M-e-e P-e-d

๑ บนหนทางที่ยาวไกล
กับก้าวเล็กเล็กคู่หนึ่ง
ย่ำเท้าย่างก้าวอย่างอาจหาญ
โดดเดี่ยว ทว่ามั่นใจและเด็ดเดี่ยว
กับความใฝ่ฝันอันยิ่งใหญ่
แม้ต้องเผชิญโลกใหญ่โดยลำพัง

๒ มนุษย์เราเป็นเพียงเสี้ยวเศษ ละอองธุลีในเอกภพอันอจินไตย
ถึงกระนั้น เราก็ยังเฝ้าฝันทั้งที่เราตื่น
ว่าโลกจะงดงามและสงบ
ไร้ซึ่งการรบราฆ่าฟันกัน
สันติภาพตลอดกาล

๓ ดูเหมือนเป็นเพียงความเพ้อฝัน
แต่อย่างน้อยสันติก็เกิดขึ้นแล้วในใจเรา
ต่อจากนั้นหยิบยื่นสิ่งเดียวกันนี้
สู่คนรอบข้าง จากหนึ่งเป็นสอง
จากหนึ่งเป็นร้อย จากหนึ่งเป็นพัน
เป็นแสนล้านดวงใจสานถักทอฝัน!

๔ เรายังคอยเฝ้าฝัน แม้ดวงตาของเราจะบอด แม้แขนและขาของเราขาดวิ่น แม้กระสุนจะทะลุผ่านและดินระเบิดฝังในกายเรา เราจะยังคงเฝ้าฝันแม้เราไม่มีโอกาสได้ตื่น จากความสงบชั่วนิจนิรันดร์กาล