ความตายอันแสนสุข
ความตายอันแสนสุข
ฉันอยากยิ้มตอนใกล้ตาย แต่อาจสุดแสนยากเย็นยิ่ง ด้วยปรารถนาอันยิ่งใหญ่ ประหนึ่งเรื่องราวไร้แก่น ความหวังแสนประหลาด คล้ายว่ามากเกินไขว่ ความฝันใฝ่อันน่าอัศจรรย์ ไม่ง่ายดายอย่างที่คิด ความมีชีวิตช่างรื่นรมย์
ไม่อยากครวญคร่ำร่ำร้อง
โลกโหดร้ายเกินกว่าที่ฉันคิด
แรกวันเสียงร้องไห้แห่งทารก
ป่าวร้องถึงอนาคตอันขื่นขม
ไม่มีใครเข้าใจสรรพสำเนียง
แม้เพียรพยายามกู่ก้องบอก
วัฏจักรแห่งกาลเวลา ขับอาทิตย์อุทัย ตะวันอัสดง วินาทีหมุนวน ขวบปีผันผ่าน ชีวิตดั่งครูสอนให้ฉันตระหนัก ฉันควรได้ยิ้มเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนลาจากโลกเศร้าเศร้าใบนี้ เพราะความตายจะทวงคืนชีวิต ...ไปจากฉัน
ชีวิตล้วนโดดเดี่ยว ณ เบื้องหน้า ที่ความตายอ้าแขนโอบรอบกายฉัน