M-e-e P-e-d

๑).

เป็นเช้าที่สดใสด้วยสายแดด

ละแวกแวดปลุกตื่นมาชื่นสด

กรุ่นดินแรกแดดก็แผดรส

คายปลดเย็นชื้นของคืนวาน

หมอกกลุ่มสุดท้ายจึงวายหมาด

เมื่อสางได้สาดจนจัดจ้าน

พรายดวงแดดวับนับล้าน

ก็ผลิบานแตกดอกออกดวง

คือนกเขาสักตัวมากลั้วเสียง

และนกเอี้ยงขานขับมารับช่วง

คือความงดงามที่ถามทวง

ด้วยลำเงินแสงยวงของช่วงเช้า


๒).

ชีวิตถูกปลุกให้ลุกตื่น

หลังคืนดื่นดึก-พรึกเศร้า

โลกกำลังตกแต่งด้วยแสงเงา

ชัดแจ้งแรงเร้าเต็มเงาตา

ให้มองเห็นสีสันอันบรรเจิด

สดใสฉายเฉิดหนอโลกหล้า

ฉูดฉาดราวแปรงได้แต่งทา

ของลายผ้าบาติกพลิ้วพลิกลาย

ปลุกชีวิตให้ตื่นมาตื้นตัน

โลกอันวิจิตร-อาทิตย์ฉาย

อาณาเขตขอบรอบรอบกาย

ฝันร้ายคืนวานได้ผ่านพ้น

เผื่อนกการวิกโบกปีกผ่าน

เพรียกขานให้มองสีของขน

แดดสวยฟ้าครามจะงามจน

ตาตนตะลึงปลื้มจนลืมพริบ

เผื่อใครคุ้นหน้าจะมาเยือน

อาจเพื่อนสักหนึ่ง-หรือถึงสิบ

หิ้วขวดสวยล้ำจุน้ำทิพย์

เพื่อจิบเมื่อย่ำเข้าค่ำคืน

และอาจช่อกัลปพฤกษ์จะผลิช่อ

ถักทอดอกสดให้สดชื่น

ด้วยเช้าที่ชิงช่วง ที่ทวงคืน

จากฟ้ามืดชืดผืนกลับคืนมา


๓).

แต่นั่นแหละ-ใช่ความมหัศจรรย์

เถอะกระนั้นยังคงความทรงค่า

หากบางทีไปรษณีย์อาจมีมา

พร้อมลายมือจ่าหน้าตัวน่ารัก

จดหมายจากแดนไกลที่ใส่ซอง

กับบุหรี่ก้นกรองรสหนักหนัก

ฉีกซองจูบจดหมาย ทายทัก

อาจสอดแนบภาพชักมาสักใบ

เป็นเช้าที่สดใสกระไรเช่นนี้

กาแฟรสดีดี-นี่ก็ใช่

สัมผัสสิ่งที่เห็น-ที่เป็นไป

เป็นจริง-มิใช่ความมหัศจรรย์

พบว่าลืมตาขึ้นมาตื่น

จากคืนเดือนดับ-จากหลับฝัน

บางสิ่งที่คุ้นตา-ที่สามัญ

รูปพรรณรายละเอียดกลับละเมียดละไม

แหละบางอย่างเฉยเฉยอย่างเคยเป็น

กลับแปลกตาเฉกเช่นประเด็นใหม่

ใบยางแห้งเหลืองจัดอาจผลัดใบ

หลังข่าวจากแดนไกลทางไปรษณีย์

เช้าที่แสนวิเศษด้วยแดดแรง

สาดแสงแห่งเช้าจับเก้าอี้

ขอเพียงให้ลึกลึก-รู้สึกดี

กับบุหรี่ก้นกรอง-มวนสองมวน


๔).

คือนกเหว่าสักตัวมารัวเสียง

แหละนกเอี้ยงสักตัวมารัวสวน

จนเซ็งแซ่เสียงสั่งไปทั้งกระบวน

จนหมดสิ้นจำนวนแห่งมวลนก

เป็นเช้าที่สดใสอย่างไม่เคย

เช้าเอยเช้ากรุ่นมาอุ่นอก

การวิกปีกบางกางปีกวก

โผผกเกาะคบกัลปพฤกษ์

ก็ผลิช่อทันใดในทันที

ผลิคลี่ดอกสู่ความรู้สึก

คล้ายความมหัศจรรย์อันพันลึก

ผลึกจากการเห็นความเป็นไป

ก็นั่นแหละ-มิใช่เลยทีเดียว

สักเสี้ยวความมหัศจรรย์-ก็มิใช่

เพียงแต่เช้าปลุกเร้าให้เข้าใจ

เห็นในบางสิ่งที่คุ้นตา

พรายดวงแดดวับนับล้านดวง

ขับช่วงแตกออกเป็นดอกจ้า

พร่างพรายลายดวงเต็มห้วงฟ้า

สะท้อนขนงามตาการวิก

มิใช่ความมหัศจรรย์ก็บรรเจิด

คล้ายคล้ายการเตลิดของลายผ้าแห่งบาติก

ฉูดฉาดจัดจ้านระริกริก

เคลื่อนกระดิกไหลลื่นผ้าผืนลาย

บุหรี่สักมวน-กาแฟสักถ้วย

พร้อมด้วยถ้อยทั้งหมดในจดหมาย

ท่ามกลางเขตขอบรอบรอบกาย

ได้ไล้จูบรูปถ่ายที่แนบมา

นั่นแหละสีสันอันบรรเจิด

สดใสฉายเฉิดหนอโลกหล้า

ใบยางเหลืองจัดที่ผลัดลา

บอกว่า-แดดเช้ามีข่าวดี


๕).

ฝันร้ายคืนวานจึงผ่านพ้น

เมื่อคนเป็นเพื่อนมาเยือนที่

แหละนั่น-บุรุษไปรษณีย์

โบกวีจดหมายที่ในมือ!!





ฐานสัปดาห์วิจารณ์  ๒๘  มีนาคม-๓ เมษายน  ๒๕๔๑