ฉันจะเปลี่ยนกระดานข่าว เป็นร้านเหล้า .. ( มันจะกลายเป็นเรื่องสั้นในวันข้างหน้า )
" พี่หมี่ ... พี่หมี่โว๊ย "
ชายไทยวัยรุ่นตอนปลายเดินไหล่เอียงเข้าร้านหมี่เป็ดศิริวัฒน์ ยามตะวันตอกบัตรกลับบ้าน และจันทรายังงัวเงีย สองมือถือถุง พะรุงพะรังอันประกอบไปด้วยอุปกรณ์ละเมิดศีล ยกตัวอย่างเช่น สเปรย์โรยัล โซดาตราสิงห์ น้ำแข็ง ซีดีเพลงประกอบละครโทรทัศน์ ของโพลี่พลัส และนิตยสาร For Men ฉบับประจำเดือนมกราคม
ขณะที่บุคคลที่ 2 ที่ถูกเอ่ยพาดพิงถึงในตอนต้นเรื่องยังมิได้ถอดผ้า กันเปื้อนออกจากร่างกายชื้นเหงื่อแต่อย่างใด อีกทั้งสองมือยังเปื้อน ฟองน้ำยาล้างจานซันไลท์ และเศษเส้นเล็กชุ่มน้ำแกง ถอนใจอย่าง อ่อนเหนื่อย 1 เฮือก ก่อนจะเหลียวหน้ามามองลูกค้าทางความคิด และมิตรทางความรู้สึก ที่มันไม่รู้จะมาไม้ไหน ..
" ตะวันยังไม่ทันลับฟ้า จะรีบร้อนกินเหล้าไปไหนวะ " พูดจบก็หันหน้า ไปล้างล้างชามก๋วยเตี๋ยวต่ออย่างเมามันส์ ชายไทยวัยรุ่นตอนปลาย เหลียวซ้ายแลขวา ก่อนจะวางอุปกรณ์ละเมิดศีล ยกตัวอย่างเช่น นิตยสาร For Men ฉบับประจำเดือนมกราคม ซีดีเพลงประกอบละคร โทรทัศน์ของโพลี่พลัส น้ำแข็ง โซดาตราสิงห์ และขวดสเปรย์โรยัล ลงบนโต๊ะกลางร้าน
" ชีวิตความจริงมันว่างเปล่าอ่ะพี่ ผมเลยรีบเติมเรื่องราวของมิตรสหาย และสุราลงไปอ่ะ เพื่อให้ลมหายใจมีความหมายยิ่งขึ้น เรื่องอื่นพอจะ รอกันได้นะพี่ แต่เรื่องกินเหล้านี่รอไม่ได้ "
" ทำไมวะ ? ... "
" เพราะเดี๋ยวน้ำแข็งมันจะละลายอ่ะพี่ เหล้ามันจะถูกเจือจางความเป็นตัว ตนของมันไปตามปริมาตรของน้ำที่กำลังจะเปลี่ยนสถานะจากของแข็ง ไปเป็นของเหลว เราไม่ควรให้ปรากฎการณ์ทำลายความรู้สึกนั้นดำเนิน ต่อไปแม้สักวินาทีนะพี่ เพราะฉะนั้น ... ของพี่ผสมอะไร ? ... "
" ไอ้จ่าบ้า ... "
( กระทู้นี้ หาสาระอันใดมิได้เลยนะครับ เป็นเพียงความฝันประการหนึ่งที่จะได้
ลงไปละลายความรู้สึกกับพี่หมี่ถึงที่ร้าน แต่มันคงจะยังมาไม่ถึงในเร็ววันนัก
ใครจะตอบ จะโพสต์อะไรก็ได้เลยนะครับ ให้บรรยากาศเหมือนเรามานั่งพบปะ
สังสรรกันที่ร้านพี่หมี่ แล้วผมจะเอาวัตถุดิบจากตรงนี้ทั้งหมดมาเรียบเรียงต่อให้
เป็นเรื่องสั้น ... และมันอาจจะเป็นเรื่องสั้นที่สะท้อนความรู้สึกของเราที่มีต่อกัน
..
ดู ๆ ไปก็หากินกันง่าย ๆ เนอะ ทำไงได้ หมู่นี้ไม่ค่อยได้ออกไปดูโลกภายนอกเลยนี่ฮะ วัน ๆ เอาแต่เลี้ยงลูก กับทำงาน CAD อยู่หน้าจอคอม .. )