ถ้ามองด้วยสายตา สามัญสำนึก และความรู้สึกของคนธรรมดามันก็ยากที่จะแยกแยะความแตกต่างของสิ่งมีชีวิตทั้ง 2 สายพันธ์ที่นอนเคียงข้างกันอยู่ข้างถนนคอนกรีตทางเข้าหมู่บ้าน ..ความขมุกขมอม กลิ่นสาบฉุน ๆ สีกระดำกระด่างที่เปรอะเลอะเทอะตามลำตัวตัวหนึ่ง มี 2 ขา อีกตัวหนึ่งมี 4 ขา นอนขดกายเบียดกันราวกับจะแบ่
แรกพบเพียงเธอสบสายตา แลกยิ้มให้....ฉันได้กลิ่นอบเพลงหอมอุ่นลิ้นในเตาฟังเสียงนุ่มเบาจากขนมเค้กสีน้ำตาลแรกรักเธอและฉันหลอมร่างเป็น.....เราดื่มบทกวีร้อนๆ ที่ฉันชงให้เธอยามเช้าเฝ้ามองหมู่เมฆส่ายไหวหยอกล้อสายน้ำความหนาวคลายเมื่อได้อ่านลายมือกาแฟของเธอแรกจากวูบเงาเราที่กำแพงเลือนหาย.....ฉันล
. . . . . . . . . . . .ยามที่มันแยกตัวออกจากัน มันส่งเสียงครางเบา ๆ ..เส้นใยหยาบ ๆ แยกออกจากกันเป็นเส้นทางเดินที่ประหลาดรูปทรงที่แตกต่าง รูปแบบที่ปราศจากการควบคุมเคยนั่งฉีกกระดาษเล่นมั้ยครับ ..มันเป็นพฤติกรรมของเด็กซะเป็นส่วนใหญ่ กระดาษที่ใช่ฉีกเล่น มักจะไม่เลือกประเภทบางทีมันเป็นหนังสือ