ไม่ใช่บทกวี
ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในหัวฉันหมดแล้ว
คำ ความคิด ความรู้สึกอันอ่อนไหว
จอคอมพิวเตอร์ก็อยู่ตรงหน้าฉัน
กระดาษนอนรอในรางปรินเตอร์
นิ้วของฉันก็พร้อมที่จะดีดกดแป้นพิมพ์
แต่ฉันยังไม่พร้อมที่จะเขียนบทกวี
อีกครั้งที่ฉันพยายามเรียบเรียงถ้อยวลี รวบความคิดสุดยอด กลั่นความรู้สึก แปลงออกมาเป็นบรรทัดของกลุ่มคำ แต่หน้าจอคอมฯยังคงสะอาดว่างเปล่า อราบิก้าถ้วยที่สามพร่องเหลือเพียงก้น วินาทีเครื่องบอกการเดินผ่านของเวลา วิ่งถี่ยิบอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย&
ฉันปิดเครื่องคอมฯ
Relate topics
ดินสอ
ผักเสี้ยว (Not Member)
หมี่เป็ด ไอ้รูปหล่อ (Not Member)
ปุถุชน (Not Member)