บางเหตุผล คู่รักบางคู่ก็ร้างลา
นิยายรักเริ่มต้นด้วยสัมผัสแห่งรัก นิยายร้างเล่า ทำไมเริ่มต้นด้วยความรัก? นิยายรักจบลงด้วยความรักเสมอไปหรือ?? นิยายร้างเล่า เมื่อมันจบลง ใช่ว่าจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง?
อยากเริ่มต้นกับผมอีกครั้งมั้ย? ชายผู้สามีถามหญิงผู้เป็นภรรยาอย่างต้องการคำตอบที่แท้จริง แทนคำตอบ ฝ่ายหญิงส่งสายตาเย็นชาชั่วหลายวินาที และถ้าหากค้นหาความหมายในสายตาเธอ สิ่งที่ตอบกลับมาเป็นความว่างเปล่า เหมือนไม่มีใครอยู่ตรงหน้า ก่อนจะปิดประตูและเดินจากไป ไม่มีการทะเลาะ ไม่มีการปิดประตูใส่หน้า กระทั่งไม่มีคำตะคอกกลับมาสักคำ &.
( -- เสียงเพลงเศร้าๆ ใช้กีตาร์ picking เคล้าเสียงโหยหาของนักร้อง ฝ่ายหญิงคนนั้นเดินมาตามทางเดินมืดสลัว ก่อนจะกดลิฟต์ เพื่อพบกับประตูลิฟต์ที่เปิด พร้อมไฟสว่างจ้า และเมื่อเธอออกไปนอกอาคาร จะพบกับความสดใสแห่งฤดูกาลอย่างแท้จริง - )
เจ้าพนักงานฝ่ายปกครองที่จดทะเบียนหย่า อ่านข้อตกลงในการหย่าให้ทั้งสองฝ่ายฟัง ว่าด้วย ทรัพย์สิน หนี้สิน ค่าเลี้ยงดู รวมถึงบุตรที่เกิดขึ้น ฝ่ายชายนั่งเงียบ ฝ่ายหญิงเงียบในทีท่าอยากให้ช่วงเวลานั้นจบๆไป.. ก่อนจะลงเอยด้วยการเซ็นชื่อในแบบฟอร์ม และลาจากกันไป.. กระทั่งการกล่าวคำอำลาก็ดูเหมือนไม่จำเป็น ... บางทีการกล่าวคำอำลาอาจจะหมายความว่า วันหน้าพบกันใหม่ สู้ไม่ต้องอำลา เพราะครั้งหน้าไม่หวังการพบ และถึงแม้ว่าพบก็เหมือนไม่พบ ไม่มีความหมายใดๆ หลงเหลือในใจ
(ภาพเฟดเอาท์)
ครั้งสุดท้ายก่อนที่ฝ่ายชายจะขอให้ฝ่ายหญิงทบทวนและกลับมารักกันอีกครั้ง บนเตียงนอนในโรงแรม การร่วมรักโดยความไม่เต็มใจของฝ่ายหญิง เธอไม่ต้องการเซ็กส์แล้ว ดูเหมือนเธอหมดรักโดยสิ้นเชิง เซ็กส์ก็กลายเป็นส่วนเกิน เป็นความเจ็บปวด ... ฝ่ายชายสอดใส่ กระแทก ครั้งแล้วครั้งเล่า ฝ่ายหญิงคงผะอืดผะอม ทนให้มันจบๆ และสุดท้ายฝ่ายชายบรรลุถึงจุดหมาย แต่ฝ่ายหญิงน้ำตาไหลพราก.. คงเรียกไม่ได้ว่าเป็นการร่วมรัก .. แต่เป็นการระบายอารมณ์ใคร่น่าจะใกล้เคียงมากกว่า
ช่างแตกต่างจากการร่วมรักครั้งแต่งงานวันแรก ฝ่ายหญิงอาบน้ำ เลือกชุดนอนที่วาบหวาม ฟูกฟักบ่มเลี้ยงอารมณ์จนสุกงอม ถ้อยถนอมทั้งวาใจและท่วงท่า ล่วงล้ำเข้าเขตสวรรค์พร้อมเพรียง และครั้งแล้วครั้งเล่า นี้จึงเรียกว่าการร่วมรัก เพราะเป็นการกระทำไปด้วยความรัก
(ภาพเฟดเอาท์)
นิยายรักเริ่มต้นด้วยสัมผัสแห่งรัก เมื่อคนสองคนได้ พบกัน สัมผัสความเป็นตัวตนของแต่ละคน ไว้วางใจ เชื่อมั่น รัก ปรารถนาอยู่ร่วมกันจนวันสุดท้ายในชีวิต
สำหรับบางคู่นิยายรักเริมต้นด้วยความรัก
แต่บางคู่เริ่มต้นด้วยรักและลงท้ายด้วยร้างลา
ทิ้งไว้เพียงรอยอาลัยในบางคราแต่มิอาจกลับไปร่วมรัก สามารถเดินกลับไปได้ แต่หัวใจอาจจะบอกว่าพอแล้ว
หมายเหตุ เมื่อวานไปดูหนังเรื่อง 5x2 เป็นหนังฝรั่งเศส ชื่อหนัง แปลเป็นไทยว่า คือเหตุผลที่คนเรารักกัน ผมไม่เห็นด้วย ผมว่าน่าจะเป็น บางเหตุผล(ส่วนตัว) คนเราก็ร้างจากกันไป เป็นหนังเศร้าๆที่ใช้วิธีการเล่าเรื่องย้อน เริ่มจากฉากแรกที่ฝ่ายทะเบียนสมรส-หย่า ทั้งคู่ไปจดทะเบียนหย่า วิธีการเล่าแบบนี้ให้ความรู้สึกอีกแบบ ให้ความรู้สึกเหมือนทบทวนว่าอะไรเกิดขึ้น ไม่ใช่ความรู้สึกว่า เรากำลังเดินตามความรักของทั้งสองคน
บางที..ถ้าแบ่งชีวิตออกเป็นตอนๆ แล้วเอามาวางสลับกัน แทนที่จะเป็นเริ่มต้นจากต้นจนจบ ก็หมุนเวลาย้อนกลับ หรือสลับบางตอน อาจทำให้เห็นสีสันบางอย่าง อาจจะเป็นการได้ทบทวนว่าอะไรเกิดขึ้นกับเรา อาจจะอยากเปลี่ยนแปลงรายละเอียดในตอนใดตอนหนึ่ง ... แต่จะอย่างไรก็ตาม เราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้เลย
เอาเข้าจริง บางครั้ง ผมไม่รู้ว่าอะไรมันเศร้ากว่ากัน ระหว่างการไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ กับ การไม่สามารถหยั่งรู้เหตุการณ์ในอนาคต