+ +เมื่อเธอขอให้ผมช่วยเธอ + +
เมื่อคืนผมนอนไม่หลับ
ทั้งที่กรอกเหล้าลงกระเพาะไปเกือบขวด ตาผมยังแข็งยังกะเอาไม้ถ่างอยู่ดี
ผมตัดสินใจเดินหยิบกุญแจไปสตาท์รถ เอาละผมจะตะเวนราตรีหลังจากเลิกนิสัยนี่ไปนานหลายปี
ชั่วอึดใจ เสียงรถยนต์ของผมดังกระหึ่มตามบัญชา
ในเวลาดึกสงัดแบบนี้ (เที่ยงคืนพอดีเป๊ะ) ในหมู่บ้านที่ผมอาศัยอยู่จะเงียบจริงๆ
เงียบประเภทที่ว่า หากมีเสียงซาวด์เอฟเฟค
ที่เกิดจากเนื้อกระทบเนื้อคุณจะได้ยินระยะเผาขนเลยที่เดียว
คนที่อาศัยในหมู่บ้านจะเป็นคนวัยทำงานเป็นส่วนมาก หานักเรียน เด็กและนักศึกษา น้อยจริงๆ
คุณไม่ต้องไปหวังว่าจะมีนักศึกษาเอวบาง ร่างน้อยเดินถือกระเป๋าหลุยส์ฯ ใส่รองเท้าปราด้า
เดินอวดขาเรียวๆ สวมกระโปรงสั้น ใส่เสื้อฟิตเปรียะ แหวกรังดุมโชว์พุงขาวๆ
ประมาณช่างตัดเสื้อเกิดเมาชีวิตกะทันหันจนลืมเย็บรังดุมแบบปกติ
นี่ผมประชดช่างฯ นะครับไม่เจตนาจะว่าใครเล๊ยให้ตาย
จริงๆ แล้วไม่ใช่หรอกครับเสื้อมันปกติ
แต่บรรดาสาวน้อยที่ซื้อเสื้อมาใส่ต่างหากที่ผิดปกติ (แฮะๆ ผมจะโดนยำมั๊ยเนี่ย)
ทำให้เวลา หนุ่มๆ (แก่ๆ ก็มี) แบบผม มองแล้วนึกไปถึงคนใกล้ตัวที่บ้าน
ว่าทำไม Air_Ki ที่บ้านตู ไม่เป็นแบบนี้บ้างหว่าาา..
พ่อจะมองวันละสามเวลาหลังอาหาร แทนของหวานบนโต๊ะ ทุกวัน ทุกวัน
หากจะมีแบบที่ผมบอกก็จะเป็นบ้านที่อยู่แถวหน้าๆ หมู่บ้านซะมาก
บ้านผม มันอยู่จนจะสุดหมู่บ้าน บุญมีแต่กรรมบังจริงๆ
เอาละ ผมนอกเรื่องมาตั้งไกล ต่อดีกว่า..
หลังจากผมสตาร์ทเครื่องแล้ว ก็เดินแวะมาเปิดประตูรั้ว
ฉับพลัน หูผมก็ได้ยินเสียงยะเยือกทะลายความกล้า(ที่ไม่ค่อยจะมี) ในตัวผมจนหมดสิ้น
ช่วยด้วยยยยย เจ็บเหลือเกินนนน
ผมชะงัก ตัวสั่นขึ้นมาเฉยๆ ตะแคงหูฟังให้แน่ใจ
ใจหนึ่งคิดว่าตัวเองกำลังเริ่มจะเมาจากเหล้าตะกี้ที่ดื่มเข้าไป
เสียงยังดังเป็นระยะๆ กลางดึกแบบนี้ ขนลุกซู่ ทันทีที่คิด..
ผมตัดสินใจเรียกหาหลวงพ่อโกยทันที แต่ก่อนที่หลวงพ่อจะประทับร่างผม
มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้สายตาผมเบิกค้างมันอยู่ที่นั่น!!! ตรงต้นมะม่วงลูกดก ริมรั้วหน้าบ้าน
ผมว่าผมตาไม่ฝาดนะ ผมมองเห็นผู้หญิงครับ ดึกขนาดนี้ ผู้หญิงที่ใหนจะมานั่งแถวนี้
ระยะขนาดนั้นสายตาผมไม่พลาดแน่ ผมแอบจิกเล็บหยิกต้นขาตัวเอง ( เจ็บครับเจ็บ)
พยายามข่มคำว่า ปอดแหก และ ตาขาว
ที่มันสลับกันยิ่งกว่าไฟแดงแยกวิภาฯ แข่งกันวนขึ้นมาอยู่เต็มกะบาลผมในเวลานั้น
สองขาค่อยๆ เดินอ้อมสนามหญ้าตรงไปยังริมรั้วเป้าหมายทันที
แน่นอนแล้วครับ ผู้หญิงจริงๆ ผมยาวมาก ใส่ชุดสีขาว
เธอนั่งก้มหน้า ตัวสั่นน้อยๆ พร้อมเสียงครางด้วยความเจ็บปวด
ที่สำคัญ ช่วงขาเธอเต็มไปด้วยเลือด และ เธอกำลังเงยหน้า ขึ้นมาช้าๆ
ผมเฝ้าภาวนาว่าอย่าให้เธอเป็นสิ่งที่ผมคิด ผมกลัว &&
โธ่ คุ๊ณณณณ ยืนมองอยู่ได้ ฉันตกต้นมะม่วง ช่วยพาไปหาหมอที