M-e-e P-e-d

เท่ากันเธอสามารถเบิกตามองฟ้ากว้างเพื่อมองเห็นเส้นทางต่างต่างเส้นเป็นได้เท่าที่ใจเธอให้เป็นในกฎเกณฑ์การร่วมอยู่รวมกันอิสระพอเพียงจะเลี้ยงตนความเป็นคนเกินใดอะไรกั้นเธอเท่าเทียมเทียมเท่ากับเท่าทันร่วมวันร่วมคืนร่วมพื้นดินเธอจึงเติบโตมา

บทกวีจากกีตาร์ เขาคือ หงา คาราวานคือบทกวีมีทำนองสวยนักวรรคทองเพลงของหงาบนทิศทางดนตรีหลายปีมาบทกวี กีตาร์ คาราวานทุกทุกการโถมถาประชาชนทุกทุกหนเพลงสู้จะกู่ขานทุกทุกครั้งย่อมย้ำเป็นตำนานงามงดจดจารนิรันดรคือเพลงถั่งโถมโหมแรงไฟแด่เจ้าดอกไม้หยุดก่อนคือสุรชัย จันทิมาธรฟ้า บ่ กั้น ,

ประชาชนโปรดทราบ-เรา บ่ ยั่น!โอ้มวลมหาประชาชนเต็มทางเต็มหนถนนใหญ่ราชดำเนินเต็มคนในหนใด ประชาธิปไตยก็เต็มล้นในหนนั้นผลิบานด้วยสิทธิเสรีภาพประชาชนโปรดทราบ-เรา บ่ ยั่น!คนกี่หมื่นกี่หมื่นย่อมยืนยันร่วมกันเร็วเข้ามาท่าวทบโอ้มวลมหาประชาช

เราไม่เคยมีปีหนึ่งหกและหนึ่งเก้า๑).ปีศาจตนหนึ่งได้ขึงปีก พือฉีกแผ่นฟ้ายุโรปล่มถอนรากถอนโคน-โค่นล้มสังคมเจ้าขุนมูลนายโฮจิมินห์,เลนิน,เหมาเจ๋อตงโบกธงพรึบพรับขยับขยายจักรวรรดิอเมริกันอันตรายเชตายที่โบลิเวียโดมิโน่ล้มครืนเป็นคลื่นคลื่น

ผมควรจะบอกคุณบ้างคุณบอกผมว่าอย่าตกใจ ที่เห็นที่เป็นไปหลายหลายหนเมื่อทุกทุกครั้งคราประชาชนเดินถนนรวมกลุ่มชุมนุมกันมันคือการใช้สิทธิเสรี อันเบ่งบานผลิคลี่ซึ่งสีสันประชาธิปไตยที่ดีต้องมีวัน-ชนชั้นถ้วนหน้าภราดรคุณยังบอกผมอีกว่า-

คมช. ขอร้อง19/09/49รถถังเคลื่อนเข้าถึงเมืองหลวงตีนตะขาบย่ำหลังสิ่งทั้งปวงทะลวงพุ่งไปฝ่าไฟแดงผงาดปากกระบอกปืนมายืนจ้องริบบิ้นเหลืองห้อยคล้องอยู่ต่องแต่งแล้วรัฐธรรมนูญก็เปลี่ยนแปลงจากแหว่งแหว่งวิ่นวิ่นก็ภินท์พังดอกไม้มอบปลายปืนคนยื่นให้โดยไม่สังเกต 9 ว่า 9 หลังคมช.พอเพียงจึงเสีย

ชื่นเช้าอัสสลามุอะลัยกุมเย็นลมชุ่มบางเบาของเช้าชื่นโลกผ่านความเวิ้งว้างช่วงกลางคืนเพื่อตื่นมาเห็นความเป็นไปแสงฟ้าเริ่มแรเริ่มแผ่กว้างแสงจะสางความจริงอันยิ่งใหญ่โลกยังมีสายหมอกมีดอกไม้อยู่ร่วมในวิถีของชีวิตอัลเลาะฮ์ปลุกคนให้ตนตื่นมายืนดูโลกอันศักดิ์สิทธิ์โลกยังมีครบถ้วนซึ่งมวลม

พระคุณเจ้าปักกลดธุดงค์อยู่ตรงนี้สวดยถาสัพพีกันมี่ขรมพระคุณเจ้าหลับตามือพนมในร่มทึบหนาเต็นท์ผ้าใบมีวัดไม่อยู่วัดพระคุณเจ้า ปวดเวจปวดถานเล่าจะเข้าไหน?ศาสดาปล่อยวางมาอย่างไรพระคุณเจ้ารู้ไหม?หรือไม่รู้?จึงได้มานั่งริมทางเท้า

เจ้าพิธีบังเกิดความมหัศจรรย์ดวงอาทิตย์พลันทรงกลดกวาดเมฆเกลื่อนนั้นไปหลั่นลด ให้ถดถอยทรงเป็นวงล้อมอัญเชิญเทวดามาสถิตด้วยคาถาศักดิ์สิทธิ์และธูปหอมเจ้าพิธีจิตจรดกำหนดน้อม คนนับล้านล้านพร้อมพนมมือจีวรพลิ้วสะบัดสบงไหว

Toongngay Village: ตะเคียนยืนต้นยอดสูงในทุ่งงาย ท้ายท้ายหมู่บ้านติดชานป่าร่มเงาปรกราบลงทาบทาครึ้มอาณาเขตตะเคียนไม้มีผ้าสีสดเคียนโอบเวียนต้นเกลื่อนกล่นธูปก้านมีการไหว้รอยแป้งขาวพอก-ช่อดอกไม้ปิดทองห่มให้สไบแพรหนึ่งสาวสวยดั่งแม่นางไม้งามไปทั้งร่างหนอนางแม่ใบตะเคียนขน