เสี้ยวเศร้า
เสี้ยวเศร้า
1
เหม่อมองจันทร์เสี้ยว
สีหมองหม่น ดูหม่นหมอง
เมฆดำ ค่อยเคลื่อนกลืนกินจันทร์เจ้า
ดวงดาว ดวงเล็ก ดวงน้อย
เกลื่อนฟ้า
พาดไปตามทางช้างเผือก
2
ไฟสีส้มข้างถนน เจิดจ้า
ร้อนแรง รุ่มร้อน
ยืนเรียงต้นตรงสี่แยก
กลบแสงจันทร์เจ้า
เจ้าจันทร์ หม่นลง.. หม่นลง.. หม่นลง..
ยิ่งหม่น
3
แววตาของเด็กน้อยขายพวงมาลัย ตรงสี่แยก
เศร้า หม่น
หยีเล็กลง..เล็กลง..เล็กลง
เมื่อต้องสัมผัสแสงไฟรถอันเจิดจ้า
และแสงไฟสีส้มข้างถนนอันร้อนแรง
เจ้าดวงตาน้อยๆ หม่นลง..หม่นลง..หม่นลง
ยิ่งหม่น
4
รอยยิ้มเริงร่าของดวงดาว
ที่นางฟ้าบันดาลให้เป็นสีสันยามค่ำคืน
รายล้อมจันทร์เสี้ยว
ถูกเมฆดำก้อนใหญ่ทะมึนกลบทับ
ทีละดวง..สองดวง..สาม..สี่..ห้า..หนึ่งหมื่นสี่พันหกสิบเก้า..จนมืดมิด
ไม่อาจเพรียกหา ความงดงามบริสุทธิ์
ให้หวนคืนสู่ดวงตาของเธอ
5
ไร้ความรู้สึกในความหมายที่เลือนหาย
เพียงสิ่งเดียว
คอยซับน้ำตาที่ฉาบทาในดวงตาของเธอ
เสียงเรียก ซื้อพวงมาลัย
จากรถที่ลดระดับลงเพียงครึ่ง
คือความงดงามแทนความหมายที่ถูกลบเลือน
6
ฉันมองจันทร์เจ้า
ฉันเห็นแววตาเธอ
ไม่ต่างกัน
ดูไม่ต่างกันเลย
จันทร์เอ๋ยจันทร์
ฉันขอซื้อพวงมาลัยทั้งหมดในมือเธอ
เจ้าจะมีคืนอันเจิดจ้า เต็มดวงอีกครั้ง.