M-e-e P-e-d

.      สุดดินคือถิ่นน้ำ เขตคามไทยสุดแนว
      เราถอยไปไม่ได้อีกแล้ว ผืนถิ่นสิ้นแนว ทะเลกว้างใหญ่
        ชาติไทยในเก่ากาล ถูกเขารานย่ำใจ
        เคยเสียน้ำตามากเพียงไหน เสียเนื้อเลือดเท่าไร ชาวไทยจำได้ดี

        เราถอยมาอยู่แสนไกล รวมเผ่าไทยอยู่อย่างเสรี
        พระสยามทรงนำโชคดี ผืนดินถิ่นนี้คือแผ่นดินทอง
        ไม่มีที่แห่งไหน ให้ไทยไปจับจอง
        เราถอยไปไม่ได้พี่น้อง ใครคิดมาแย่งครอง ผองไทยจงสู้ตาย

ผมได้ยินเพลงนี้มาครั้งแรกเมื่อตอนเด็ก ทุกเช้าและเที่ยงทางโรงเรียนจะเปิดเพลงปลุกใจมากมายตามสาย ไม่ว่าจะศึกบางระจัน,เราสู้,ต้นตระกูลไทย,อีกมากมายหลายเพลง  โดยเฉพาะเพลงสุดดินนี้ เป็นเพลงที่ผมชื่นชอบมากที่สุด  และเป็นเพลงเดียวก็ว่าได้ที่ผมเคยนั่งร้องไห้เมื่อได้ฟัง

เรามีวิชาขับร้อง  ครูจะนำเพลงต่างๆมาให้ร้องกันในห้อง และให้เด็กๆออกไปยืนหน้าชั้นเรียนเพื่อร้องเพลง สำหรับผมและเพื่อนๆแล้ว นอกจากเพลงลูกทุ่งร่วมสมัยในเวลานั้น  ก็เป็นเพลงปลุกใจนี่แหละที่เราใช้เป็นเพลงเก็บคะแนน ผมได้รับการเคี่ยวเข็ญเรื่องร้องเพลงมาแต่เด็ก  ก็ยังแปลกใจว่าทำไมถึงทุกวันนี้ผมจึงยังร้องเพลงได้ไม่เป็นเพลง

ขวบปีนั้นการต่อสู้สงครามลัทธิความคิดทางการเมืองซ้ายกับขวารุนแรงมาก พวกเราโดนปิดข้อมูลเรื่องนี้ไว้จากผู้ใหญ่ทุกๆฝ่าย แม้แต่พ่อแม่ของพวกเราเองก็ไม่มีใครเอ่ยถึงให้ได้ฟัง มีเพียงข่าวลือเรื่องราวของผีดิบดูดเลือดในป่าผาดำ ไม่ไกลจากเมือง ศพแล้วศพเล่าโดนผีเจาะเขี้ยวฝังลงที่ต้นคอ  แล้วดูดเลือดเสียจนซากศพนั้นแห้งซีด พวกเรากลัวกันมาก คำขู่เหล่านี้เป็นเบื้องต้นของการที่ผู้ใหญ่ห้ามเราออกจากบ้านในเวลากลางคืนอย่างได้ผล

ครั้นเมื่อเรียนรามฯ  นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้ยินเพลงปฏิวัติของ พคท.  พรรคการเมืองต่างๆเปิดกระจายเสียงตามลำโพง ผมเดินดูตามแผงเทปคาสเส็ทหน้ารามฯทุกแผง เพื่อหาวงเฮฟวี่เมทัลมาฟังตามวัย เจออัลบั้มปกหน้าตาแปลกๆ ชื่อวงและชื่อเพลงแปลกๆ ซื้อมาเปิดฟังก็ต้องตกใจไปกับเนื้อหา แต่เสน่ห์ของมันก็ลึกล้ำเหลือเกิน ไม่นานผมก็กวาดหามาฟังจนครบทุกวงที่มีจำหน่ายหน้ารามฯ อีกทั้งดั้นด้นโหนรถเมล์ไปร้านน้องท่าพระจันทร์ ได้มาอีกกระบุงเกวียน

หวนรำลึกไปถึงสมัยมัธยมต้นอีกครั้ง  คอลัมน์หนึ่งใน นสพ.ไทยรัฐมีการแปลงเพลงปลุกใจออกมาให้อ่าน โดยเฉพาะเพลงหนักเตียงนอน ที่แปลงล้อจากเพลงหนักแผ่นดิน  ระหว่างเพลงปลุกใจกับปลุกระดม  ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะค้นหาความหมายที่แตกต่างของมัน ผมฟังเพลงปฏิวัติอย่างหนักหน่วง เปิดฟังเบาๆไม่ให้พ่อแม่ได้ยิน แต่ดังพอที่จะให้คนเดินผ่านแว่วหู

ความสนใจเรื่องเพลงของผมซาๆลงไป หลังจากที่Mr.Bigออกอัลบั้มแรก  กระนั้นก็ตาม  เพลงสุดดินกลับยังก้องอยู่ในความรู้สึกเสมอมา

การชุมนุมของ พธม. ที่เกิดขึ้นครั้งนี้  ไม่น่าเชื่อว่าผมจะได้ยินเพลงปลุกใจเก่าๆเหล่านี้อีกครั้ง ผมมองปรากฏการณ์นี้อย่างระคนสงสัย มีความสงสัยเต็มไปหมดทั้งฟากฝั่ง พธม.และนปก.+รัฐบาล

บรรยากาศมันเวียนย้อนกลับไปยุคเดือนตุลาแท้ๆ  เพียงแต่รูปแบบและตัวละครมันเปลี่ยนแปลงจับขั้วแตกต่างกันไปจากเดิม

ผมได้ฟังได้ยินเพลงปลุกใจอีกครั้ง  เมื่อเวลาผ่านมาเกือบ 30 ปี!