ชายผู้หลงเสน่ห์ Hardcopy! (Blog)
เย็นวันศุกร์ที่ 26 ส.ค 48
"เฮ้ยไปไหนนะไอ้น้อง" ผมถามน้องที่ทำงานเมื่อเห็นเขากำลังจะออกจากที่ทำงาน
"พันธุ์ทิพย์ครับพี่ ฝากซื้ออะไรมั้ยครับ"
"นิตยสาร แจ๊ซซีน ฉบับ 3 มาฉบับนะ" ผมบอกน้อง ทั้งๆที่แน่ใจว่าเขาอาจจะไม่รู้จักนิตยสารเล่มนี้ แต่ผมไม่ได้อำนะ ผมฝากซื้อจริงๆ (ปกติอำกันบ่อย.. เช่น ให้ไปบอก สาวที่ขายซีดีชั้น 4 ว่าผมคิดถึง.. บร้า)
"ที่ไหนพี่ หนังสืออะไรนะ พี่เขียนมาดีกว่า"
ร้าน JU JazzSeen ฉบับ 3 ผมเขียนลงเศษกระดาษ
"นี่ ไปร้านนี้นะตรงหัวมุม ใกล้ๆศูนย์อาหาร ร้านที่ขายเทปเพลงพวกเฮฟวี่นะ มีโปสเตอร์แปลกๆ ... เดินไปถึงนะ แล้วยื่นกระดาษนี้ให้เจ๊ดูเลย เดี๋ยวเจ๊จัดให้"
"พี่ มติชนสุดฯ หมดแล้วเหรอ" ผมถามพี่ผู้ชาย เจ้าของร้านสะดวกซื้อใกล้ที่พัก ผมสั่งให้แกเก็บไว้ให้ผม 1 ฉบับทุกวันศุกร์ "อ้าว โทดที ผมลืม มีคนซื้อไปหมดแล้ว" ร้านสะดวกซื้อร้านนี้ไม่ตุนหนังสือเยอะ เพราะลูกค้าน้อย มิวายผมจะสั่งแกไว้เลย มติชนสุดฯ ต้องมี! (ไม่ใช่ นิดหน่อยต้องมี!)
"ยืมหนังสือ กาแฟขม..ขนมหวาน ของ วาทตะวัน สุพรรณเภสัช ให้เล่มนะ" ผมสั่งเพื่อนที่เป็นบรรณารักษ์ของห้องสมุดแห่งหนึ่งมาเมื่อสัปดาห์ก่อน และวันนี้ พอดีผมมีธุระแวะไปหาเพื่อนคนนี้ และเขาได้ยืมไว้ให้เรียบร้อย
กาแฟขม.. ขนมหวาน เป็นคอลัมน์ในผู้จัดการออนไลน์ ผมเข้าไปอ่านหลายตอน และหลายครั้งนึก 'อ่านหน้าจอไม่ได้อารมณ์เลยวะ'
ผมจึงเป็นอีกคนหนึ่งที่ "อ่านหนังสือ" ที่พิมพ์บนกระดาษจริงๆ อ่านบนรถเมล์ อ่านในสวนสาธารณะ , อ่านระหว่างรอดูหนัง .. อ่านมันทุกที่..ที่มีอารมณ์ แต่ที่อ่านแล้วสุขมากที่สุด.. บนเตียงพับของผม.. อาบน้ำเสร็จ สบายตัว นอนเปิดเพลงฟัง ปิดไฟ และเปิดโคมไฟอ่านหนังสือ.. มีความสุขเป็นบ้า.. ผมเชื่อว่า อ่านหนังสือที่พิมพ์บนกระดาษจริงๆ ให้ความสุข ให้จินตนการดีกว่าอ่านบนจอคอมฯ หลายสิบเท่าตัว ..
ขนาดนิตยสาร Small (http://www.geocities.com/smallmagazine/) ผมยังเอาไปพรินต์บนเครื่องพรินเตอร์ ไว้อ่านเลย