ส ะ พ า น
ครั้งแรก.. สำหรับการทอดน่องย่างกรายด้วยความบังเอิญ และ สำหรับการเยือนบ้านหลังนี้ รู้สึกอบอุ่น และคล้อยตามในบางวาระและรูปการณ์
... .. แม้ปุถุชน มิควรพยักพเยิดสิ่งใดโดยไร้ซึ่งสติไตร่ตรอง แต่ในบางคราว .. การหยุดและพิจารณาสิ่งรอบตัว ก็ทำให้สภาวะการณ์บางอย่าง คลี่คลาย.. และหนีห่างเงื่อนปมปัญหา อาจเล็กหรือใหญ่ ไม่สำคัญเท่ากับ .. เรานำมันมาเป็นสิ่งปิดกั้นชีวิตหรือไม่
ความจริงซึ่งเป็นไป - - เด็กหนุ่มผู้ซึ่งห้อมล้อมด้วย ความระยิบระยับแห่งดวงดาว อันเนื่องมาจากความคม ซึ่งพร้อมเสมอ.. เป็นความอหังการ์แห่งชีวิต ที่น้อยคนนักจะสามารถก้าวมาถึงจุดนี้ได้
. . อาจยังไม่ถึงแก่นแท้ว่า บ้านหลังนี้..มีวิถีเช่นไร แต่ - - วินาทีนี้ .. มีเพียงความชื่นชม ในลักษณ์ของปูชนีย์ . . ดาวดวงอื่น..ซึ่งระยิบระยับเต็มท้องฟ้า แต่เพียงไม่กี่ชั่วกาล ก็กลับร่วงโรย
แต่ . . สำหรับเด็กหนุ่มผู้นี้ เขามีเส้นทางอี่กยาวไกล หากเพียงแต่พร้อมจะก้าวไปข้างหน้า ด้วยแรงใจและไฟฝัน . . กำลังใจซึ่งเปี่ยมล้นอยู่รอบกาย และไหลทะท้นท่วมในจิตใจของเขา อย่างแน่นอน - - ที่จะนำพาเด็กหนุ่มผู้นี้ ไปถึงฝั่งฝันอีกด้านหนึ่งของปลายสะพาน . .