M-e-e P-e-d

นิพพานในร้านหมี่เป็ดศิริวัฒน์

๑).แป้งในถังนวด

คือแป้งขาวขาวกับไข่ไก่ อยู่ในถังสแตนเลสใบเขื่อง เป็นงานไข่กับแป้งใช้แรงเปลือง ปฐมบทหมี่เหลืองศิริวัฒน์! แล้วจึงมือสองข้างจ้วงกลางแป้ง โถมด้วยแรงวัยหนุ่มขยุ้มอัด กวนบี้คุ้ยกำขยำยัด ด้วยกล้ามเนื้อทุกมัดเข้าจัดทำ จนเป็นแป้งเนื้อเดียวอันเหนียวนุ่ม ขณะเหงื่อวัยหนุ่มก็ชุ่มฉ่ำ วิทยุอย่าขอเพลงหมอลำ และซ้ำซ้ำ สลา  คุณาวุฒิ

๒).ทุ่นกระทบแป้ง

คือความเหน็ดเหนื่อยอย่างยิ่งยวด ความเมื่อยปวดลามลุกไปทุกจุด น้ำในหูเอียงเทจนเซซุด ยังก้มหน้างุดงุดยังทำงาน เทแป้งลงกระบะในเครื่องตี ลมหายใจหอบถี่นั้นฟุ้งซ่าน ความเหน็ดเหนื่อยนักอันดักดาน ชั่วโมงอันยาวนานแสนนานยาว เสียงทุ่นกระทบแป้งดังตึงตัง ฟุ้งทั้งแป้งป่นจนโพลนขาว กลบเสียงโฆษณาที่ปาวปาว กลบข่าวโจรใต้ฆ่ารายวัน อยู่กับความอึกทึกอันกึกก้อง ในห้องที่ปิดมิดชิดกั้น พบตนเองโซมเหงื่อจนเนื้อมัน กำลังฝันถึงไหนก็ไม่รู้ สะดุดถังสแตนเลสที่ข้างตัว เจ็บหัวแม่เท้าจนครางอู้ ตกใจ  ภวังค์ง่วงก็ร่วงกรู เหลือบดูทุ่นเหล็กแล้วขนลุก!

๓).แป้งที่รีดจนบางเรียบ

ชีวิตมีอันตรายอยู่รอบตัว ง่วงงัวเงียงงก็จงปลุก เหนื่อยเป็นเหนื่อยท้อเป็นท้อทุกข์เป็นทุกข์ ให้รู้ทุกสภาวะของชีวิต เช่นที่ตีแป้งเหนียวเนื้อเดียวกัน จนมันราบเรียบเนียนสนิท ให้รีดแบนแผ่นบางทีละนิด ค่อยค่อยบิดลูกโม่ทีละน้อย ค่อยค่อยเป็นค่อยค่อยไปอย่างที่เป็น ตาเห็นหูยินให้บ่อยบ่อย ลูกโม่หมุนรอยรอบซ้ำรอบรอย นับร้อยร้อยรอบจนพอดีบาง ต้องให้บางพอดีอย่างที่เป็น เพื่อการตัดเป็นเส้นสวยสล้าง มิให้บางหรือหนาเกินกว่าบาง เพื่อมือสางเส้นสวยได้ด้วยดี คือการงานจากไข่และจากแป้ง โถมด้วยแรงจนเส้นกลายเป็นหมี่ ลุล่วงลงตัวด้วยพอดี ไม่มีมากน้อยจนเกินไป เพราะจิตขณะนั้นได้ดำดิ่ง ภาวะสงบนิ่งมิติงไหว จึงคล้ายคล้ายการงาน  การหายใจ กำหนดกันและกันไว้อยู่ในที

๔).หมี่เหลืองศิริวัฒน์

กลายเป็นการงานอันแสนสุข ตื่นปลุกเบิกบานในหน้าที่ วันเป็นวันเดือนเป็นเดือนปีเป็นปี คนขายหมี่จะไปนิพพานแล้ว!


๑๐  มิถุน  ๒๕๔๘