M-e-e P-e-d

เพียงแผ่วผินรินรดยะหยดหยาด
ชโลมลาดละไล้ตนบนฝั่งฝัน
เอนตัวลดหลั่นลงเคียงวงจันทร์
เพรียกรำพันเพ้อพร่ำเพียงย้ำเตือน
( สบตาเดือนสะกดดาวอะคร้าวกัน )

กระ..เก็บกักรักร้อยถ้อยถักเก็บ
รอก..หมุนวนชนเว็บเจ็บจิตหมุน
กระรอกน้อย..คอยรัก..พำนักตน
วิ่งซุกซน..ยลยิ้ม..กรุ่มกริ่มใจ
( ลื่นไถลถลาล้ม..ตรมเพียงกาย )

ฝั่งกระนี้..บ้านฉันจันทร์อ้างว้าง
แผ่วใบยางร่วงโรยฤาโหยไห้
ฟ้าอึมครึม..ซึมซาบอาบทรวงใน
น้ำตาใจไหลรินหวนกลิ่นเธอ
( ห้วงราตรีพร่ำเพ้อละเมอตาม )

ฝั่งกระโน้น..บ้านใครไยเฝ้าอยู่
ขอเพียงรู้วาระการณ์งานสร้างฝัน
เธอเดินทางตามชีวิต..มิตรสัมพันธ์
แม้ไกลกันก็ไม่เกี่ยงจะเสี่ยงคอย
( แม้ฝนหนักยับย่อย..ชะรอยมอง )

ชีวิตเธอเกิดมาเพื่อหาฝัน
ชีวิตฉันเกิดมาเพื่อหาเธอ
ชีวิตเรา..ไม่ต่างจาก "ชักเย่อ"
สมดุลสม่ำเสมอ..ไม่เกร่อเกิน