M-e-e P-e-d

ผมตายอีกแล้ว ตายเพราะอำนาจแห่งบุญ ตายเพราะความเชื่อมั่นในความดี ตายจนขี้เกียจจะตาย


บุญถึงชายวัยกลางคนผู้คร่ำอยู่กับความดีงามมาตลอดชีวิต เขาเป็นฆราวาสที่มีหัวใจของพระ ศีลห้าข้อจึงอยู่ครบบริบูรณ์ ทำบุญถวายทานไม่เคยขาด ถึงวันพระวันเจ้าก็จำศีลภาวนาในวัดนุ่งขาวห่มขาว ดวงตาของบุญถึงจึงจมอยู่กับธรรมหูของเขาได้ยินแต่เสียงสวดสาธยายมนต์ เขาไม่เคยแสดงอาการโกรธเมื่อไม่ได้ในสิ่งที่มุ่งหวัง เขาไม่เสียใจที่ภรรยามีชู้ เขากลับแอบกรวดน้ำให้เธอด้วยซ้ำ
ไปสู่ที่ชอบๆ เถิดยาหยี
เมียทิ้งลูกชายให้เป็นสมบัติส่วนบุคคลไว้ให้บุญถึงเลี้ยง แต่ลูกชายเขาสุดขั้วเมื่อโตขึ้นมา สิ่งไหนบุญถึงห้าม ลูกชายทำเป็นทุกอย่าง จะว่าไปเขาเป็นตัวแทนแห่งสวรรค์ ส่วนลูกชายมีคุณสมบัติครบที่จะไปนรก เมื่อลูกโตบุญถึงส่งเรียนมหาลัย แต่ลูกชอบทางบรรลัยจบเห่กัน บุญถึงสอนให้ลูกไปวัด แต่มันไปวัดเพื่อลักมะม่วงพระ หรือไปตักปลากัดในหนองน้ำข้างวัด บุญถึงเห็นแววของลูก แต่เขาเป็นคนดี ไม่เคยโกรธ หัวใจอยู่ในธรรมเสมอมา มันเป็นไปตามกรรม เขามักบอกตัวเองอย่างนั้น
บุญถึงสวดมนต์ตอนเย็นแต่ลูกชายเปิดเพลงฝรั่งลั่นบ้าน ลูกชายเคยถาม
พ่อมีอารมณ์กับเขาบ้างหรือเปล่า
อารมณ์เป็นสิ่งปรุงแต่ง อย่าไปแต่งมันเลยเราจะได้ไม่เป็นทุกข์
ผมชั่วเพราะพ่อนี่แหละ ลูกชายเขาเคยบอกอย่างนั้น
พออายุครบบวชลูกชายก็ไปเบียดเสียก่อน พาอีสาวหน้างามมาซ่อนในบ้าน ลูกสะใภ้ของบุญถึงยังเป็นวัยรุ่น เธอไม่เข้าใจชีวิตครอบครัวมากนักนอกจากการมีเพศสัมพันธ์นั้นเธอรู้จักเสียหมดทุกอย่าง อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง เธอทำไม่เป็น บุญถึงเป็นคนเก็บกวาดบ้าน หุงข้าวให้ลูกชายกิน เขาทำด้วยตัวเองทุกอย่าง ถึงลูกไม่บวชเขาก็ไม่ได้บ่นว่าอะไรสักคำ
มันเป็นไปตามกรรม
ลูกชายเขามักพาเพื่อนมากินเหล้าที่บ้าน ร้องเพลงลั่นเคาะช้อนเคาะชาม หัวเราะเฮฮา แต่ในห้องบุญถึงยังคงนั่งสมาธิ
มารมักจะมาผจญเราต้องเข้มแข็ง เพื่อหนีบ่วงแห่งมาร

บุญถึงเป็นคนอายุสั้นเขาตายเพราะเป็นลม เป็นลมก็ตายได้หากเป็นใกล้หนองน้ำ ลมในน้ำย่อมไม่มีนั่นแหละเหตุผลที่เขาตายเพราะเขาไม่ใช่ปลา ลูกชายชั่วของเขาถึงกลับมีน้ำตา ร้องไห้อยู่สามวันสามคืน ไม่ใช่เพราะความกตัญญูอาลัยรักแต่เพราะไม่มีคนรับใช้ต่างหาก เมื่อขาดพ่อเขาทำอะไรไม่เป็นนอกจากเสพกามฯ ทุกสิ่งทุกอย่างดูไม่ลงตัว แต่เมียยังรักเขาเห็นใจเขาในเมื่อสวนของเขายังมีอีกเกือบร้อยไร่
จ้างคนใช้ก็ได้นี่ เมียวัยรุ่นออกความคิดเห็น คนทำสวนมีคนรับใช้?
ไม่เห็นแปลกตรงไหนเรามีเงิน
เงินอยู่ที่ไหน
โน่นไงล่ะ ที่ทางในสวนของเธอราคาเฉียดล้านต่อไร่
เธอรู้ไหมฉันรักเธอเพราะอะไร
ฉันสวย
เปล่า&เธอฉลาดเสมอมาต่างหากที่รัก
ทั้งคู่กอดกันกลมสมานเป็นเนื้อเดียว

บุญถึงเห็นคนมารับแล้ว เขาผู้ชายร่างใหญ่สวมผ้าเตี่ยวสีแดง แถมมีเขางอกออกมาจากหัว คุณถูกสวมเขา บุญถึงถามประสาคนดี
เปล่า นี่คือสัญลักษณ์แห่งความดีงาม เขาคือตัวแทนแห่งความถูกต้อง
ยมฑูตตอบด้วยอารมณ์ดี
ทำไมต้องมีเขา
เพราะเขาจำเป็นต้องมีเรา ไปกันเถอะ
แล้วบุญถึงก็เดินตามพวกเขาไป ผมตายแล้วใช่ไหม?
บุญถึงถามขณะทอดน่องเดินไปบนอากาศ
ใช่คุณตายแล้ว และคุณก็สอบผ่านความชั่ว คุณต้องไปสวรรค์ แต่สมัยนี้สวรรค์มันเงียบเหงานัก ยมฑูตคนที่หนึ่งบอกต่อเขา
นรกคนเยอะมาก เนื้อที่เราไม่พอ แถมยมฑูตก็น้อยเปิดรับสมัครคนไม่อยากเป็น เพราะส่วนมากคนในนรกมีการศึกษาสูงไม่อยากทำงานค่าแรงต่ำ ยมฑูตสองเผยความนัย
ที่สำคัญพวกคนชั่วปรับเปลี่ยนรวดเร็ว แพ๊บเดียวเขาก็สามารถผลิตยีนคุ้มกันหนามแหลมของต้นงิ้วได้ วิวัฒนาการพวกนี้ดีมาก หนามไม่มีผลอะไรต่อพวกเขา ผิวพวกนี้ยังกะปากอูฐในทะเลทรายโกบี
อ้าวแล้วอีกาปากเหล็ก กับไอ้หมาละไม่ช่วยงานรึ
บุญถึงถามขึ้นขณะลอยไปสู่อีกภพ
อีกาปากเหล็กตายหมดแล้วมันถูกจับต้มกินแกล้มเหล้า ส่วนหมานั่นถูกแปรค่าเป็นเนื้อแดดเดียวก็อย่างว่าละคนชั่วมันทำได้ทุกอย่าง ยมฑูตคนที่สี่บอกปัญหา
มาถึงทางแยกแล้วป้ายปักบอกทางอย่างชัดเจน
สวรรค์ยินดีต้อนรับ
นรกยินดีต้อนกลับ
สองป้ายวางอยู่ใกล้ๆ กัน แต่บุญถึงสังเกตเห็นฝูงวิญญาณเดินไปในเส้นทางสายนรกเป็นแถวยาวเฟื้อยสุดลูกหูลูกตา เส้นทางสายแคบๆ ของนรกแน่นขนัดด้วยคนทุกเพศวัย
ผมขอไปกับพวกเขาได้ไหม ผมอยากไปนรก บุญถึงบอกต่อท่านยมฯ ไม่ได้คุณต้องไปทางนี้ทางที่ปูด้วยทองคำ แต่นานๆ ครั้งถึงจะมีคนเดิน ในรอบร้อยปีคุณนี่แหละคนแรกและนี่อีกคน
ยมฑูตแนะนำชายร่างท้วมหน้าตามั่งมีให้รู้จักจะเป็นเพื่อนไปสวรรค์
เขาทำความดีอะไรมา บุญถึงถาม
เปล่าเขาไม่เคยทำความดี ความดีอย่างเดียวที่เขามี คือเงินเท่านี้เราก็ให้อภัยเขาได้
พวกคุณคอรัปชั่น
คนดีก็คิดอย่างคุณนี่แหละแต่คนชั่วเขาไม่คิดกันหรอกมันล้าสมัยทุกวันนี้เงินคือลมหายใจ ก็อย่างว่ะละนรกคือนรกมันมีทุกอย่างที่เป็นอบายมุขและคนชั่วทุกรูปแบบสิ่งเดียวที่คนชั่วยอมรับคือเงิน ไม่ใช่ความดี ท่านยมฑูตอีกคนบอกต่อเขา
และเราต้องใช้เงินเสียด้วยสิ
ขบวนคนไปนรกยังหลั่งไหลกันมาเป็นระลอก ใบหน้าคนเหล่านั้นยิ้มแย้ม ไม่แสดงอาการหวาดวิตก หรือคนชั่วไม่มีหัวใจให้เจ็บ

เขามาถึงสวรรค์แล้ว&.จริงดังว่าสวรรค์ว่างเว้นจากผู้คน มันเงียบกริบยิ่งกว่าป่าช้าบ้านดอน ต่างคนต่างอยู่และต่างคนต่างเสวยสุขจากความเงียบสงัดนั้น ไม่มีใครสนใจใครเพราะทุกคนเป็นคนดี
ตอนผมยังไม่ตายผมสร้างวัดเอาไว้เยอะบริจาคเงินช่วยคนก็แยะ แม้จะมานี่ยังแบ่งให้ยมฑูตอีก เห็นไหมผมเป็นคนดี
เขาชี้มือไปที่ปราสาททองคำหลังที่เขาจะได้พำนักมันใหญ่โตเสียนี่กระไร และนั่นนางอัปสรที่ผมสั่งคัดสรรพิเศษ
เขาเดินจากไปด้วยอำนาจแห่งเงินบันดาล บุญถึงใช้ชีวิตบนสวรรค์ด้วยการทำความดีมาตลอดเขาช่วยเหลือทุกคนบนสวรรค์ พระอินทร์เล็งเห็นว่าเขาสมควรได้ไปเกิด เพราะโลกต้องการคนอย่างเขาไปช่วยกู้วิกฤตความดีและเพื่อไปถ่วงดุลอำนาจของคนชั่ว

ผมไม่ขอไปเกิดเป็นลูกคนรวยได้ไหมครับพระอินทร์ บุญถึงบอก แต่คุณทำความดีถวายทานมาตลอดต้องได้ไปเกิดเป็นลูกคนรวยตามผลกรรมที่ทำมา พระอินทร์บอกต่อเขา แล้วเขาก็ได้มาเกิดจริงๆ ดวงวิญญาณของบุญถึงหล่นวูบเข้าท้องเมียเศรษฐีเศรษฐกิจร้อยล้านพันล้าน เขาได้กินทุกอย่างจากแม่ที่เป็นคนรวย อาหารทุกอย่างจึงถูกเลือกสรรค์ ผิดที่ว่าผู้ที่ให้กำเนิดเขาเป็นเมียน้อยคนที่เท่าไหร่นั้นยากจะเดาได้ และเหตุที่ตามมาเมียหลวงผู้เป็นหมันอิจฉาเมียน้อยจ้างวานโก๋ท้ายซอยด้วยเงินค่าข้าว 2 มื้อมาดักทำร้ายขณะที่แม่เขาจะก้าวขาเอาก้นหย่อนเบาะรถราคาเฉียดล้าน แม่ผู้เป็นเมียน้อยและไม่เคยเป็นนักมวยถูกเตะโดยไม่ยกขาตั้งรับและไม่มีกติกาสากลใดๆ บุญถึงได้รับอานิสงฆ์ของความป่าเถื่อน เขาตายขณะที่แขนขากำลังจะงอก

ผมตายอีกแล้วครับ ถ้อยคำของบุญถึงเต็มไปด้วยความเมื่อยล้า
แต่เธอทำบุญมาเยอะต้องได้ไปเกิดเป็นลูกคนรวย กฎสวรรค์มีไว้ให้ทำตาม เข้าจั๊ยยยยยย วิญญาณของบุญถึงถูกส่งลงมาจากสวรรค์วูบเข้าท้องนักศึกษาลูกของนักการเมืองผู้มีชื่อเสียงด้านศีลธรรม แต่ลูกสาวของตัวเองท้อง!!! ที่สำคัญหลังความใคร่ไม่มีใครรับว่าเป็นพ่อ นั่นเป็นเหตุผลที่ยอมรับไม่ได้ แม่ผู้ที่ให้ท้องเขาซุกตัวซุกวิญญาณได้เดินต่อแถวผู้เป็นแม่อีกหลายๆ คนที่ยังอยู่ในวัยเรียน ส่วนมากแม่เหล่านี้ถนัดวิชานอกตำราเรียนถึงขั้นแตกฉานแต่ก็พลาดเพราะความเก่ง
หนูต้องการทำแท้ง ชายแปลกหน้าถามแม่เขา
ค่ะ เอาไอ้มารหัวขนนี่ออกมาเลย ตอนนี้ยิ่งดีคุณหมอ
ตอนนี้เราอยู่ท่ามกลางผู้คน คงไม่เหมาะหมอหันไปรอบๆ
ห้องคนนั่งเต็มล้นออกไปทางด้านนอกด้วยธุรกิจกำจัดมารหัวขนของเขารุ่งเรืองในยุคนี้
สิ่งที่หนูควรทำ ไปต่อแถวเลยไป นอกห้องโน่น
หนูเป็นลูกนักการเมือง
คลีนิคของผมไม่แบ่งชั้นวรรณะสิ้นยุคพราหมณ์ไปนานแล้วหนู
เธอยิ้มหน้าแดงต่อความใจกล้าของตัวเอง บุญถึงได้ยินชัดเจน เขาเป็นเทพบุตรต่างหาก ทำไมคนที่อุ้มท้องเขาถึงเรียกเขาว่ามาร&.. โอ้ไม่มารดา&&

ผมตายอีกแล้วครับ ขอไปเกิดเป็นลูกคนดีได้ไหม ไม่จำเป็นต้องรวย บุญถึงวอนด้วยแววตาเศร้า ได้สิ สวรรค์จัดให้เสมอสำหรับคนดี คุณจะได้ไปเกิดในท้องของคนดี
วิญญาณของบุญถึงหล่นจากฟ้าเป็นดาวตกวูบวับดิ่งดวงมายังโลกมนุษย์อีกครั้ง เขาตกสู่เขตอาราม ที่ๆ มีเสียงระฆังและบทสวดกระหึ่ม
เป็นลูกของคนเข้าวัดฟังธรรมกระมัง เขาคิดถึงตัวเองตอนมีชีวิต เขาจะได้แม่ใจพระพาไปทำบุญทุกเช้า
บุญถึงยิ้มและวูบเข้าท้องผู้เป็นมารดา บุญถึงรู้สึกเป็นสุขเมื่ออยู่ในครรภ์ของคนดี ไม่ต้องเทียวกลับสวรรค์ให้เหนื่อยยาก ชีวิตของเขามีความสุขอยู่หลายเดือนเขาได้ยินเสียงสวด เสียงลมหายใจที่สะอาด ความอบอุ่นแห่งความรัก จนกระทั่งเสียงแห่งความไม่คุ้นเคยผ่านเข้ามา
แม่ชีจะทำแท้ง?เสียงนั่นระคนสงสัย
ค่ะ สังคมไม่เคยยอมรับแม่ชีที่มีลูกขณะบวช
แล้วพ่อของเด็กเป็นใคร
อย่าถามเลยค่ะหมอเขาเกิดมาจากนักบุญศิษย์พี่ร่วมสำนัก เขาเป็นทายาทของนักบุญ
บุญถึงดิ้นในท้องให้ตายสิ เขาเป็นลูกแม่ชีผู้ทรงศีล
นิมนต์แม่ชีที่เตียงเลย หมอจะได้เอานักบุญออกจากท้องมาลงถังดำร่วมกับคนบาปที่รออยู่ก่อนหน้านี้


ผมขอไปเกิดเป็นลูกชาวนาได้ไหมครับ
บุญถึงวอนเป็นครั้งที่เท่าไหร่ยากจะจำ
ได้ แต่ชาวนาลำบากนะหาเช้ากินเช้า ค่ำไม่ได้กิน
ลำบากอย่างไรผมก็จะทนเพราะผมขี้เกียจตายแล้ว
เอาเถอะเห็นแก่ความดีที่คุณทำมาจะจัดให้ตามสั่ง
วิญญาณของบุญถึงลอยคว้างลงมาอีกครั้ง เขาได้มาเกิดสมใจในท้องของชาวนา บุญถึงรู้สึกถึงความแสบไปทั้งตัว แม่เขากินน้ำพริกปลาร้า กินผักที่ใบเหี่ยว กินข้าวเหนียวที่เม็ดหยาบ ตอนกลางคืนบุญถึงต้องทนหิวเพราะแม่เขาไม่ได้กินอะไรนอกจากน้ำเปล่า ตอนเช้าถึงเย็นการอยู่ในท้องคล้ายสนามรบ เขาต้องกระแทกกระทุ้งอยู่ตลอดเวลา ใช่ล่ะแม่ของเขาเป็นคนรับจ้างเลี้ยงวัว ต้องวิ่งต้องล้มลุกคลุกคลาน บุญถึงสงสารแม่ถ้าเขาออกมามองโลกเมื่อไหร่เขาจะตั้งใจทำงานเลี้ยงวัวแทนแม่ ความฝันเขาสลายเมื่อเชือกล่ามวัวพันขาของแม่และวัวมันอยู่ในการตระหนกตกใจ ลากร่างของผู้เป็นแม่ของบุญถึงไปด้วย แรงเสียดทานที่เกิดจากการกระแทกที่รุนแรงนั้น ปลายถุงเปิด บุญถึงหล่นออกมาอย่างไม่ตั้งใจ เขาตายอีกแล้ว&& และแว่วเสียงร่ำไห้ของผู้เป็นแม่ดังระงมส่งท้าย เขารักชาวนา อย่างน้อยยังมีน้ำตาเมื่อเขาตายโดยอุบัติเหตุแห่งความจน

ขอรับรองนี่ครั้งสุดท้ายที่คุณจะไม่ต้องกลับมาบนนี้อีก ด้วยเกียรติของพระอินทร์
แน่นะครับ ให้ผมไปเกิดเป็นลูกของใครก็ได้ ไม่อยากเลือกแล้ว เลือกทีไรเป็นผิดหวัง
ใช่แล้ว คนดีไม่เคยเลือกที่รักมักที่ชัง งั้นขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ อีก 80 ปีหลังจากนี้เราค่อยคุยกัน คุณจะกลับมาอีกครั้ง
บุญถึงหล่นวูบอีกวาระหนึ่งและเขาก็ดีใจที่ไม่ต้องตายซ้ำซากอย่างที่ผ่านมา เขาจะได้เกิดเสียทีเกิดในท้องของผู้พร้อมที่จะเป็นแม่ ชีวิตของบุญถึงอยู่ในท้อง 9 เดือนเป็นชีวิตที่อึดอัดแต่เขาก็จำเป็นต้องอยู่ตามวาระของเผ่าพันธุ์ ผู้เป็นแม่ทะนุถนอมเขาอย่างดี เขานึกขอบคุณพระอินทร์อยู่ในใจที่ส่งให้เขามาเกิดในท้องของแม่ที่รักลูก บุญถึงอยากพูดคุยกับแม่ เขาได้แต่เต้นไปมาเมื่อขาแขนและส่วนต่างๆ ในร่างกายเขาเริ่มยืดออกมาครบสามสิบสองประการ เขาเป็นคนอารมณ์ดีตั้งแต่ในท้อง เมื่อรู้ว่าใกล้เวลาเกิดเสียทีเขาฉีกยิ้มถึงหู ขอให้เขาโตเถอะเขาจะเลี้ยงพ่อกับแม่อย่างดีเช่นกัน เขาเริ่มเห็นแสงสว่างและการสัมผัสของมือหมอต่างจากที่เขาเคยเห็นมา นี่เป็นมือที่ทะนุถนอมส่วนมือของคนที่ทำแท้งเขานั่น
มือหม&.(า)

บุญถึงอยู่ในห่อผ้านุ่มละมุนเนื้อ เขายิ้มเป็นตั้งแต่แรกเกิด
ฉันรักลูกคนนี้มาก
ใช่ผมเช่นกัน เขาได้ยินเสียงของผู้เป็นแม่และพ่อ นั่นเป็นเสียงแห่งความรัก
ลูกผู้ชายเสียด้วยสิ ฉันบอกคุณแล้วว่าสักวันหนึ่งฝันของเราจะเป็นจริง
คุณรู้ไหมผมรักคุณเพราะอะไร
ฉันสวย
เปล่าคุณฉลาดเสมอมา เราจะขายเขาให้พ่อค้าคนจีน กำไรงาม
ก็นั่นละค่ะที่ร้อยไร่เราขายเกือบหมดแล้วหลังจากที่พ่อคุณตาย
แน่ละ พ่อผมไม่ใช่ปลา


บุญถึงได้ยินคำพูดเหล่านั้นชัดเจน ใบหน้าเขาเริ่มบึ้งตึงทีละน้อย เมื่อดวงตาเขามองผู้เป็นพ่อและแม่ นั่นมันลูกชายและลูกสะใภ้คราที่เขามีชีวิตอยู่ บุญถึงร้องไห้ลั่นโรงพยาบาล สองสามีภรรยายิ้มแก้มปริเมื่อเด็กร้องไห้ พร้อมกับหมอเดินผ่านเข้ามา
ดีใจด้วยนะค่ะลูกคุณร้องไห้แล้ว เขาไม่พิการไม่เป็นใบ้แน่นอน
ครับ ผมก็รอเวลานี้


&.บุญถึงร้องไห้ลั่น เขาไม่อยากเกิดเอาเสียเลย ขณะที่เสียงหัวเราะของผู้ให้กำเนิดเสียดแทงเข้ามาในผิวเนื้ออ่อนเช่นเขา&..