M-e-e P-e-d

ถามหาคนกล้า ๒


๐      เจ้าคนกล้า&

เจ้าหมายใดในฟ้าที่ว่างเปล่า

คืนนี้ไร้แม้หนึ่งซึ่งดวงดาว

สายลมร้ายบอกข่าวมาแต่ไกล

โลกนี้วิปริต-วิปลาส

บาดแผลโลกฉีกขาด-บาดแผลใหม่

ที่พวยพุ่งคือหมอกควันมหันตภัย

คนเสียจริตจุดไฟขึ้นนำทาง

นกแสกแหกปากร้องก้องป่าลึก

น้ำค้างตกผลึกเพราะดึกสร้าง

สัตว์ร้ายซุ่มเงียบงำคอยอำพราง

ซากดาวหางอุกาบาต-อุจาดตา

แผ่นดินร่ำสะอื้นในคืนหม่น

เสียงอึงอลกรรโชกจากโตรกผา

ผู้ใดกรีดมีดคมขึ้นข่มฟ้า

แม้ดาวแฉกแปลกหน้ายังดับดวง

ลมร้ายจากฝั่งฟ้ามาบอกข่าว

ศรลึกลับพุ่งหาวยิงดาวร่วง

คนขบถทดท้อต่อเล่ห์ลวง

คนสมองเปล่ากลวงทะลวงฟ้า

เมื่อคิดกล้ากบฎต่อกฏอธรรม

แม้ชีวิตตกต่ำก็ต้องกล้า

เมื่อรักในสรรพสิทธิ์อิสรา

แม้เจ็บปวดนานาก็ต้องทน

แต่เหมือนเจ้าเกิดมาตัวคนเดียว

ในโลกเปลี่ยวคับข้องแสนหมองหม่น

กลางผีห่าซาตานในร่างคน

เจ้าพลัดหลงเวียนวนในป่าช้า

มีทางเลือกสองทางสำหรับเจ้า

จะขบถเยี่ยงเก่าเจ้าเคยกล้า

หรือล้มร่างหลั่งเลือดรินน้ำตา

ให้ผีห่าภูตโหงโก่งคอกิน!

มาตุภูมิ ๒๕๓๔