M-e-e P-e-d

เมฆมัวนภากลจะล่ม ผิวจม ณ ดินดาน ปอยเคลื่อนทะยอยระนภผ่าน ประจุแน่นสิน้ำฟ้า       กลั่นมวลละอองพิรุณโปรย ระดะโดยอุทกมา แลม่านวสันต์ฤตุลิลา ขณะเล่น ระเริงลม       เดิมทีวิถีสุริยแจ่ม นภแปมภิรมย์ชม เฉดสีประกายนรภิรมย์ สิเพราะหวังพลังมวล       พลันมัวนภากลจะล่ม ถะถล่ม ทะถั่งพรวน ดินสั่นสะท้านพสุธรวน เพราะมิรู้ฤดูใด       ลีลาพิรุณขณะคะนอง รฐผองขยะไทย ไล่ล่าประชาอธิปไตย สิวะใครจะไล่ทัน       คือนายพิรุณสมุนหลาย จะระบายจะฉายฉัน ปากว่าจะท้าชนะอธรรม์ ชนสรรพ์ จะไชโย       ยามนี้วิถีสุริยจาง นภรางเพราะเมฆโต ห่มไห้หทัยอสุจะโห่ ชลร่ำสิน้ำตา       เมฆมัวนภากลจะล่ม มิคก้ม วยัคฆา แหลกม่านวสันต์ฤตุลิลา พสุธาจะเป็นไฟ


ผมลองเขียนเป็นฉันท์ดู เขียนมาเมื่อสุรีย์ สองดวง จะลาดวง
(แต่ก็ได้แค่ดวงเดียวที่ดับไป) ปล.ผมลาออกจากงานมาขายแก๊สครับ เลยเจ็บใจคนคุมแก๊ส