ปีกฝันสู่อนันตกาล
ปีกฝันสู่อนันตกาล
สุดระเบียง ใต้หลังคาโค้งแห่งชีวิต กาลเวลาโรยดุจใบไม้ร่วง กรงกลับกลายเป็นนกร่อนถลา ฝ่าผ่านความมืดแห่งรัตติกาล และมรสุมแห่งการละเมอเพ้อพก อันยาวนาน
โอ รุ่งอรุโณทัย ขอจงประทานปีกแก่ข้า ให้เป็นเช่นสกุณา ร่อนเหนือเวหา ข้ามิปรารถนาเป็นดิน ที่ได้กลายเป็นดาว ทาสซึ่งได้กลายเป็นเจ้า
กรงที่กลายเป็นนก
ละเรือนกายอันผุเปื่อย
โลกอันอนิจจัง
โบยบินเหนืออมตกาล
สู่นิรันดร์
ศาลายา : พุธ ๒๕ ๐๕ ๐๕
(เขียนในวาระครบสามทศวรรษ)
Relate topics
หมี่เป็ด ไอ้รูปหล่อ (Not Member)
เหว่ยกัง (Not Member)