บนตะแลงแกงแห่งความอุปโลกน์
มนุษย์เอย เจ้ามัวหงอยเหงาเศร้าโศกไปไย มาสิมา ร่วมกันขับร้องกล่อมเด็กเด็ก บนเนินเขา ณ สุสานแห่งเมืองเบสลัน ต่อแต่นี้ไป... พวกเขาจะได้หลับสนิทสงบยาวนาน
เจ้าว่าอย่างไรนะ นรกบนดินใช่ไหม พวกมันมาจากอเวจี แล้วอะไรอีกนะ สันติภาพ! อืม...เจ้าต้องการสันติภาพ เพื่ออันใดกันเล่า คำว่า ' สันติภาพ ' ทั้งที่เจ้าแหกปากประกาศร้องลั่น แต่เจ้าก็ยังจับพวกเรามากักขังไว้ในกรง แล้วปลดปล่อยเราในนามของสันติภาพ เช่นนี้แล้ว... ยังมีหน้ามาใช้เราเป็นสัญลักษณ์อีกหรือ?
ไม่เอานา อย่าได้รันทดต่อโศกนาฏกรรมใดใดอีกเลย เก็บน้ำตาของเจ้าไว้ชะล้างดวงตาเจ้าเองเสียยังดีกว่า พยากรณ์ได้เลยว่า... การเข่นฆ่ากันระหว่างพวกเจ้าจะดำเนินต่อไป อย่าได้เพรียกหาเราอีกเลย นะมนุษย์