M-e-e P-e-d

บ้านทรายทอง 1. ในเนื้อที่บริเวณกว้างขวางต้นไม้ร่มครึ้มของบ้านทรายทอง คฤหาสน์หนึ่งตระหง่านขรึมขลังอยู่โดดเด่น สวนหย่อมตรงลานหน้าคฤหาสน์สะพรั่งไปด้วยดอกไม้นานาชนิด  ไม้หมากสูงเสียดฟ้านวลเรียงรายกันต่างกำแพงแก้ว สนามหญ้าเขียวขจีสดไปทั้งผืนแผ่น สปริงเกอร์4-5 ตัวหมุนส่ายสร้างรัศมีเป็นวงแหวน  เกิดพรายรุ้งขณะที่ฉีดพุ่งขึ้นสูงไปปะทะกับแสงยามบ่าย กลิ่นหอมของดอกไม้ไทยหลายชนิดกรุ่นอวลอยู่ตรลบ คฤหาสน์โบราณสีทึมสะอาดและสงบเย็น  ความเหงาเงียบครอบคลุมเก้าอี้โยกไม้ตะเคียนบนระเบียงชั้นบน ดอกจำปีสดในพานล้อมด้วยพิกุลมะลิ วางอยู่บนโต๊ะบูชาเบื้องหน้ารูปวาดเจ้าของคฤหาสน์ ระหว่างพุ่มเงินพุ่มทองนั้น ชายชราในชุดราชปะแตน มือถือไม้ตะพดหัวเลี่ยมทอง หนวดเฟิ้มและดวงตาดุ กำลังจ้องมองทุกสิ่งทุกอย่างในบ้านทรายทองแห่งนี้จากกรอบไม้สักทอง บนเก้าอี้โยกมีหนังสือสมบัติผู้ดีใส่กล่องเรี่ยมเร้วางไว้ หนังสือเล่มเดียวที่ท่านเจ้าคุณชื่นชม  และอ่านอยู่ตลอดเวลาจนกระทั่งถึงแก่อนิจกรรม
เปิดประตูห้องชั้นบนเข้าไป พื้นไม้ขัดมันวาววามสะท้อนเงา เยียบเย็นไปด้วยสีแห่งความคร่ำคร่าของผนังไม้  เครื่องกระเบื้องสังคโลก-เบญจรงค์วางอยู่ในตู้ไม้สักทองเป็นระเบียบ  พระบูชาปางสมาธิองค์ใหญ่เป็นประธาน ระต่ำลงมาด้วยพระบูชาสมัยอยุธยาและสุโขทัย มีกล่องไม้ที่บรรจุพระเครื่องต่างๆไว้มากมายอยู่ข้างๆ  อีกฟากหนึ่งเป็นตู้หนังสือ เก้าอี้เอนหลังเก่าๆแต่ยังแข็งแกร่งนิ่งสงบอยู่เบื้องหน้า บนโต๊ะยังมีแว่นสายตาของท่านเจ้าคุณวางอยู่  กระจกแว่นยังใสบอกถึงการดูแลรักษาอย่างดี  แจกันที่เพิ่งเปลี่ยนดอกไม้วางอยู่บนโต๊ะ  แผ่นเสียงที่หาฟังไม่ได้แล้วซ้อนกันอยู่ในที่เก็บ พัดลมเพดานหยุดนิ่ง  ดวงไฟสีส้มไส้ขาดแกว่งอยู่เบาๆตามแรงลมที่พัดมาทางหน้าต่าง  ผ้าม่านเพยิบเล็กน้อย  มองลงไปเบื้องล่าง ฝั่งซ้ายของคฤหาสน์เป็นบ้านหลังใหญ่สร้างด้วยไม้เนื้อแกร่งทนทาน ใหญ่โตสง่างามไม่เป็นรองคฤหาสน์เลย  มีแนวพุ่มเข็มเป็นรั้วอาณาเขต  มีที่จอดรถยนต์เป็นของส่วนตัว  ด้านหลังคฤหาสน์เป็นสนามเด็กเล่น ลูกและหลานของท่านเจ้าคุณเคยนั่งชิงช้า และวิ่งเล่นในสนามกว้างขวางนี้ มีเรือนพักของคนรับใช้ถัดไปเบื้องหลัง อีกด้านหนึ่งของคฤหาสน์ เป็นบ้านไม้รูปทรงเดียวกับบ้านอีกฟาก  รั้วเทียนทองเป็นแนวบอกอาณาเขตเช่นกัน ท่านเจ้าคุณถึงแก่อนิจกรรมไปนานแล้ว สายสกุลที่เหลืออยู่ก็มีเพียงชายหนุ่ม 2 คนพี่น้องเท่านั้น    จึงนอกจากทรัพย์สมบัติมหาศาลแล้ว  ก็คือคฤหาสน์หลังใหญ่พร้อมเนื้อที่อันไพศาลนี่เอง  ชายหนุ่มทั้ง 2 ต่างอาศัยอยู่ในเนื้อที่เดียวกัน  พี่ชายมีครอบครัวที่อบอุ่นน่ารัก พี่สะใภ้ลาออกจากงานเพื่อมารับหน้าที่แม่บ้าน ดูแลลูกและคฤหาสน์หลังใหญ่โต เธอปฏิบัติหน้าที่ได้ไม่มีบกพร่อง ภายในอาณาเขตบ้านทรายทอง เธอจัดการทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความระมัดระวังและหวงแหนยิ่ง
น้องชายคนเล็กเป็นนักธุรกิจเนื้อหอม ด้วยรูปร่างงามสง่าของชายหนุ่ม ทำให้เขาเป็นที่หมายปองของบรรดาผู้หญิงทั้งหลาย ทุกคนรู้จักเขาในชื่อจอห์น  จอห์นไฮโซหนุ่มผู้ดีเศรษฐีเมืองไทยในปี พ.ศ. 2552  เป็นคนหนุ่มหัวสมัยใหม่ รสนิยมวิไลล้วนแล้วแต่หรูหราราคาแพง
ไหว้เจ้าคุณทวดหรือยัง?พี่ชายเอ่ยถามขึ้นในวันหนึ่ง  เป็นขนบแต่โบราณมาของบ้านทรายทอง  ทุกเช้าของวัน ลูกหลานทุกคนจะต้องขึ้นไปจุดธูปอรุณสวัสดิ์กับเจ้าคุณทวด เพื่อความเป็นสิริมงคลและกตัญญูมุทิตาจิต  แต่จอห์นมักจะหลงลืมขนบนี้โดยตลอดมา เขาไม่ค่อยยึดถือแบบปฏิบัติเดิมๆสักเท่าไหร่
เช้านี้ยังเลยพี่จอห์นตอบหน้าตาเฉย เช้าก่อนๆก็ลืมบ้างไม่ว่างบ้างเขากำลังง่วนอยู่กับหนังสือพิมพ์ ข่าว บารัก โอบามา ได้เป็นประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาทำให้เขาตื่นเต้น คนผิวดำคนแรกที่ขึ้นเป็นผู้นำโลก!
ขึ้นไปทักทายท่านหน่อยสิ จะได้ลงมากินข้าวเช้าพร้อมกันเลยทีเดียว เออพี่ หลายคืนมานี้ฉันได้ยินเสียงเก้าอี้โยกนะจอห์นเงยหน้าจากหนังสือพิมพ์ มันดังเอี๊ยดๆตลอดคืน ทีแรกคิดว่าเป็นพี่ตื่นมาดึกๆเพราะอยากนั่งเก้าอี้โยก แต่พอมองไปก็ไม่เห็นมีใครสักคน เก้าอี้โยกก็ยังอยู่นิ่งไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆเลย แปลกมาก หรือว่าเจ้าคุณทวดท่านยืนจนเมื่อยขา อยากนั่งพักบ้างเขาพูดติดตลกจนพี่ชายต้องจุ๊ปากห้าม
อย่าพูดเป็นเล่นไป  รู้จักกลัวรู้จักเกรงเสียบ้าง อย่าคิดว่าวัยหนุ่มจะทำให้แกแข็งแกร่งเกินทุกสิ่งทุกอย่าง มีอะไรอีกมากมายในโลกนี้ที่แกยังไม่รู้ พี่ชายนึกอะไรขึ้นมาได้ ก็เล่าให้เขาฟัง วันก่อนไอ้ตัวเล็กขึ้นไปนั่งเก้าอี้โยกตามประสาเด็ก มันไม่รู้ประสีประสาอะไรหรอก  แม่มันก็กำลังวุ่นอยู่กับการจัดโต๊ะรับแขก วันที่ท่านผู้หญิงมากัน 5 ท่านนั่นแหละ อ้อ แกไม่อยู่บ้าน พี่เองก็มัวแต่ดูแลเรื่องสถานที่รับรอง จะได้ไม่อับอายนักเมื่อแขกผู้ใหญ่มาเยี่ยมเยือน ไอ้หนูมันก็ซนเหลืออะไรดี วิ่งปรู๊ดเดียวหายไปแล้ว กว่าจะตามหาเจอก็ต่อเมื่อมันร้องลั่นขึ้นมานั่นแหละ วิ่งตามไปดู ก็เห็นมันนั่งร้องไห้อยู่หน้าเก้าอี้โยก พี่ใจหายวาบ นึกไม่ถึงว่ามันจะไปซนหน้าเจ้าคุณทวดได้  เหมือนมันร้องไห้ด้วยความตกใจมากกว่า เพราะเก้าอี้โยกนั้นยังไหวๆอยู่ คงพลัดตกลงมา แต่ไม่มีแผลไม่มีรอยอะไรนะ คงแค่ตกใจน้ำเสียงพี่ชายบอกความไม่แน่ใจเอาเลย พอเสร็จสิ้นงานรับรองท่านผู้หญิง ไอ้หนูมันก็ร้องไห้เสียงดังจ้าอีกครั้ง ปลอบอย่างไรก็ไม่ยอมนิ่ง  พี่พรเขาว่าคงยังตกใจอยู่ ไม่ก็คงมีอาการช้ำในพี่พรที่ว่าคือพี่สะใภ้ของจอห์น ไอ้หนูร้องไห้จนเสียงแหบแห้ง จนเพลียหลับไป แต่อาการสะอึกสะอื้นยังมีเป็นช่วงๆ  สลับกับการตื่นมาเป็นระยะ ตื่นมาก็ร้องไห้จ้าขึ้นอีก ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ทายาก็แล้ว อุ้มเดินก็แล้ว สุดท้ายพี่พรเขานึกขึ้นได้ เลยเดินขึ้นไปบนตึกใหญ่ จุดธูปขอขมาเจ้าคุณทวดที่ไอ้หนูมันไปเล่นซนโดยไร้เดียงสา ไม่น่าเชื่อ พอพี่พรเดินลงกลับมาอุ้มมันอีกครั้ง มันก็หยุดร้องไห้เลย เหลือเพียงอาการสะอื้น แล้วก็หลับไป จอห์นรับฟังยิ้มๆ  เขาไม่เคยเชื่อในเรื่องลี้ลับเช่นนี้มาแต่ไหนแต่ไร  แย้งถามไปว่าได้พาไอ้หนูไปหาหมอแล้วหรือยัง
หมอบอกว่าไม่ได้เป็นอะไร ในท้องก็ไม่มีลม ไม่มีอาการเจ็บป่วยใดๆทั้งสิ้น เจ้าคุณทวดเป็นปู่ทวดของไอ้หนู ท่านจะไปรังแกมันทำไมล่ะพี่? ท่านเองก็ตายไปนานนมแล้ว ไม่อย่างนั้น ผีโคตรเหง้าเรากี่รุ่นๆก็คงหลอกหลอนโกรธแค้นหยอกล้อกันไม่หยุดหย่อนเลยสิ ยังผีโคตรเหง้าสกุลอื่นๆอีกล่ะ?จอห์นลุกขึ้นยืน แต่อย่างไรก็ตามนะ เดี๋ยวฉันจะไปกู๊ด มอร์นิ่งเจ้าคุณทวดกับท่านพ่อสักหน่อยเขาหันมามองพี่ชาย จะฝากอะไรไปถึงท่านบ้างไหม? หรือจะให้ชวนมาดื่มกาแฟด้วยกัน?แล้วเดินยิ้มกริ่มจากไป แม้จะไม่เชื่อในเรื่องผีสางเท่าไหร่นัก แต่ดวงตาเจ้าคุณทวดที่จับจ้องมานั้น ก็ทำเอาเขารู้สึกตัวลีบเล็กลงไปถนัดใจ นึกชื่นชมฝีมือสีน้ำมันของจิตรกรยุคนั้นอยู่เงียบๆ  เหมือนจริงเสียจนรู้สึกว่าท่านยังมีชีวิตอยู่ เขาจ้องดวงตารูปวาดที่คอยตามมองตั้งแต่เดินเข้ามา  ก่อนจุดธูปหนึ่งดอกแล้วกราบลงแทบพื้น ครั้นเงยหน้ามาก็พบกับดวงตาเขียววาวของแมวดำ มันนอนหมอบอยู่เบื้องหน้าเมื่อไหร่ไม่ทันสังเกต ความตกใจที่เจอกับสิ่งไม่คาดคิด ทำให้เขาผงะเล็กน้อย ขนมันเงาของมันบอกว่าเป็นแมวมีเจ้าของ จอห์นลุกขึ้น แล้วเดินไปกราบรูปถ่ายท่านพ่อในห้องถัดไป คนสวนที่กำลังดูแลต้นไม้ยืนมองตามเงียบๆ    ก่อนเหลือบมองแมวดำที่นอนแซ่วอยู่บนระเบียง
2. ไฮโซหนุ่มเนื้อหอมมองบ้านของตนอย่างครุ่นคิด บ้านไม้นี้โบราณเกินไปจนดูล้าหลัง  ระเบียงห้องนอนอยู่มุมเดียวกับรูปสีน้ำมันท่านเจ้าคุณ  สายตาเข้มงวดคร่ำเคร่งที่จับจ้องมานั้นทำให้รู้สึกอึดอัด  เก้าอี้โยกไม้ตะเคียนก็มักส่งเสียงในยามดึกดื่น เขาต้องคอยออกมายืนมองว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เก้าอี้โยกกลับนิ่งเงียบไม่มีอะไรเคลื่อนไหวผิดปกติ ได้ยินแต่เสียงรถยนต์ที่วิ่งกันตลอดวันตลอดคืน คฤหาสน์นี้อยู่ท่ามกลางความทันสมัยของเมืองหลวง ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกหมุนเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว  มีรถไฟฟ้าวิ่งอยู่เหนือหัวอย่างไม่คิดว่าจะเป็นไปได้      เพียงมองออกไปนอกรั้วต้นหมาก ก็เหมือนเป็นคนละโลกกับอาณาเขตของเจ้าคุณทวดเสียแล้ว  มองแนวเทียนทองของบ้าน แล้วความคิดใหม่ก็ผุดวาบขึ้นมา  รีบโทรศัพท์หาเพื่อนที่เป็นสถาปนิกทันที
ผลสรุปจากการพูดคุยกันนั้น ทำให้เขาได้แปลนบ้านทันสมัยสวยงามตามต้องการ  บ้านไม้เก่าๆนั้นจะถูกรื้อ แล้วทดแทนด้วยอาคารปูนรูปทรงทันสมัย ผนังด้านล่างจะเป็นกระจกแก้ว มีผ้าม่านสีเย็นสดทุกบาน พื้นบ้านเป็นหินอ่อนจากอิตาลี ไม่มีเสากลางบ้าน บันไดสแตนเลสเล่นระดับวงกลม  เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นล้วนโมเดิร์น ชั้นบนก็ไม่ต่างกันนัก ในห้องนอนเขาจะทาสีขาว ขึงผ้าม่านสีนวลตา โทรทัศน์ขนาดใหญ่ติดฝังผนัง ระเบียงที่สบมุมกับเจ้าคุณทวด  ก็จะมีแผงบังตาคั่นกลาง มันจะเป็นบ้านที่สวยหรูดูดีมีไลฟ์สไตล์  ที่จอดรถด้านล่างจะกว้างขวางพอสำหรับรถ 2 คัน  คันหนึ่งเป็นรถสปอร์ตไว้สำหรับช่วงเวลาไพรเวท  อีกคันเป็นรถยุโรปไว้สำหรับใช้ในช่วงเวลาเป็นการเป็นงาน  เขากระหยิ่มกับบ้านใหม่ยิ่งนัก นึกวาดอนาคตต่อไปเบื้องหน้า อาจจำเป็นต้องสร้างทางเข้าบ้านที่เป็นส่วนตัวสักเล็กน้อย ตัดส่วนจากทางเข้าคฤหาสน์ให้รถพอวิ่งได้  คดเคี้ยวอ้อมสวนหย่อมก่อนจะบรรจบกับโรงรถ ทั้งหมดทั้งสิ้นนี้ใช้เงินจำนวนไม่น้อย  แต่มรดกที่ได้รับก็ไม่ทำให้เขาถึงกับสะดุ้งตกใจอะไรเลย พี่ชายเขามองแปลนบ้านนั้นเงียบๆ  คู่คิ้วขมวดกันจนยับยู่ ลากนิ้วไปตามเส้นแล้วหยุดนิ่งใช้ความคิด  พอเหลือบสายตาขึ้นมองบ้านแนวรั้วเทียนทอง  หางตาก็เห็นคฤหาสน์ตระหง่านขรึมขลังทะมึน  กระดิกลูกตาเพียงนิด พลันก็เห็นเจ้าคุณทวดยืนจ้องมองมาเกรี้ยวกราด พี่ชายสะดุ้งเฮือกสุดตัว ขยี้ตาแล้วมองอีกครั้ง ครั้งนี้เขาแทบทรุดลงไปกองด้วยความตกใจกลัวล้นพ้น เจ้าคุณกำลังโกรธจัด ดวงตานั้นลุกเป็นเปลวไฟแลบฉาน หนวดเฟิ้มบนเรียวปากกระดิกขึ้นลงเหมือนกำลังด่าทอสาปแช่ง  ใบหน้าที่ซีดเผือดและเหงื่อเม็ดโตของพี่ชาย  ทำให้จอห์นต้องรีบผวาเข้าตระกองกอดเอาไว้ เขย่าให้รู้สึกตัวพร้อมถามว่าเป็นอะไร  เหลียวหาพี่สะใภ้ที่นั่งอยู่ข้างๆ  บอกให้รีบเข้ามาช่วยเหลือด่วน ผ้าชุบน้ำเย็นๆจึงถูกประคบบนใบหน้าตื่นกลัวนั้น  อาการตกใจเริ่มผ่อนคลาย พี่ชายรู้สึกดีขึ้น แต่เขาไม่กล้ามองออกไปที่คฤหาสน์นั้นอีกแล้ว เกิดอะไรขึ้นหรือพี่?จอห์นเอื้อมมือไปแตะตัว พี่ชายได้แต่สั่นหัวไปมา ยังไม่กล้าเอ่ยคำใดออกมาทั้งสิ้น พี่สะใภ้ตาเหลือกเอามือทาบอกเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ เธออุทานว่าเจ้าคุณทวด!  แล้วรีบวิ่งไปบนตึก จุดธูปขอขมาเป็นการใหญ่ เลิกความคิดที่จะรื้อบ้านสร้างใหม่เถอะ พี่ขอร้องล่ะ เราอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวใหญ่อย่างนี้ มันก็อบอุ่นดี เรามีความสุขดีแล้ว ไม่เห็นจำเป็นจะต้องรื้อพังของเก่าอะไรเลยบ้านหลังใหม่ของเขาถูกคัดค้านเหนี่ยวรั้งจากพี่ชาย จอห์นพยายามอธิบายถึงความต้องการของตน ว่ามันจำเป็นเพียงไรที่จะต้องสร้างใหม่
มันยังแข็งแรงทนทานก็จริงอยู่นะพี่เขามองตัวบ้านเรือนไม้เต็มตา พื้นกระดานยังรองรับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นของฉันได้สบาย  เย็นฉ่ำโดยไม่ต้องติดแอร์ ร่มรื่นไปด้วยไม้ใหญ่ใบหนา จอห์นพูดติดตลกเพื่อให้เกิดความรู้สึกผ่อนคลายทั้งสองฝ่าย แต่พี่ดูเถอะเขาชี้นิ้วออกไปนอกอาณาเขต ตอนนี้รถไฟฟ้ามันวิ่งอยู่บนหัวของเราแล้วนะ เพียงก้าวออกจากบ้านก้าวเดียว เราก็เห็นตึกมากมายใหญ่โตเรียงรายกันเป็นแถว โลกมันเปลี่ยนผ่านมาแล้วไม่รู้กี่ครั้งหน คอมพิวเตอร์กลายเป็นของใช้ประจำบ้าน รถยนต์เป็นปัจจัยที่ 5  ราคาทองคำบาทละเกือบสองหมื่น พี่รู้ แต่พี่ไม่เห็นความจำเป็นใดที่แกจะต้องรื้อบ้านทิ้ง เพียงแค่ต้องการความทันสมัย เพียงแค่ก้าวตามให้ทันกับโลกที่รุดไปข้างหน้าโดยไม่รู้หยุด แกยังสามารถอยู่ในบ้านเก่าๆเดิมๆต้นไม้ร่มครึ้มนี้ได้ ท่ามกลางตึกสูงเสียดฟ้ารถไฟเหาะตีลังกาไม่ใช่หรือ? จอห์นหยุดนิ่ง นึกแย้งในใจว่าเขาต้องการความเป็นส่วนตัวต่างหาก  มองบ้านนี้สิ ทุกสิ่งทุกอย่างเราต้องใช้สอยร่วมกัน กระทั่งต้นไม้ก็ยังเป็นเจ้าของร่วม อารมณ์ไม่พอใจเริ่มก่อตัวขึ้นมากรุ่นๆ  เพราะเมื่อคิดในมุมกลับ ในการเป็นเจ้าของร่วมนั้นมันคือการไม่ได้ครอบครองเต็มกรรมสิทธิ์แต่อย่างใดเลย  และหากพูดให้ถึงที่สุดแล้ว การครอบครองในกรรมสิทธิ์นั้นยังคงเป็นของเจ้าคุณทวดต่างหาก ดูดวงตาที่จับจ้องมาคร่ำเคร่งเข้มงวดของรูปสีน้ำมันสิ
พี่ ในเมื่อเราเป็นเจ้าของร่วมกันภายในรั้วไม้หมากนี้ ตอบฉันสักคำเถอะ ทำไมฉันจึงจะทำอะไรต่อมิอะไรไม่ได้?น้ำเสียงจอห์นเริ่มกร้าวขึ้น ดวงตาแข็งๆทิ่มเข้าใส่ดวงตาพี่ชาย
ทำได้สิพี่ชายตอบสะบัดด้วยน้ำเสียงตะคอก แกจะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นในบ้านหลังนี้  แต่อย่าลืมว่าฉันก็มีส่วนอยู่ร่วมด้วย ฉะนั้นแกจะทำอะไรก็ต้องได้รับการยินยอมอนุญาตจากฉันก่อน เขาหยุดนิดหนึ่ง จ้องดวงตาตอบด้วยความแข็งกร้าว  แล้วย้ำเสียงหนักว่าทุกเรื่องใส่จอห์น ฉันจะสร้าง!จอห์นกำหมัดประกาศเปรี้ยง  เขาได้ประกาศสงครามกับพี่ชายแล้ว
จะให้ฉันอยู่ในอาณาเขตที่เจ้าคุณทวดจับจ้องทุกอิริยาบถ จับจ้องอยู่ทุกลมหายใจได้อย่างไรกัน พี่ไม่อึดอัดบ้างหรือ ฉันไม่ใช่แมวตัวเซื่องที่จะนอนนิ่งอยู่ใต้ต้นหมาก เจ้าคุณทวดตายไปนานแล้วพี่จำไม่ได้เลยหรือ ฉันต้องการแค่พื้นที่ที่ไม่มีสายตาเจ้าคุณทวดคอยตามหลอกหลอนเท่านั้น ฉันต้องการแค่บ้านที่เป็นของฉันเอง โรงรถที่เป็นของฉันเอง ทางเดินที่เป็นของฉันเอง ทุกอย่างที่จะเป็นของฉันเองเขายืนยันคำขาดว่าจะต้องสร้างให้ได้
อีกอย่าง ฉันหมดสิ้นความอดทนแล้วกับไอ้เก้าอี้โยกนั่น มันส่งเสียงดังรบกวนเวลานอนของฉันเหลือเกิน ฉันไม่สนใจแล้วว่าจะเป็นผีเจ้าคุณทวด หรือภูตผีห่าเหวที่ไหนเขาก้าวเข้าหาจนชิดพี่ชาย ไม่เผามันทิ้งก็บุญโขแล้ว ไอ้จอห์น!พี่ชายตวาดเสียงลั่นด้วยความโกรธแค้น
นับแต่นั้น พี่น้องสองคนก็บาดหมางไม่มองหน้ากัน  ภาวะอึดอัดคับข้องเกิดขึ้นครอบคลุมไปทั่วอาณาเขตบ้านทรายทอง พี่สะใภ้ทำตัวไม่ถูก  ได้แต่อุ้มลูกน้อยเดินหนียามพบปะเจอหน้าจอห์น    คนรับใช้ที่มีต่างเก้กัง เมื่อเขาเรียกใช้ก็ไม่มีใครสักคนกล้าจะปฏิบัติตามสั่ง ได้แต่กลอกตามองกันไปมา ตัดสินใจอะไรไม่ได้ จอห์นยิ่งรู้สึกอึดอัดทวีคูณ วันหนึ่งเขาจึงเดินขึ้นไปบนตึกใหญ่  ยืนตัวตรงเบื้องหน้ารูปเจ้าคุณทวด  ตาจ้องดวงตาอย่างสิ้นความคร้ามเกรง  คนสวนที่กำลังยืนรดน้ำต้นไม้มองเขาเงียบๆ  ก่อนหันไปมองแมวดำที่นอนขดหางอยู่ใต้ต้นหมากใหญ่ต้นหนึ่ง ครั้นเงยมองอีกครั้ง ก็ยังเห็นจอห์นยืนจ้องดวงตารูปวาดสีน้ำมันอยู่เขม็ง แล้วรถบรรทุกก็เคลื่อนออกไป มันบรรทุกเศษบ้านทั้งหลังเอาไว้เต็มคัน เที่ยวแล้วเที่ยวเล่าที่วิ่งเข้าออกบ้านทรายทอง  ทางเข้าออกยับเยินเสียหายไปด้วยน้ำหนักบรรทุก  ต้นหมากฟากหนึ่งถูกโค่นทิ้ง แล้วก่อเป็นกำแพงปูนสูงใหญ่ไปตามแนว มันไปหยุดอยู่กึ่งกลางของบ้านทรายทองพอดิบพอดี บ้านหลังใหม่ก่อสร้างจนแล้วเสร็จ  ดูอิหลักอิเหลื่อไม่สมประกอบกับบริบทของบริเวณบ้าน เขาสร้างโรงรถขึ้นมาแทนที่รั้วเทียนทอง บ้านสูงพอที่จะมองโลกภายนอกเห็นได้ทุกมุม จอห์นรู้สึกกลมกลืนไปกับโลกภายนอก เมื่อยามที่เขานั่งอยู่บนดาดฟ้า มีเพิงกันแดดยามกลางวัน มีสระน้ำเอาไว้ให้แหวกว่ายในยามเย็น มีสตูลสำหรับนั่งดื่มในยามค่ำคืน  มีห้องออกกำลังกายพร้อมห้องซาวน่า เขารู้สึกผ่อนคลายจากดวงตาจับจ้องของรูปสีน้ำมัน บังตาที่สร้างกั้นระหว่างคฤหาสน์ได้บดบังดวงตาเจ้าคุณทวดเสียสิ้น  เขานอนหลับได้สนิทสบายขึ้น หลังจากเอาอิฐ 4 ก้อนไปวางค้ำที่ขาไม้ของเก้าอี้โยก  มีทางเข้าบ้านที่เป็นส่วนตัว หากไม่ได้คดเคี้ยวเล็กน้อยเพื่อหลบพุ่มไม้สวนหย่อมตามแบบที่วางเอาไว้  แต่มันได้ลาดทับสวนหย่อมไปครึ่งหนึ่งเสียแล้ว  จอห์นปูหญ้าขึ้นใหม่ไว้เป็นที่นั่งเล่นหน้าบ้าน ลานหน้าบ้านมีซุ้มไม้เนื้อดีไว้สำหรับนั่งดื่มกับเพื่อนฝูง ความเป็นไฮโซหนุ่มเนื้อหอมของเขา ทำให้สาวๆขับรถราคาแพงมาหาถึงบ้าน เมื่อทักทายตามธรรมเนียมฝรั่งแล้วก็จะเดินควงคู่กันเข้าไป ประตูบ้านปิดสนิท ไฟทุกดวงดับมืด ได้ยินแต่เสียงหัวเราะคิกคักของหญิงสาวกับชายหนุ่ม  ในดึกที่เงียบสงัดวังเวงของบ้านทรายทอง
การก่อสร้างตั้งแต่เริ่มจนเสร็จสิ้น สร้างความรำคาญหนวกหูแก่พี่ชายอย่างมาก บ้านทรงประหลาดแปลกอยู่เคียงข้างคฤหาสน์โบราณ ยิ่งสร้างโทสะให้เป็นทวีคูณ พี่ชายจ้องมองบ้านหลังใหม่ด้วยดวงตาแค้นเคียดเกลียดชัง  ทั้งเกลียดทั้งกลัวระคนกันอยู่ในอก ทุกเช้าเขาจะขึ้นไปบนตึกใหญ่ จุดธูปขอขมาเจ้าคุณทวด ออกตัวเสมอว่านั่นไม่ใช่ความคิดของเขาเลย เขาไม่เห็นด้วยกับการก่อสร้างบ้านทรงประหลาดขึ้นบนเนื้อที่ดั้งเดิมแห่งนี้  เขาคัดค้านแล้ว เขาต่อต้านแล้ว  แต่ในความเป็นเจ้าของร่วม ก็ทำให้เขาไม่สามารถปริปากห้ามปรามได้มากไปกว่านี้  ไม่สามารถยับยั้งน้องชายที่ละเมิดขนบแห่งบ้านทรายทองได้ เจ้าคุณทวดคงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ความวุ่นวายนี้แผ่ขยายครอบคลุมไปจนถึงคนใช้ทั้งหลาย  ความสวยงามสงบร่มเย็นที่เคยมี กลายเป็นความกระอักกระอ่วนกันไปถ้วนทั่ว  คนใช้ส่วนหนึ่งได้ขนข้าวของไปอยู่ตึกใหม่  อีกส่วนก็เฮกันมาอยู่ที่ตึกเก่า คนสองฟากหมางเมินต่อกัน พร้อมที่จะห้ำหั่นเอาเป็นเอาตายกันได้ทุกเมื่อ  เจ้าคุณทวดช่วยด้วยเถิด เขาก้มลงกราบแทบพื้น น้ำตาไหลทะลักออกมาเป็นสาย  ไม่มีเสียงตอบรับจากเจ้าคุณทวด รูปสีน้ำมันยังสงบนิ่งอยู่เบื้องหน้า  ความเหงาเงียบยังปกคลุมเก้าอี้โยกบนระเบียง แต่เขาต้องสะดุ้งแทบหัวใจวาย เมื่อแมวดำตัวนั้นเดินเข้ามาคลอที่ขา ความตกใจผสานความกลัวลึกๆในอก ทำให้เขาสบถด่าออกมาดังๆ  พร้อมกับรีบลุกขึ้นเตะมันไปเต็มแรง  แมวดำกระเด็นหวือไปกองอยู่แทบเท้าเจ้าคุณทวดทันที

3. คฤหาสน์บ้านทรายทองอันโอ่อ่าภูมิฐาน ได้ถูกกำแพงปูนบดบังเอาไว้ครึ่งหนึ่ง เมื่อยืนมองจากภายนอก ดวงตาข้างขวาจะเห็นรูปวาดสีน้ำมันเจ้าคุณทวดครึ่งซีกซ้าย ลำตัวซีกซ้าย มือซ้ายที่กำหัวไม้ตะพดเลี่ยมทอง  ถัดมาจะเป็นบ้านไม้โอ่อ่าอีกหลัง ที่เล็กรองลงมาจากคฤหาสน์ ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเป็นอยู่เช่นที่เคยเป็นมา พุ่มเข็มยังคงออกดอกแดงและเหลืองสะพรั่ง  ต้นหมากสูงเสียดฟ้ายังคงรายเรียงเป็นรั้วกำแพงอาณาเขต  ขณะเดียวกัน ดวงตาข้างซ้ายที่มองเข้าไปนั้น จะเห็นกำแพงปูนทะมึนอยู่กึ่งกลางสวนหย่อมพอดี ต่อชนกับแนวรั้วไม้หมาก กำแพงปูนบดบังรูปวาดเจ้าคุณทวดเอาไว้ครึ่งหนึ่ง ความไม่เข้ากันของทัศนียภาพบ้านทรายทอง  ทำให้ดวงตาทั้ง 2 ต้องทำงานหนักในการปรับสมดุล น้ำหนักของภาพที่เห็นก่อให้เกิดอาการวิงเวียนคลื่นไส้ สมองที่รับภาพจากเรตินาต้องเสียดขบยกใหญ่ เพื่อให้เกิดการสันดาปรับรู้ขึ้นเป็นข้อมูลในหัว  บ้านทรายทองมีสภาพที่ขัดแย้งกันอยู่ในตัว ไร้ความสมส่วน รูปพรรณสัณฐานพิลึกพิลั่น ไม่มีความกลมกลืนในองค์ประกอบ บรรยากาศภายในเป็นไปอย่างอึดอัด ทุกคนรู้สึกหายใจได้เพียงครึ่งปอด รูจมูกข้างหนึ่งอุดตัน การเดินไปไหนมาไหนก็เกิดอาการเอียงข้าง เหมือนคนแบกรับอะไรสักอย่างที่หนักอึ้งไว้บนบ่าข้างหนึ่ง
คนสวนยังคงทำหน้าที่ตามปกติ  เขายังคงดูแลต้นไม้ทุกต้นภายในอาณาเขต นานๆสักครั้งที่จะเงยมองบ้านหลังขวามือทีหลังซ้ายมือที แล้วก็ก้มหน้าตัดแต่งกิ่งก้านรดน้ำพรวนดินต่อไป  ตกค่ำ เขาก็จะนั่งมวนยาเส้นใบจาก สูบพ่นควันฉุยๆกลิ่นแรงล่องไปตามลม เรือนคนใช้ที่เขาพักอาศัย ยังคงถูกบดบังด้วยทัศนียภาพพิกลพิการของบ้านทรายทอง  เขาไม่เข้าใจในความบาดหมางของ 2 พี่น้อง  ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในอาณาเขตนี้  เขาไม่สามารถมีส่วนร่วมในการตัดสินใจแม้สักนิด แม้ว่าต้นไม้ทุกต้นจะถูกเพาะปลูกดูแลขึ้นมาด้วยมือของเขาก็ตามที    เมื่อสูบยาเส้นจนหมด ก็จะเข้าไปนอนเงียบๆอย่างคนเจียมตัว  อ้างว้างโดดเดี่ยวในเรือนคนใช้ที่มีห้องเรียงรายว่างเปล่า เพื่อจะตื่นมาดูแลต้นไม้ตามหน้าที่ของตนในวันรุ่ง  กับแมวสีดำตัวหนึ่ง ที่ขดตัวนอนแซ่วเคียงข้างเขาตลอดมา


vote ฉบับเดือน พฤศจิกายน 25520