M-e-e P-e-d

คำนำผู้เขียน ข้าพเจ้าเป็นคนทำบะหมี่    โถมแรงทั้งมวลเพื่อแปลงแป้ง กับไข่เป็ดให้เป็นเส้นหมี่เหลืองหอมนุ่ม    เวลาแต่ละวันข้าพเจ้าขลุกตัวอยู่แต่ในห้องแป้ง    ด้วยเรือนร่างขาวโพลนและผิวที่มันเลื่อมด้วยเหงื่องาน    ในโพรงจมูกและปอดป่านนี้คงจุอยู่ด้วยละอองแป้งที่จับตัวเหนียวแน่นเป็นก้อน    หูของข้าพเจ้าอื้ออึงด้วยเสียงเครื่องจักร    จนหูข้างหนึ่งเจ็บแปลบทุกครั้งที่เขี่ยละอองฝุ่นนั้นออก ข้าพเจ้าทำงานกับเครื่องจักรกล    กับสิ่งที่ไม่มีชีวิต    แต่มี พลังล้นเหลือ    ข้าพเจ้าต้องเป็นฝ่ายเข้าใจมัน    ในขณะที่มันเฉยเมยต่อทุกสิ่งทุกอย่าง    เดินเครื่องด้วยกระแสไฟฟ้า    มอเตอร์ขยาดใหญ่แปลงเป็นพลังงานกล    หมุนและลากสายพานเคลื่อนข้อต่อ    ส่งเสียงกระหน่ำทุ่นโดยไม่แยแสเส้นประสาทผู้ใด ข้าพเจ้าจึงต้องระวังตัว    สติและปฏิกิริยาจะต้องตื่นตัว พร้อมเสมอ    ความแข็งกระด้างของเครื่องกำลังฉุดหัวใจข้าพเจ้าให้กระด้างแข็งตาม    และเสียงที่ผิดปกติอันเกิดจากการทำงานของเครื่องอย่างยาวนาน    ถ้านอตสักตัวหนึ่งเกิดหลุดไป    นั่นย่อมหมายถึงอันตราย ในยามลงงาน    ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปโดยทักษะความ เชี่ยวชาญ    ก้มลง    สองมือนวดแป้งให้เข้ากันในถังใบใหญ่    กล้ามเนื้อและเอ็นทุกเส้นตึงเปรี๊ยะ    หัวไหล่และคอปวดล้า    หน้าท้องแขม่วเกร็งจนหายใจขัด    และขาต้องแยกให้ห่างพอควร    เพื่อเป็นฐานรองรับน้ำหนักตัวที่อยู่ในภาวะไม่สมดุล    บางครั้งความเหนื่อยทำให้ข้าพเจ้าเบื่อหน่าย    ความซากซ้ำจำเจร่วมสิบปีทำให้ความกระตือรือร้นถดถอยไป    แต่นั่นคือหน้าที่    ข้าพเจ้ามีหน้าที่ต้องทำให้ดีที่สุด เทแป้งลงในกระบะเครื่องตี    การกระทบระหว่างทุ่นกับ แป้ง    เกิดเสียงดังจนกลบสรรเสียงใดใด    ตึง ตึง ตึง  จนหูอื้อ  ฟังสิ- ตึง ตึง ตึง  หนักแน่นและสม่ำเสมอประหนึ่งริธึมของดนตรี    ตึง ตึง ตึง ตะลิดติ๊ดตึง  ติ๊ดตึง ติ๊ดตึง    แทงโก!    นี่มันแทงโกชัดๆ!    ข้าพเจ้ารู้สึกเช่นนั้น จากนั้นริธึมแทงโกก็จบเพลง    ข้าพเจ้ายกแป้งมาทำต่อใน เครื่องรีด    ลูกโม่สองลูกหมุนเข้าหากันอย่างพร้อมเพรียง    พร้อมๆกับที่ข้าพเจ้าบดสมองตนเองเพื่อเค้นประเด็นสักประเด็น    หรืออาจจะเป็นประโยคสักประโยค    คำสักคำ    เพื่อนำมาต่อเติมเป็นบทกวีในโอกาสต่อไป    ขณะเดียวกันแป้งถูกตัดเป็นเส้นเล็กๆตามต้องการ ข้าพเจ้าเสร็จงานไปอย่างหนึ่งแล้ว! งาน&งานในห้องที่เรียกมันว่าสตูดิโอเถอะ    ห้องแป้งที่ ฟุ้งไปด้วยฝุ่น    และอบอ้าวด้วยปิดประตูมิดชิด    ไม่ให้ลมเล็ดลอดเข้าไปทำให้แป้งแข็งกรอบได้    ที่นี่ก่อเกิดบทกวีหลากชิ้นที่ปรากฏอยู่ในหนังสือเล่มนี้    บางชิ้นก็เขียนเสร็จในสตูดิโอ    และอีกมากชิ้นที่เป็นเค้าโครงลายเส้น    รอการตกผลึกเพื่อตกแต่งรายละเอียด    เพื่อสะสางงานอีกชิ้นหนึ่งที่ยังคั่งค้างให้เสร็จสิ้น จากการทำงานกับเครื่องจักรกล    ชิงไหวชิงพริบกับสิ่งที่ ไม่มีชีวิต    และการโถมแรงเอาเหงื่อแลกงาน    ข้าพเจ้ากลับมีงานเล็กๆผุดพรายในร่องหยักสมอง    มีอารมณ์อันเกิดจากความแข็งกระด้าง    ก่อนจะกลั่นและกรองมันจนเป็นบทกวี    ดอกฝัน : ฤดูฝนที่แสนธรรมดา ขอเชิญท่านลิ้มลอง&..มันคือบทกวีจากร้านหมี่เป็ด มนตรี  ศรียงค์ ร้านหมี่เป็ดศิริวัฒน์    คลองเตย หาดใหญ่    ๒๕    กุมภ์    ๒๕๔๑