M-e-e P-e-d

กระแสน้ำที่บิดตัวเป็นเกลียวคลื่นเล็ก ๆ

หลั่งไหลผ่านหน้าผมไป ใบสีเหลือง ๆ ของต้นแสงจันทร์พลิกตัวพริ้วไปตามสายน้ำ

เหมือนเขากำลังโบกมือทักทายผม

ระลอกคลื่นเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้ จนแทบจะเอื้อมมือไปสัมผัสได้

แต่ผมกลัวที่จะสัมผัสเขา

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

สายน้ำที่ไหลผ่านแก่งหิน ทุ่มตัวลงสู่เบื้องล่าง ส่งเสียงซู่ซ่า

เสียงหัวเราะของคนบนฝั่ง เสียงหัวเราะของคนที่อยู่ท่ามกลางกระแสน้ำ

แววตาที่สนุกสนานของเด็กที่อยู่บนห่วงยาง

รอยยิ้มของผู้เป็นพ่อ

ที่ดูจะมีความสุขกับการสร้างความประทับใจให้ลูกชายตัวน้อย

กลางแอ่งหินของวังตะไคร้

ในจังหวะที่กระแสน้า โยนตัวพาห่วงยางไหลลงแอ่งเบื้องล่าง

น้ำที่กระแทกขึ้นอย่างรวดเร็ว

เหมือนโลกทั้งใบพลิกกลับตามจังหวะการพลิกของห่วงยาง

ส่วนหัวของเด็กน้อย จมลงสู่เบื้องล่าง

เสียงหัวเราะของคนบนฝั่งกลายเป็นเสียงกรีดร้อง

เสียงหัวเราะของคนในน้ำกลายเป็นเสียงแผดร้องอย่างตื่นตระหนก

แววตาที่สนุกสนานของเด็กที่อยู่บนห่วงยาง เห็นความดำมืด และเยียบเย็น

ที่ไหลเข้ามาพร้อมกับกระแสน้ำทางปากและจมูก

มันดูเนินนาน ห้วงเวลาเหมือนจะขาดหายไป

ทุกอย่างดูเหมือนจะขาดหายไป

จนมือที่แข็งแรงข้างนั้นดึงตัวเขาขึ้นจากน้ำ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ผมยังมองกระแสน้ำที่ไหลพริ้วเบื้องหน้า

ใกล้จนเห็นการแตกตัวของคลื่น ฟองอากาศสีขาว ๆ ..

แต่ผมเห็นสายน้ำสีดำ ..

ผมกลัว

ขวดเอ็มร้อย ลอยผ่านหน้าไป เคียงคู่กับฝากล่องโพมที่ขาดวิ่น

ผมเงยหน้าขึ้น เฮียเฮง เจ้าของร้านซ่อมรถอาร์สปีด ยืนอยู่ที่ฝั่งโน้น

แกมองไปดูละอองฝนบนฟ้า สลับกับดูสายน้ำที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะมาหยุดที่หน้าผม

แกส่ายหน้าเล็ก ๆ .. ก่อนจะเดินกลับเข้าร้าน

ผมเหลือบตาดูกระแสน้ำตรงหน้าอีกครั้ง 15 นาทีก่อน มันยังเป็นถนนอยู่เลย

น้ำสีดำ ๆ ยังคงไหลไป .. ไหลไป

เสียงโครมเบา ๆ ... ผมหันไปเห็นเด็กผู้หญิงสองคนบนรถมอเตอร์ไซค์ที่กลิ้งโค่โร่

เสื้อขุดนักเรียนสีขาวที่เปียกฝน แนบเข้าไปกับเนื้อตัวของเด็กสาว

กางเกงขาสั้น ที่ชุ่มไปด้วยน้ำที่สาดกระเซ็น

คนนึงนั่งอยู่กับพื้น อีกคนกำลังพยายามที่จะยกรถมอเตอร์ไซค์ขึ้นทั้งที่ยังเปียกปอน

ผมอยากเข้าไปช่วยเธอสองคนเหลือเกิน

แต่ผมกลัว ...

ผมจะข้ามไปได้ยังไง ..... น้ำไหลแรงออกอย่างนี้