ภวังค์
ราว 20.00 น.ห้อง825 อพาร์ทเม้นท์ย่านรามคำแหง
"กลับมาแล้ว...จ้า"
...........???..............
"รอนานรึป่าว..."
............???.............
"อืม...ไปธุระกับเจ้านายมา...เลยกลับช้า"
"หิวไหม" ผมสวมกอด...หอมแก้มเธอเบาๆ
.............???...........
"ไปหาอะไรทานดีกว่านะ...พี่หิวจัง"
.............???............
"อืม..อย่างอนซิ...เดี๋ยวทานข้าวไม่อร่อยนะ" ผมหอมแก้มเธออีกครั้ง
.............???............
"ไปกันเหอะนะ..."
"แต่...เอ?" ผมมองเธอ
"เปลี่ยนเสื้อหน่อยดีกว่านะ" ผมบอก...เธอยิ้ม
"ใส่เสื้อกล้ามไปยังงี้...ไม่เอาอะ...ไม่อยากให้ใครมอง"
เธอยิ้มอีกครั้ง...แล้วเดินไปเลือกเสื้อตัวใหม่
"โปโลสีขาว...ก็สวยนะ" ผมว่า
เธอหันมามองด้วยยิ้มน้อยๆ...แล้วหันหลังถอดเสื้อกล้ามตัวเล็กออก
ไม่ทันที่จะสวมเสื้อตัวใหม่ ผมก็เดินไปโอบเธอด้านหลัง
"ผอมไปนะ..." ผมจูบแผ่นหลังเธอเบาๆ
"ไม่เห็นต้องลดฯ...อะไรขนาดนี้"
"อยู่กับพี่ลำบากไปรึป่าว"
"อืมม...จะอ้วนจะผอมจะเป็นยังไง...พี่ก็รักนะ..."
"ลดฯไปต้องดูสุขภาพด้วย" ผมคลายวงกอดให้เธอสวมเสื้อ
เธอสวมเสื้อแล้วหันกลับมา..กอด...ซบหน้าตรงไหล่
"รัตน์รู้ว่าพี่รักรัตน์...รัตน์อยู่กับพี่ไม่ลำบากหรอก...มีความสุขจะตาย" เธอหอมแก้มผมพร้อมกระซิบเบาๆใกล้หู "รัตน์รักพี่นะ ถึงจะรู้สึกว่าน้อยกว่าที่พี่รัก...แต่รัตน์ก็รักพี่ที่สุด" "อืม...อดทนหน่อยนะ...อีกหน่อยก็จะสบายแล้ว" ผมจูบหน้าผากเธอเบาๆ "...จ้า" "ไป...หาอะไรทานกัน" ผมจับมือเธอเดินจะออกไป
ตื้ด...ตื้ด...ตื้ด...ตื้ด... เสียงโทรศัพท์มือถือแทรกมา....ปลุกผมจะภวังค์ "ฮัลโหล..." "ใครว่ะ?" "รอน...พี่...ทำอะไรอยู่พี่" "ป่าว...อยู่คนเดียวนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยว่ะ" "กินเหล้าไหมพี่" "เออๆ...ที่ไหน" "......................"
เฮ้อ!...กลับสู่ความเป็นจริงสะที ไปกินเหล้าดีกว่า....ว่ะ