คำสารภาพ
วันไหนที่ฉันไม่ได้อยู่กับบทกวี
เหมือนกับว่า - -
ชีวิตฉันได้ตายลง
อย่างดิ้นรน
วันนี้ฉันไม่มีบทกวี
เพราะฉันไม่ใช่กวี
ฉันเป็นเพียงคนอ่านกวีธรรมดาๆ
คนหนึ่งเท่านั้นเอง
ไม่เคยริจะเขียนกวี
ที่ออกมาแต่ละวรรคนั้น
เป็นเพียงแค่
เครื่องชำระปมด้อยของใจเท่านั้น
ขอบคุณโลกนี้ - -
ที่ทำให้ฉันได้เจอเธอ
นายกวี ..
มีตัวตนเสมอ ถ้าฉันต้องการ
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
อ่ะปราง (Not Member)
อ่ะปราง (Not Member)
เจิ๊น (Not Member)
:: SUPERGiRL* ::