รังแต่.....
รังแต่จะเรื้อมิเหลือรัก
ถึงรู้จักก็คล้ายไม่สนิท
เมื่อชีวิตไกลห่างสิ้นทางทิศ
อยู่ชิดก็มิต่างอยู่ห่างไกล
รังแต่จะเรื้อมิเหลือซาก
แผลบากเปิดถ่างขึ้นกว้างใหญ่
เมื่อชีวิตสิ้นหวงความห่วงใย
อยู่ใกล้ก็กล้ำแต่น้ำตา
รังแต่จะเรื้อมิเหลือใด
สิ้นใยก็สิ้นล่วงความห่วงหา
เมื่อชีวิตอ่อนโหยก็โรยรา
ละลังละล้าการมีซึ่งชีวิต
รังแต่จะเรื้อมิเหลือรัก
ตะกุกตะกักในทรวงตะขวงตะขิด
สบตาก็ตานั้นยาพิษ
ให้รังแต่ชีวิตจะปลิดปลง!