THE DUCK DUCK’S MANIFESTO.
บทสำรากยุคสมัย : ถึงรุ่นแรกของเยนเนอเรชั่นใหม่จากรุ่นสุดท้ายของเยนเนอเรชั่นเก่า
๑). เป็ดตัวหนึ่ง เป็ดแห่งลัทธิแบบเป็ดเป็ด กำลังตีปีกพึบพับพึบพับอยู่ ริมหนองน้ำนิ่ง ตีนที่เป็นผังผืดนำร่างเดินลงน้ำฉ่ำคลุ้ง ลอยตัวด้วยขนอันแข็งกระด้าง มีปีก-แต่บินไม่ได้เหมือนนก คอยาวเหมือนห่าน-แต่ส่งเสียงแหบพร่าไร้เอคโค่ กินทุกอย่างที่ขวางหน้า ตั้งแต่ตาปูยันถุงพลาสติค กินจนแน่นลำไส้จรดโคนลิ้น ที่ร้านหมี่เป็ดศิริวัฒน์จับมือเป็นพันธมิตรศักดิ์สิทธิ์กับร้านข้าวหน้าเป็ดวันสตาร์* บรรจงใช้มีดคมผ่ากึ๋นออกเป็นสองซีก เพื่อจะพบกองขี้ดำดำเหลืองเหลืองหยาบคาว และตาปูขึ้นสนิมบางตัวแทงทะลุกึ๋นคาอยู่ มันตายเพียงการถูกเชือดคอเท่านั้น และแม้เราจะต้มมันจนเนื้อเปื่อยยุ่ยกระดูกหลุด ปากมันก็ยังคงแข็งเหมือนเดิม!
๒).
แล้ว บ็อบ ดีแลน ก็พยักหน้าให้กับ ริชชี่ แบลคมอร์ก่อนจะจูงนิ้ว
ก้อยเดินเข้าสู่มุมที่มืดที่สุดของร้านเหล้าสักร้านหนึ่ง-ด้วยกัน ปล่อยให้บอนนี่ เอ็ม ขย่มโขยกก้นกอยโลกด้วยเพลงดีสโก้อันร้อนแรง
๓). ขยับเนคไทน์ของคุณให้เรียบร้อย นี่เป็นคืนวันศุกร์หลังการงาน หนักหน่วงตลอดห้าวันเต็ม เด็กสาวสายเดี่ยวไม่ใส่ยกทรง กำลังรอคอยจะขยิบหางตาข้างซ้าย เชื้อเชิญสู่สวรรค์มายเลดี้ ในความเมามาย ณ ผับอึกทึกเทคโนแดนซ์ คุณ-จะเป็นผู้ชำแรกเข้าไปในกาบเนื้ออูมเต่งอย่างมีความสุข เสียงหวีดร้องดัดจริตจะทำให้คุณตื่นเต้น แหละหลั่งทะลักทลายออกมาเจิ่งแฉะผ้าปูที่นอน ยี่ห้ออะไรสักยี่ห้อหนึ่งที่คุณไม่เคยสนใจ อีกไม่กี่นาที-คุณจะพบตัวคุณเองทางอินเทอร์เนต เป็นภาพที่คุณกำลังยงโย่ยงหยก ก้มลงแลบลิ้นแผ่ระริกระริกเลียกลีบโยนีติ่งช้ำอย่างมีความสุข คุณมีความสุข-เพราะนั่นคือโยนีของเด็กสาวอายุสิบสี่ ติ่งช้ำและกาบดำไปบ้าง แต่เท่..
๔). ขยับเนคไทน์ของคุณให้เรียบร้อย นักบริโภคควรจะสวาปามทุกสิ่ง ทุกอย่างเบื้องหน้า เส้นขนหรอมแหรมหรือดกดำ กาบโยนีจะเป็นสิวหรือฝ้า และร่องรูที่คุณฉีกถ่างสำรวจภายในนั้นจะมีกลิ่นเพียงใดก็ตามที ซบหน้าลงไปยัปปี้! คุณเป็นยัปปี้รุ่นใหม่ ที่ต้องพร้อมจะอ้าปากแลบลิ้น ตวัดเลียกลืนกินได้ทุกอย่างกระทั่งเมือกคาวระดูขาว คุณซื้อเด็กสาวได้ด้วยซิมการ์ดสักแผ่น เช่นที่คุณซื้อหูรูดเด็กหนุ่มได้ด้วยยาแก้ไอเพียงขวด ถลุงมันให้เต็มที่ มันเป็นเพียงสินค้าที่มีราคาแปะติดข้างลำตัว และเราอยู่ในโลกเสรี
๕).
เราเป็นชนชั้นกลาง! เราเป็นแรงขับเคลื่อนสังคมที่สำคัญ เราเป็น
ผู้กำหนดทิศทางสังคมโดยแท้จริง เราเป็นยุคสมัยแห่งอารยะ เราดำเนินธุรกิจราวกับนักรบผู้อาจหาญในการศึก การรบทุกครั้งเราต้องเป็นผู้ชนะ และต้องโค่นล้มคู่ต่อสู้ให้ย่อยยับในพริบตาเดียว เรามีอำนาจในการกดดันต่อรองรัฐ รัฐจะต้องดูแลและรับผิดชอบเราอย่างไม่มีเงื่อนไข สังคมจะต้องทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยงเรา สังคมจะต้องประเคนทุกสิ่งทุกอย่างให้เรา เพื่อฟันเฟืองใหญ่อย่างเราจะได้มีแรงขับเคลื่อนประเทศชาติต่อไป เพื่อโครงสร้างเศรษฐกิจจะได้มั่งคงแข็งแรง เพื่อเราจะได้ไม่ล้มตัวลงไปทรุดนั่ง ชักเท้าซ้ายขวาไปมาบนพื้น ร้องไห้งอแงดั่งเด็กไม่รู้จักโต
เราเติบโตมาเป็นขั้นตอน เรียบจบหางานทำ ทำงานไปตามหน้าที่
จนก่อเกิดกระบวนการแยกส่วน เราแยกส่วนรับผิดชอบในส่วนของตน เราเป็นปัจเจก เรามีพื้นที่ส่วนตัวที่หวงห้ามเด็ดขาด เรามีสถานภาพเดียวและไม่อาจเป็นอื่นได้ เรามีคำตอบสำเร็จรูปเป็นระบบวิธีคิดชัดเจน และเราต้องการต่างคนต่างอยู่ เราเชื่อในคุณค่ามนุษย์ เราจึงไม่แยแสในความชอกช้ำของใครต่อใคร เรารอเพียงค่ำวันศุกร์ ที่จะได้พักผ่อนในสถานบันเทิง ดื่มและเมาหนักหน่วง เซ็กส์และท่วงท่าผาดโผน รสนิยมหรูและราคาแพง ตื่นสายในเช้าวันเสาร์ และให้เวลากับครอบครัวในวันอาทิตย์ เรารอการเติบโตในหน้าที่การงานตามวันเวลาและช่วงระยะงาน จนกว่าเราจะรู้สึกสูญเสีย จนกว่าเราจะคิดว่าเราจะสูญเสีย นั่นแหละที่เราจะสำแดงพลังแห่งชนชั้นอันเกรียงไกร พิสูจน์อำนาจในการต่อรองและตัวตนของเรา
เราด่าแม่ชาวปากมูนที่นั่งเกะกะอยู่หน้าทำเนียบ เพราะเราส่งคู่ขาไป
โรงรียนไม่ทัน เรายกส้นตีนให้ชาวจะนะที่ฟูมฟายร้องขอมิรู้จักพอ เพราะเราอยากอ่านข่าวแบบพรหมพิราม
๖).
ขยับเนคไทน์ของคุณให้เรียบร้อย คุณต้องขับรถเก๋งไปส่งลูกที่โรง
เรียน พวกเขาเป็นรุ่นแรกของเยนเนอเรชั่นใหม่ ยุคแห่งจิตวิญญาณญี่ปุ่น ที่ทั้งหน้าตารูปร่างจะต้องคิกขุอาโนเนะ กิริยาและจริตจะต้องถูกดัดให้ดูน่ารักน่าชัง พวกเขาจะพับนกกระเรียนนับพันนับหมื่นตัว เพื่อล้มล้างความเชื่อเก่า เพื่อสร้างปาฏิหาริย์ให้นักร้องรูปหล่อที่มีคนชักปากให้ร้องเพลงฟื้นจากความตาย
เก็บหลวงพ่อทวดหลังเตารีด ไว้ใกล้ๆกับสมเด็จวัดระฆังของคุณ
เถิด ลูกของเรานิยมห้อยโนเกียพิมพ์นิยมมากกว่าพระเครื่องใด รักษาเหรียญคงหน้าคงหลังของคุณไว้ให้เรี่ยมที่สุด วันข้างหน้าราคาจะสูงกว่านี้-แน่นอน
๗).
ขยับเนคไทน์ของคุณให้เรียบร้อย คุณผู้โรแมนติคและละเมียด
ละไมในรสนิยม เราเบื่อหน่ายกับเสียงบ่นงึมงำของบ็อบ ดีแลน เรารำคาญกับเสียงกีตาร์กราดเกรี้ยวโผงผางของ ริชชี่ แบลคมอร์ และเพลงดิสโก้ของ บอนนี่ เอ็ม นั้นเล่า ก็สร้างความกระอักกระอ่วนล้าหลังแก่เราเหลือเกิน เราต้องการชีวิตวาไรตี้ เราต้องการเสพเสียงเพลงของบอยแบนด์รูปหล่อ เราต้องการเด็กสาวที่แม่ของเธอแอบได้เสียกับชาวญี่ปุ่น
เราต้องทำหนังสือมือทำ! เพื่อประกาศภูมิปัญญาอันแสนไบรท์
เพราะการเป็นนักเขียนมันดูดีดูทรงเกียรติดูทรงภูมิปัญญาเหลือเกินในยุคสมัยนี้ เราสนใจปรัชญาตะวันออก เราจึงดูหนังเกาหลี ความเป็นทวีปนิยมของเรา นำเราปฏิเสธหนัง X ฝรั่ง แล้วเฟ้นหาหนัง X จากประเทศเล็กๆแถบเอเชีย ตื่นเต้น เร่าร้อน และแปลกตา เรารังเกียจความถ่อยเถื่อนไร้รสนิยมของฝรั่ง เราอิจฉาดุ้นมหึมาของดาราชาย!
เราควานหาภาพยนต์อย่าง ซัมซารา ดื่มด่ำไปกับปรัชญาพุทธที่
ถูกอธิบายใหม่ และการตั้งคำถามถึงบางสิ่งที่ศาสนาละเลย แล้วเราก็สำเร็จความใคร่ไปพร้อมกับฉากเรตอาร์อันแสนวิจิตร เราตะลึงเมื่อเดอะ เมททริกซ์ อธิบายปรัชญาพุทธได้อย่างลึกซึ้ง และนิพพานได้ถูกอธิบายด้วยเทคโนโลยี่อย่างแยบยล เรารับรู้ว่าท่านพุทธทาสละสังขารมานานปี แต่เราไม่เคยคาดเดาสงสัยว่า ท่านพระธรรมปิฏกจะยังเผยแผ่ศาสนาได้อีกนานเพียงใด
เราจุดธูปบูชานักครีเอทีฟประดุจนีโอศาสดา ที่เราไม่เคยตั้งคำ
ถามไม่กล้าตั้งคำถาม ดวงตาเคลือบแคลงสงสัยของเราปิดสนิท เมื่อพระองค์ทรงชี้นิ้วใส่หน้า นักบริโภคที่ดีควรอ้าปากกลืนอย่างเดียว ห้ามเคี้ยว!
๘). เราเป็นชนชั้นกลางโดยกำเนิด เม็ดเลือดสีเงินของเรามาจากการคัด ยีนและดีเอ็นเอ โครโมโซมของเราสับสนระหว่าง X กับ Y เรากลายเป็นกะเทยที่บ่งเพศไม่ชัดเจน เราเป็นลำไม้ไผ่ เหยียดยอดขึ้นสูง โอนเอนไปตามทิศทางลมกระหน่ำ เกาะกลุ่มกันเป็นปึกแผ่นเพื่อความมั่นคง เราสร้างใบสากคายและตุ่มตาหน่อแหลมไว้ป้องกันตัว เรากลวง
๙).
เป็ดฝูงหนึ่ง กำลังเฝ้าฝันและรอคอยจะได้กลายเป็นเป็ด KFC ในวัน
ข้างหน้า ท่ามกลางเสียงเพลงน่ารักๆของ F4 เราเฝ้ามองลูกของเราเติบโตอย่างเปี่ยมสุข และเมื่อปฏิบัติหน้าที่ของสามีที่ดีต่อภรรยา เราแอบผิดเล็กๆด้วยการนึกถึงเสียงกระเส่าและเต้านมของ คริสตี้ ซุง
เราจะพับนกกระเรียนนับพันนับหมื่นตัว เพื่อสร้างปาฏิหาริย์ให้แมน
ยูฯเป็นแชมป์พรีเมียร์ลีกตลอดกาล!
เราจะโค่นล้ม 16 ตุลา แล้วเชิดชู 14 กุมภาวันวาเลนไทน์ ของขวัญ
จากใจที่ฉันให้เธอเป็นวันสำคัญของชาติ!
NGOs จงพินาศ!
องค์กรเอกชนไพร่สถุลจงพินาศ!
จักรวรรดิแกรมมี่จงเจริญ!
RCA จงเจริญ!
ลัทธิแบบเป็ดเป็ดจงเจริญ!
เป็ดทั่วโลกจงสามัคคีกัน!
แด่ - ๑๔ ตุลา ๒๕๑๖ , ๖ ตุลา ๒๕๑๙ และ พฤษภาทมิฬ