เธอในดวงใจฉัน
คืนหนาวลมเหนือต้อง
ฝนแตกฟองอยู่กลางลม
ละอองละเม็ดพรม
ระหน้าเรื่อระบายเงา
ระบัดดุจใบไม้
ใต้ฟ้าขรึมสีทึมเทา
เย็นเยียบและเงียบเหงา
เรามองหน้าสบตากัน
ดูตาให้เต็มตา
จะเห็นว่าตาไหวหวั่น
ระทดและกดดัน
ระแวงหวาดและขลาดกลัว
ดูตาให้เต็มตา
จะเห็นว่าฟ้าสลัว
หนึ่งน้ำในตามัว
คือหนึ่งหยดฝนรดริน
เห็นเธอได้เต็มตา
เห็นคนกล้าทุกย่านถิ่น
เห็นเธอแหละได้ยิน
คำประกาศทระนง
ผ่านทุกข์มาหนึ่งทุกข์
ชีพปลอบปลุกเจตจำนง
จำนนนั้นก็คง
อัปยศอัปลักษณ์
กล้ายืนแหละกล้าเดิน
กล้าเผชิญอุปสรรค
ผ่านทุกข์หลายทุกข์นัก
จักหล่อหลอมประสบการณ์
ดูตาที่เห็นเธอ
ฉายภาพเลอล้ำตระการ
เด่นชัดอยู่เนิ่นนาน
ประทับตาประทับใจ
เห็นเธอโดยตาเธอ
กลางแววเพ้อร่ำพิไร
เธอเห็นโดยตาใด
ที่จ้องลึกอย่างตรึกตรอง
ตรึกมองและตรองคิด
ว่าชีวิตใช่ละออง
แห่งฝนที่ฟาดฟอง
ที่ฟ่องฟ้าแล้วฟ้อนลับ
หากฟ้อนเพื่อพักฟื้น
แด่ชีพขื่นคืนฟ้าอับ
ฝนฉ่ำน้อมคำนับ
แด่คนกล้าที่ท้าทุกข์
จะเป็นอยู่เช่นนี้
ทุกลำเค็ญที่เข็ญขุก
ทุกทุกข์ทุรยุค
ฤ จะเกาะจะกุมใจ
หนาวคืนฟ้าคลั่งฝน
หนาวกมลคนอ่อนไหว
สบตาในคราใด
ก็อุ่นใจในครานั้น
อุ่นใจด้วยไอเอื้อ
ชะรอยเรื่อความหวาดหวั่น
มีเธอในใจฉัน
ก็มิท้อแล้วความทุกข์!
กุลสตรี ปักษ์แรก ฉบับที่ ๕๔๒ สิงหาคม ๒๕๓๖
สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ ๒๓-๒๙ พฤษภาคม ๒๕๓๖