และทางนั้นก็เปลี่ยว
ยามชีวิตมืดมิดมอดดับสิ้นแสงทอนำหนทาง
แม้หิ่งห้อยเรืองริบหรี่กลับสว่างดุจตะวันฉาย
ส่องประกายเรืองรองบนทางเดินอันยาวไกล
เห็นไหมชีวิตผู้คนมากมายหลากลีลาหลายสีสัน
ทั้งอำพัน มรกตและทับทิม ล้วนแดดิ้นสูญสิ้นดับ
อนาคตคือความฝันซึ่งเรามิอาจจับต้องได้
อดีตคือประวัติศาสตร์จารึกเรื่องราวดีชั่วของเรา
ปัจจุบันคือห้วงขณะที่เราสามารถรู้สึกและตระหนักได้
เส้นทางนั้นมีหลายเส้นแต่เรากลับเลือกเดินเพียงลำพัง
บนทางเดียวเท่านั้น ทางเดียวเท่านั้น และทางนั้นก็เปลี่ยว
Relate topics
หมี่เป็ด ไอ้รูปหล่อ (Not Member)