Topic List
[left]กราบพระ.กราบพระพุทธแล้วขึ้นอิมินา.สงบกาย วาจา และดวงจิต.โลกนอกหน้าต่างทุกทางทิศ.กำลังวิปริตผิดธรรมดา.นะโมตัสสะภควโต.ลมร้อนโล้เมฆบางไปข้างหน้า.แดดวันเดือดจัดเต็มอัตรา.คายร้อนระอุมาในกลางคืน.บุญใดได้ทำซึ่งกรรมดี.บุญนี้จงส่งผลถึงคนอื่น.ให้ปูนหนาใหญ่กว้างเข้าขวางปืน.อันทะมื
นกหนุ่มเคยรุ่มร้อนเหมือนกันเมื่อวันโน้นจะโผนขึ้นผกเหมือนนกเหยี่ยวกางปีกพือฟาดให้ปราดเปรียวฉีกฟ้าเขียวเป็นชิ้นลงดินดานด้วยดวงตาจงเกลียดที่จงชังโลกใบเก่าต้องพังไปทั้งย่านเสียดายที่เติบใหญ่เมื่อไม่นานไม่ทันการขบวนของมวลนกเคยรุ่มร้อนเหมือนกันเมื่อวันก่อนมือขวาค้อน ซ้ายเคียว ประกาศศกถอนรากถอน
รักเพราะเกิดมาบนถิ่นแผ่นดินนี้.จะให้หนีไปถิ่นแผ่นดินไหน.ดีร้ายก็คามเขตประเทศไทย.ที่ฝังรกเอาไว้ในเขตคาม.เพราะมิอาจแยกไกลไปไหนอื่น.จึงต้องยืนร่วมดินถิ่นสยาม.มีความรักก็หวังรักจักงดงาม.กลางท่ามฉันท์เดียดความเกลียดชัง.โดยไม่เกลียดไม่โกรธไม่โทษใด.อยู่ในสยามด้วยความหวัง.ก้มหน้าพยายาม
...สายัณห์สายัณห์ตะวันรอนนกขมิ้นเหลืองอ่อนจะนอนไหนพเนจรจากมาสุดฟ้าไกลยากไร้สิ้นหวังซึ่งรังรวงห่างลูกห่างเมียห่างบ้านสมบัติพัสถารงานหลวงคิดถึงช่อมาลีต้มชะมวงมาเลี่ยนทรวงเบอร์เกอร์อยู่เดียวดายโดนคนหน้ากลมโจมตีหน้าเหลี่ยนเลยต้องหนี ญ ญ่ายรถถัง คมช. อันตรายคุ้มดีคุ้มร้ายก็ตายกัน
....ไม่ได้ตั้งใจมาเป็น นายกฯชอบดูนกดูไม้อยู่ในป่าบอกแล้วไม่ได้ตั้งใจมาบังเอิญถลำจึงจำเป็นจัดตั้งรัฐบาลการปกครองมองมองหาใครก็ไม่เห็นหาเย็นหายากคนอยากเป็นยากเย็นนักหนาหนอนายกฯจึงกว่าจะมีรัฐบาลพณฯท่านมะเขือก็เหงื่อตกหยุดทริปเดินภู - ดูนกมาคว้าปกรายงานราชการไทยแล้วนั่งวิปัสนา
...ตากแดดตากฝนยอมทนทุกข์ติดคุกสายบัวกันทั่วหน้านปก. หมองช้ำดเช็ดน้ำตารักแท้แต่ว่า - มิน่าเลยคอยแล้วคอยเล่าแล้วเฝ้าคอยให้น้อยอกใจกระไรเอ๋ยเคยแนบชิดสนิทใกล้มาไม่เคยมองเงยก็นั่นเพดานคุกเห็นเป็นหน้าพี่แม้วอีกแล้วหนอน้ำตาคลอกอดเข่าอยู่เจ่าจุกเพราะรักพี่สองมือจึงฮือลุกโจมบุกสี่เสา
เพื่อนเก่ามาเยี่ยมสองทศวรรษ - เหมือนหลัดหลัดวันวานเพิ่งผ่านผันปีเปลี่ยนปีโดยเคลื่อนจากเดือนวันกี่ปีใหม่กระนั้นกระชั้นมาจากเด็กรุ่นหนุ่มวัยรุ่มร้อน ค่อยค่อยผ่อนเพลาแรงที่แข็งกล้าโลกทุกมุมพานพบเคยสบตา บัดนี้ตีนกาก็มีรอยไม่เจอกันนานเพื่อนรัก
ป่วยการ1.เป็นความจริง -สรรพสิ่งเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอปรากฏการณ์ใดใดที่ได้เจอ คือเธอพบเห็นจริงเช่นนั้นจริงในชั่วขณะขณะหนึ่ง ที่ซึ่งถึงเวลาก็แปรผันนิ่งเถิด - ร้องไห้ทำไมกัน ? ป่วยการหวาดหวั่นหรือพรั่นกลัว2.เช่นแดดเดือนดุฤดูแล้ง
ไม่พรื่อ
ไม่พรื่อ-
แม้น้ำฮือโถมถาเข้ามาท่วม
จากฝนจากเขื่อนไหลเคลื่อนรวม
เป็นมวลร่วมมหาอุทกภัย
มิดบ้านมิดหลังคามิดนาทุ่ง
เมืองกรุงหรือจะรอดพ้นไปได้
สุดสายปลายทางคืออ่าวไทย