แด่เธอผู้มีโลกในดวงตา (เปลื้อง คงแก้ว)
หลังสัมผัสกับความงามในบางบท ผ่านถ้อยอักษร ...
สายหนึ่ง..แห่งสายน้ำก็ไหลรินออกมา
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ??
ผ่านเสียงดนตรีที่อาจไม่คุ้นหุ แต่ รัก
www.longdo.com/songtoday.htm.. แ ด่ เ ธ อ ผู้ มี โ ล ก ใ น ด ว ง ต า ..
คงไม่ใช่เป็นเพราะ เจ้าของบทเพลง (กวี) ได้ตายจากเราไป .. ตายจากตัวตน ..
ไม่ได้ริจะอ่าน "บึงพระจันทร์" เพราะท่านเทือกฯ ตาย
แต่อ่านเพราะ ท่านเทือกฯ ยังคงเดินอยู่บนหน้ากระดาษ ทุกหน้า
ส่งเสียงพูด พร้อมแววตาใจดี ในทุกๆตัวอักษร
เช่นนั้น - -
ต่างหากเล่า ...
บอกไม่ได้เลยว่า ประทับใจตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นทั้งตัวตนและ
สัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณผ่านงานเขียน . . .
ใครหลายๆคนบอกว่า ในบรรดาเพื่อน 4 คน จะมีคนๆหนึ่งที่แปลกประหลี .. กลุ่มเรามี 4 คน ไม่กล้าแม้กระทั่งชะตรวจดูว่า " ใครแปลกประหลี"
เกี่ยวมั้ย?
ไม่ - -
.. เพียงอยากให้เพื่อนร่วมบรรณพิภพ ได้สัมผัสความงามที่ไม่มีวันตายกันบ้าง ..
ปล:: อาจเกิดไม่ทันในบางเพลงของกระดานข่าวก่อนหน้า (พี่หมี่ตั้ง) ปลอีกที :: ในภาพเนี่ยใครอ่ะ ? ดูมีพลังดี ก็เลยเซฟมา