Nobody win in the end ..
เสียงพลั่วแทงจ้วงลงปฐพี
สลับกับจังหวะเต้นถี่ของหัวใจ
พลางตักน้ำตาที่ไหลหยดร่วงหล่น
พลิกดิน ฟื้นจากเรือกนาไร่สวน
เสียมจอบที่สดับกลับมีชีวิต
แปลงผัก ดอกไม้ ข้าวสาลี
ทานตะวัน แอลมอนด์ และแอปเปิ้ล
กลายเป็นที่พักร่างอันไร้วิญญา
คนหนุ่มสาว เด็กน้อย และสตรี
ศพแล้วศพเล่า..
เมล็ดพันธุ์แห่งความหฤโหด เจ้ามาจากที่ใดกันหนอ
มรสุมใดกันเล่าพัดพาเจ้ามาโปรยปรายบนมาตุภูมิเรา
ปุ๋ยแห่งความไม่เข้าใจกันหรือเปล่าที่ล่อเลี้ยงเจ้าไว้
หยาดฝนแห่งความเมตตาของศาสนา ก็มิอาจเปลี่ยนใจเจ้าได้ฤา