ถึง 14 กุมภา....

by หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก @13 ก.พ.47 21.14 ( IP : 203...10 ) | Tags : เรื่องสั้น-ความเรียง

แม่ครับ---

คล้ายวันเกิดแม่ปีที่ 73 ปีนี้

ผม--ลูกชายคนเดียวของแม่ ผู้กระทำตัวให้แม่หนักใจเสมอมา

ผู้นานๆครั้งจะทำตัวให้แม่ภูมิใจที่เกิดลูกคนนี้มาแล้วคนหนึ่งจะได้ดั่งใจ

ผู้มีโลกส่วนตัวที่กระทั่งแม่ก็จับต้องมิได้

ผู้ที่แม่ปราถนาจะให้บวชตลอดชีวิตแต่กระทำให้มิได้
แม้ผมเองก็ปราถนาอย่างยิ่ง

และผู้ที่บอกเลิกแอลกอฮอร์เพื่อแม่มาไม่รู้กี่สิบครั้ง!!

กราบตีนแม่วันละสิบครั้งก็ยังไม่ชดเชยเวรกรรมที่กระทำกับแม่มา

ร้องเพลง "กตัญญู" ของ "ชาย เมืองสิงห์" ให้แม่ได้ยินกี่สิบเที่ยว
ก็ยังไม่อาจลบความระยำที่กระทำให้แม่ร้องไห้ได้มาเป็นสิบสิบปี

วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ของใครต่อใครเขา ช่างเขาเถอะครับแม่ครับ

แต่มันเป็นวันคล้ายวันเกิดแม่ของผม

บอกรักแม่ตรงนี้ก็เกรงชาวบ้านจะติฉิน

บอกรักแม่หน้าบ้านก็เกรงชาวบ้านจะก่นว่าไม่รู้จักโต

ก็ผมเป็นลูกของแม่!!! จะให้บอกรักสาวงามสักล้านแปดนาง
ผมก็ตอแหลได้อย่างมิกระดากปาก

แต่จะให้ตอแหลแม่แม้เพียงคิด ให้มัจจุราชลากผมไปลงขุมไหนก็ตามเถิด ผมยินดี

หลายครั้งที่แม่ร้องไห้สะอึกสะอื้นต่อหน้าผม
หลายครั้งที่แม่ตัดพ้อโชคชะตาตัวที่มีลูกอย่างผม

ผมเกลียดไอ้โชคชะตาทันที มันไม่มีจริงหรอกครับแม่

ไอ้โชคชะตาที่แม่ตัดพ้อนั่นก็คือตัวผมเอง!!
ลุกชายคนเดียวผู้ไม่เคยรับรู้ความทุกข์ระทมของแม่อันเกิดแต่ความระยำของตัว

นับสิบปี-เมื่อขณะที่ผมยังรุ่นกระทง แม่พะวงเสมอเมื่อผมออกจากบ้าน
แหละครึ่งของทศวรรษนั้น แม่เฝ้าไข้เฝ้าอาการบาดเจ็บผมอยู่โดยน้ำตาตกใน
มือแม่อบอุ่นกว่ามือใดในโลก ที่ลูบกระหม่อมผมครั้งใดก็ให้น้ำตาไหลครั้งนั้น
แม้ในขณะที่หัวและร่างกายผมโดนเข็มเย็บมิรู้กี่แผล

แม่อดทน-และพากเพียรให้ลูกชายคนเดียวของแม่เป็นคนดีให้ได้
เมื่อครั้งหนุ่มรุ่นที่ผมเสาะแสวงหาตัวตน แม่ผู้จบแค่ชั้นประถมสี่
อาชีพชาวนาล้าหลังนี่แหละ ที่เป็นผู้ดูแล และคอยแนะนำในสิ่งที่แม่คิดว่าดี

ผมไม่เคยซื้อพวงมาลัยมาถวายข้อมือแม่เลยแม้สักครั้ง

ผมไม่เคยกราบเท้าแม่เลยแม้ในวันแม่

และไม่เคยเลยที่จะแสดงท่าทางให้แม่รู้ว่าผมรักแม่เพียงใด

มีก็แต่หัวใจดวงระงมด้วยความรู้สึกผิดที่ได้กระทำกับแม่

มีก็แต่หัวใจดวงระยำที่รู้สึกขยะแขยงตัวเองที่มิอาจทำให้แม่สุขใจได้

แต่ผมก็รักแม่

มันจะเป็นวันแห่งความรักของใครต่อใครก็ช่างเขาเถิด

แต่มันเป็นวันคล้ายวันเกิดแม่ของผม--แม่ของผมคนเดียว ที่เกิดหัวลูกชายคนนยี้มาดูโลกเป็นปีที่สามสิบกว่าๆ

ของชายหนุ่ม---ผู้มีโลกส่วนตัวที่ปัจจุบันมีพื้นที่ให้แม่เหยียบไว้ครึ่งหนึ่ง!!

โดยคุณ : หมี่เป็ด ชายผู้โดดเดี่ยวที่สุด - [ 13 ก.พ. 2545 , 21:41:43 น. ]

Relate topics

แด่เด็กหนุ่ม 23 ก.ย.54 21.24
ว่าด้วยชนชั้น 15 เม.ย.54 20.45
วางปังตอแล้วบินไปหาแดจังกึม 25 ม.ค.54 20.40
บันทึกท่ามกลางน้ำมิดหัว 9 พ.ย.53 14.13
โปรดทิ้งขยะให้ลงถัง เรื่องสั้นรางวัลชมเชยพานแว่นฟ้า ปี 53 26 ส.ค.53 22.50
หมี่เป็ดไรเดอร์ 18 พ.ย.52 8.54
บ้ า น ท ร า ย ท อ ง . . . 11 พ.ย.52 17.08
เต้ยแฮร์คัท 30 มี.ค.52 22.02
นักเรียนนักศึกษาไม่ควรยุงเรื่องการเมือง? 5 ก.ย.51 17.46
นักเล่นไพ่คนเดียว 22 พ.ค.51 20.52

ตัวเล็ก (Not Member)

Posted @13 ก.พ.47 21.54 ip : 210...197

อยากจะบอกว่า เมื่อครั้งที่ได้อ่านบทรำพึงบทนี้เป็นครั้งแรก เป็นวันที่ทะเลาะกับพ่อ ด้วยเหตุผลอะไรสักอย่างที่ต่างคนต่างมี แต่ไม่มีทิศทางใดที่มันจะเดินไปในทิศทางเดียวกัน

ด้วยนิสัยที่ไม่เคยยอมคน และเชื่อในเหตุผลของตัวเองเหมือน ๆ กัน ต่างคนก็เก็บความขมุกขมัวไว้ในใจและกลับเข้าไปอยู่ในมุมของตัวเอง

อ่านบทรำพึงชิ้นนี้ ขณะที่ปลายสายตายังมีภาพของอีกคนนั่งพ่นควันบุหรี่เป็นทางยาวอยู่ริมระเบียง

สำนึกในใจเริ่มกระเทาะเปลือกความแข็งกร้าวในตัวเองอย่างช้าๆ น้ำตาเริ่มรินไหล

วาเลนไทน์เมื่อ 2 ปีก่อนฉันกล่าวคำขอโทษ และร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของพ่อ เหตุผลร้อยแปดของฉันก่อนหน้านี้พังทลายลงพริบตาเมื่อนึกถึงว่า ที่ผ่านมาฉันทำอะไรให้ผู้ชายคนนี้เจ็บช้ำบ้าง

ก่อนวันวาเลนไทน์ปีนี้ ฉันร้องไห้แต่ไม่มีแล้ว ไม่มีอ้อมกอดอุ่นของพ่อหรือของใคร

มีแค่ฉันกับกำลังใจในตัวเองที่กำลังอ่อนล้าลงทุกที

ผีเสื้อปีกบางฯ (Not Member)

Posted @13 ก.พ.47 22.23 ip : 202...44

ส่งใจใสใสมาให้ ยามเธออ่อนไหวเหว่ว้า จะเป็นมือคอยยุดฉุดขึ้นมา โปรดรู้ว่า..ที่นี่..มีเพื่อนเกลอ

ส่งกำลังใจมาให้จ้า...ตัวเล็ก...สู้ต่อไป

ปุถุชน (Not Member)

Posted @14 ก.พ.47 10.07 ip : 202...6

แม่ เป็นแรงบันดาลใจให้ผู้ที่เป็นลูก ได้กระทำในสิ่งที่ยิ่งใหย่หลายประการ ไมเคิลแองเจโลแกะสลักหินอ่อนอันอ่อนช้อย เป็นรูปพระแม่มารีย์กำลังอุ้มบุตรชายอันเป็นที่รัก แม็กซิม กอร์กี เขียนเรื่อง แม่ อันโด่งดังลื่อลั่นสะท้านบรรณพิภพแวดวงวรรณกรรมรัสเซีย.......ฯลฯ หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
หรือหมี่เป็ด ผู้ชายทรนง แต่กลับหดอัตตาเมื่ออยุ่เบื้องหน้าแม่.....

แม่....แม่...แม่ครับ ลูกขอโทษด้วยครับ ที่ลูกไม่ได้ทำในสิ่งที่แม่รัก แม่จะรู้ไหมว่า ผมรักแม่ครับ

ผีเสื้อปีกบางฯ (อีกร (Not Member)

Posted @14 ก.พ.47 13.45 ip : 202...133

.....อบอุ่นจริงหนอ เคล้าคลอไม่ห่าง กลิ่นหอมจางจาง ไม่สร่างไม่ซา

.....อ้อมแขนวงนี้ มีดีนักหนา พักผ่อนกายา เหนื่อยล้าบรรเทา

.....ทุกข์ร้อนใดใด จิตใจเงียบเหงา ซบแขนวงเก่า ช่วยเราผ่อนคลาย

.....แขนใครรู้ไหม ใกล้ใกล้ข้างกาย รักเขาไม่หน่าย ไม่คลายผันแปร

.....กอดแล้วอุ่นจัง อุ่นยั่งยืนแท้ แต่เด็กจนแก่ แขนแม่ของเรา.......

คุณแม่พี่หมี่เสียงไม่เหมือนคนอายุ 73 เลยนะคะ
สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณแม่

ดินสอ (Not Member)

Posted @15 ก.พ.47 12.18 ip : 202...24

แม่ . . . จะรู้ไหมว่าลูกไม่เคยทอดทิ้งหัวใจของแม่ไปไหนเลยสักนาทีเดียว แต่สิ่งที่ลูกกระทำและแสดงออกมา อาจจะเลวแสน แม่จะรู้ไหมนะ ว่าภายในจิตใจของลูกคนนี้ ระลึกถึงแม่อยู่ตลอดเวลา คำบางคำจากปากของลูก เคยทำให้แม่เจ็บปวดสักกี่ครั้งกี่ครา แต่วันนี้ แม่ยังคงยอมที่จะสละอะไรบางสิ่งเพื่อลูก

ลูกเล่า...เป็นลูกที่แสนจะเแื่อยชารึเปล่ิาหนอ . . . .

ลูกแมว (Not Member)

Posted @16 ก.พ.47 5.57 ip : 169...133

เค้าว่าคนเกิดวันนี้ 14 ก.พ.(วันแห่งความรัก) เป็นคนโรแมนติก อารมณ์อ่อนไหว กอดแม่บอกรักแม่ บอกว่ารักแม่ที่สุดในโลกเล้ยยย.. หรือทำอะไรกุ๊กกิ๊กๆให้แม่ ลูกแมวว่าแม่พี่หมี่ ต้องชอบแน่ๆอะ

ปุถุชน (Not Member)

Posted @16 ก.พ.47 11.07 ip : 202...6

หาสะใภ้สักคนมาเป็นของขวัญวันเกิดแม่ น่าจะดี!!!

เดอะแหลม (Not Member)

Posted @3 ส.ค.47 1.08 ip : 203...69

ใกล้วันแม่ 12 สิงหาคม 2547 อีกแล้ว.... ผมคงเป็นอีกบุคคลที่ไม่เคยเอ่ยปากบอกรักแม่ ความรู้สึกเหล่านี้ผมเก็บมาตลอดระยะเวลาของอายุ ผมเฝ้าถามตัวเองว่าทำไม เราไม่บอกรักแม่เหมือนใครเขาทำในทีวีหรือในที่ไหนๆ ก็ตาม แต่จนแล้วจนเล่าผมก็ได้แต่เก็บความรักไว้ในใจ
ความห่างไกลจากบ้านตั้งแต่วัยเด็ก มันทำให้ผมคิดถึงแม่และคิดถึงทุกคนในครอบครัว ในระหว่างเช้าจนถึงเย็นผมใช้ชีวิตเพียงรำพังอีกมุมหนึ่งของประเทศ ขณะที่แม่อยู่บ้านและเฝ้ารอคอยการกลับบ้านของผม แม่ถามเสมอว่า "อีกนานไหมจะกลับมาเยี่ยมบ้าน" ผมบอกแม่ว่างานยุ่งขณะที่ตัวเองออกเที่ยวเตร่ในบางโอกาส ทำไมผมถึงไม่กลับบ้าน ทั้งๆ ที่ตัวเองคิดถึงแม่
นานครั้งกลับบ้าน...... ทุกอย่างดูเปลี่ยนต้นกล้าที่แม่เพาะในสวนหยั่งราก หยัดใบ และถนนสายที่เราเคยคิดว่ายาว หรือกำแพงที่เราเคยคิดว่าสูงในวัยเด็กดูเหมือนต่ำลงอย่างประหลาดตาเมื่อเราโตและสัมผัสถึงความแก่ที่มาเยือน แต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลียนก็คือแววตาของแม่ ที่ทอดมองมายังผม ผมรู้ความรักและความคิดถึงทั้งปวงอยู่ในนั้น แต่ผมก็ไมกล้าที่จะบอกรักแม่..... ผมเพียงหวังว่าสักวันตัวเองจะเข้มแข็งพอที่จะเอ่ยคำว่า "รัก" กลับแม่สักครั้ง ผมเฝ้ารอวันนั้น จนกระทั่งวันนี้ ผมก็ยังไม่ได้บอกรัก.........

กัลยา (Not Member)

Posted @11 ก.พ.48 14.17 ip : 203...74

ใกล้วันแม่เข้ามาทุกที หนูอยังไม่ได้บอกรักแม่ตั้งแต่หนูเกิดมา นอกจากบอกให้เพื่อนรู้ว่าหนูรักแม่ แต่ทำไมหนูถึงไม่กล้าบอกรักแม่ต่อหน้าแม่หนูรู้สึกว่าหนูผิดเองที่ไม่เคยบอกรักแม่ แม่คะหนูรักแม่มากค่ะ หนูอยากขอบคุณแม่มากหนูรักแม่คะ

กัลยา (Not Member)

Posted @11 ก.พ.48 14.17 ip : 203...74

nangnuan

Posted @12 ก.ย.50 23.43 ip : 222...47

อ่านแล้วซึ้งมากๆค่ะ น้ำตาของผู้เป็นแม่ก็ไหลโดยไม่รู้สึกตัว มันกินใจของแม่นัก

นู๋นุช

Posted @15 ม.ค.51 11.47 ip : 61...210

พี่หมี่คะ...ขอบคุณนะคะ..สำหรับเรื่องนี้...สงสัยนุชต้องปรับปรุงตัวเองเพื่อแม่บ้างแล้วค่ะ....

แสดงความคิดเห็น

ต่อต้านสแปม * « 3 3575

หากท่านไม่ได้เป็นสมาชิก ท่านจำเป็นต้องป้อนตัวอักษรของ Anti-spam word ในช่องข้างบนให้ถูกต้อง

ชื่อของคุณ *

อีเมล์

The content of this field is kept private and will not be shown publicly. This mail use for contact via email when someone want to contact you.

โฮมเพจ

ความคิดเห็น *

คำแนะนำ เว็บไซท์นี้สามารถเขียนข้อความในรูปแบบ มาร์คดาวน์ - Markdown Syntax:

วิธีการขึ้นบรรทัดใหม่โดยไม่เว้นช่องว่างระหว่างบรรทัด ให้เคาะเว้นวรรค (Space bar) ที่ท้ายบรรทัดจำนวนหนึ่งครั้ง
วิธีการขึ้นย่อหน้าใหม่ซึ่งจะมีการเว้นช่องว่างห่างจากบรรทัดด้านบนเล็กน้อย ให้เคาะ Enter จำนวน 2 ครั้ง

paper version release 2.6.18. ช่วยเหลือ

M-e-e P-e-d