เวลาที่หายไป ......
" ขอ .. ศรัทธา
จงอยู่เคียงข้างเรา ตลอดไป
ศรัทธาในความรัก .. อันยิ่งใหญ่
ของเรา ..... ของเรา "
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
นาฬิกาชีวิต มันไม่เคยหยุดเดิน
มันกระดิกเข็มของมันไปเรื่อย
จะช้าบ้าง จะเร็วบ้าง .. มันก็ยังเดิน
จะเที่ยงตรงบ้าง จะล่าช้าบ้าง .. มันก็ยังไป
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
หลายวันมานี่ นาฬิกาชีวิตของผม ค่อนข้างเดินตรง
สังเกตุจาก จังหวะชีวิต และลมหายใจ
ที่สม่ำ .. เสมอ
มันเหมือนลาโง่ ๆ ตัวนึง ที่ถูกผูกตา เทินแอกที่เป็นด้ามยาว
มัดตรึงกับหลักโม่แป้ง
..
แรงโบยตีที่กลางหลัง กระตุ้นเตือนให้ก้าวเดินต่อไป
เดินไป .. เดินไปเรื่อย ......
..
ถ้าวัดระยะทาง มันคงไกลโขอยู่
แต่ความเป็นจริง มันคือการเดินวนอยู่กับที่
เดินไป .. เดินไปเรื่อย ......
..
เข็มนาฬิกา .. มันก็เดินแบบนี้
มันก็เดินหมุนรอบตัวเอง หมุนไป หมุนไป .. หมุนไปเรื่อย
เข็มวินาทีก็เดินเร็วหน่อย เต้นไป กระโดดไป หัวเราะไป ...
ก็อย่างนี้แหละ .. เขายังเด็ก
เข็มนาที ก็เดินช้าหน่อย เดินไป บ่นไป
ก็อย่างนี้แหละ .. เขาเป็นผู้หญิง
สิบนาทีแล้วนะ ..
ครึ่งชั่วโมงแล้วนะ ..
ห้าสิบนาทีแล้วนะโว๊ยยย
ชั่วโมงนึงแล้วเฟ้ย .. เมื่อไหร่จะลุกไปตากผ้าซะที ห๊า ..
วัน ๆ จะไม่ช่วยงานบ้านเลยรึไง ...
..
เข็มสั้นที่สุดอย่างผม
ค่อย ๆ งัดตัวเอง ตั้งตรง ..
ตื่นตั้งแต่ไก่ชนข้างบ้าน ยังยืนหลับ
ไปขายหมูปิ้ง ยัน 10 โมง
กลับมาเอนหลังพัก ไม่ทันไร ต้องกระดิกตัวออกไปตากผ้าอีกแล้ว
เข็มวินาทีตัวแสบ ยังวิ่งไป กระโดดไป รื้อของเล่นออกมาระเนระนาดเต็มบ้าน
เข็มนาทีคนสวย ยังผัดเห็ดเข็มทอง ใส่หมูสับอยู่ในครัว พลางบ่นงึม ๆ งัม ๆ ..
และเข็มชั่วโมงที่เงียบกริบ
เอาผ้าจากเครื่องซักผ้า ไปตากหลังบ้าน
..
" ขอ .. ศรัทธา
จงอยู่เคียงข้างเรา ตลอดไป
ศรัทธาในความรัก .. อันยิ่งใหญ่
ของเรา ..... ของเรา "
..
คุณล่ะ ... คุณศัทธาในชีวิตของคุณมั้ย..........