็นดอลลาร์ดีกว่าเงินบาท    สรุปรวมก็คงได้ความว่าเป็นเพลงที่ก่นด่าผู้หญิง ในยุคสมัยสับสนของการเมืองและเศรษฐกิจ  โดยมีทหารอเมริกันเข้ามาเป็นตัวเร่ง  เจ็บแสบเลือดสาด  และสะใจสำหรับคอซาดิสต์

ราคาคนสวยก็เช่นเดียวกัน  ต่างกันนิดก็ตรงที่ราคาคนสวยใช้วิธีก่นด่าตนเองเพื่อกระทบคราด แต่ที่สุดก็คือเพลงพูดถึงหญิงสาวคนหนึ่งที่หลงระเริงเมืองกรุงจนเสียท่า    แล้วกลับมาบ้านนอกเพื่อหาคนรักเก่า  เพลงลักษณะนี้มีเยอะ  ไม่ว่าจะเป็น  อีลุปตุบป่อง ของ ไวพจน์  เพชรสุพรรณ  ,  จะทำอีท่าไหน ของ ดำ  แดนสุพรรณ  และอีกมากมาย

กระนั้นก็ตาม  มีผู้หญิงคนหนึ่งออกมาร้องเพลงเพื่อแก้ต่างให้ผู้หญิงด้วยกัน  และโต้ตอบทัศนะผู้ ชายในเรื่องเกี่ยวกับเพศ  หล่อนคือ  บุปผา  สายชล

๒๐  สิงหาคม  ๒๕๔๗